Θα
ήταν το πρώτο μέλημα μιας σοβαρής διοίκησης, η απάντηση στο ερώτημα, αν αξιοποιήθηκε η απαλλαγή από τα καθήκοντά
τους στο σχολείο και η παρουσία (!) τους στο βόλεϊ και να δοθεί ο
απολογισμός της επίτευξης του στόχου που είχε θέσει η ΕΟΠΕ (αν υπήρχε) και του
αποτελέσματος (αν υπήρξε).
Είναι
απαραίτητο να υπάρξει μια τεκμηριωμένη
παρουσίαση των πεπραγμένων, γιατί ο αριθμός των αποσπασμένων ήταν διπλάσιος
των υπαλλήλων της ΕΟΠΕ, που τρέχουν τη καθημερινότητά της, ενώ τα περασμένα
χρόνια, δεν ξεπερνούσε τα 3-4 άτομα.
Το
ζητούμενο είναι αν οι αποσπασμένοι ΚΦA εντάχθηκαν σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό
δραστηριοτήτων και καταγράφηκε η απόδοσή του(ς), ή απασχολήθηκαν κάποιοι
περιστασιακά σε αναπτυξιακές εθνικές ομάδες και οι περισσότεροι αναλώθηκαν σε
μια αργόμισθη σχέση εργασίας, ανταποδίδοντας με την πίστη και την υποταγή στο
Γιώργο Καραμπέτσο.
Βέβαια,
το κύριο καθήκον τους ήταν οι εθιμοτυπικές επισκέψεις σε σχολεία,
υποστηριζόμενες από ανάλογο φωτογραφικό υλικό για επικοινωνιακή χρήση, για
εσωτερική κατανάλωση στη λογική «όλα είναι εικόνα». Αλλά, ούτε και στα
«επισκεπτήρια» υπήρξε πρόγραμμα.
Συνήθως,
οι αποσπασμένοι ΚΦΑ, για να βγάλουν την υποχρέωση, πήγαιναν στα σχολεία που ήταν κοντά στα σπίτια τους, χωρίς να
υπάρχει ένα σχεδιασμένο πρόγραμμα επαναληπτικής επίσκεψης για να ελεγχθεί η
καλλιέργεια του αθλήματος στο σχολείο.
Έτσι
οι αποσπασμένοι ΚΦΑ λειτούργησαν ως ένας περίγυρος,
του ήδη διευρυμένου υποστηρικτικού κύκλου των ρουσφετιών του Γιώργου Καραμπέτσου.
Μπροστά
στην επικείμενη υλοποίηση των νέων αποσπάσεων είναι κρίμα να χαθεί ακόμα μια
φορά η δυναμική που μπορεί δώσει στο άθλημα, η σωστή καταγραφή των αναγκών, η έντιμη
αξιολόγηση και κατάταξη των αιτήσεων
και ένας νέος τρόπος προσέγγισης της
σημερινής πραγματικότητας που η διοίκηση
της ΕΟΠΕ, δυστυχώς, μοιάζει να
αγνοεί.
