Ξενοδοχείο –Αεροδρόμιο

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά ότι η πρόσκαιρη και ευκαιριακή πολιτική των υπαινιγμών, των «κουτσαβακισμών», των υπονοουμένων, κάποια στιγμή οδηγείται στο τέλος.

Η μικροπολιτική του Γιώργου Καραμπέτσου, στους διαδρόμους για «ακριβές διαδρομές και χρεώσεις» όταν αναφερόταν στο παρελθόν όχι μόνο «μπάζει» σοβαρά, αλλά διαψεύστηκε πανηγυρικά από τον ίδιο και τις επιλογές του.

Είναι χαρακτηριστικό το ερώτημα που έθετε στους συνομιλητές του όταν μιλούσε για κακοδιαχείριση και ήταν: «πόσο κοστίζει η διαδρομή Ξενοδοχείο-Αεροδρόμιο;», για να τονίσει τις ακριβές χρεώσεις, που γίνονταν σε βάρος της ΕΟΠΕ.

Η ΔΙΚΗ είχε προβλέψει το φιάσκο και το αδιέξοδο των ανακριβειών και είχε επισημάνει σε προηγούμενη αναφορά (Τετάρτη 13/2/19, δείτε εδώ) όλες τις παραμέτρους των λεγομένων του, καθώς και τα αυτονόητα ερωτήματα.

Αν όσα ισχυρίζεται είναι αληθινά ή προσχηματικά; Αν είναι ενταγμένα στη λογική αναζήτησης άλλοθι; Αν είναι απόπειρα πολιτικής ομηρίας προσώπων, ή αντικείμενο μικροπολιτικού συμψηφισμού; 

Τελικά, ήταν κυρίως μια αιτιολόγηση της δικής του ανεπάρκειας και αδυναμίας να παράξει έργο.

Από ότι φαίνεται οι ισχυρισμοί του Γιώργου Καραμπέτσου έστω και υπό τη μορφή ψιθύρων ήταν ψευδείς και οι κατηγορίες έωλες. Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η τελευταία ανάρτηση στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ (Δείτε εδώ) και η επιλογή που ο ίδιος μεμφόταν;

Πότε έλεγε αλήθεια και πότε ψέματα; Θα μπορέσει να μας δώσει μια πειστική απάντηση ή άλλο ένα ερώτημα με συγκεκριμένο αποδέκτη και για άλλη μια φορά θα παραμείνει μετέωρο και χωρίς απάντηση;