Η
ετήσια ΓΣ της ΕΟΠΕ έγινε, όπως είχαμε προβλέψει, με την ηχηρή απουσία των
σωματείων (μάταια αξιοποιήθηκαν υπάλληλοι και συνεργάτες της ΕΟΠΕ για να δείξει
κόσμο η φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα) καθώς οι προτάσεις για τους
κανονισμούς που έφερε στη Γενική Συνέλευση το ΔΣ, συντέλεσαν στην εξέλιξη μια
ανούσιας, τυπικής διαδικασίας, όταν μάλιστα αγνοήθηκαν επιδεικτικά από το ΔΣ,
όσες προτάσεις κατατέθηκαν από σωματεία για την ανάπτυξη του αθλήματος.
Έκπληξη
προκάλεσε η κίνηση του Γιώργου Καραμπέτσου, να βγάλει την προσωπική του
υποχρέωση προς τον Θανάση Μπελιγράτη, που τον προώθησε ως διαιτητή στην Ελλάδα
και στην Ευρώπη, ανακηρύσσοντάς τον, επίτιμο πρόεδρο της ΕΟΠΕ. Για άλλη μια
φορά, η σκοπιμότητα κυριάρχησε έναντι των επιχειρημάτων της λογικής και της
πραγματικότητας.
Δεν αντιπαρέβαλε ο Γιώργος
Καραμπέτσος, το γεγονός ότι επίτιμος πρόεδρος της ΕΟΠΕ πριν μερικά χρόνια έχει
ανακηρυχθεί ο αναμορφωτής του βόλεϊ αείμνηστος Μιχάλης Μαστρανδρέας, σε μια
συνέλευση με τη παρουσία σχεδόν 300
σωματείων και μέσα σε έντονα φορτισμένο από συγκίνηση κλίμα.
Αφήνει αδιάφορο τον Γιώργο
Καραμπέτσο, ότι η εποχή Μπελιγράτη κληρονόμησε στην ΕΟΠΕ τα δυσβάσταχτα χρέη,
που την ακολουθούν μέχρι σήμερα και ενέπλεξε την Ομοσπονδία στην οδύνη των
Ολυμπιακών έργων, χωρίς εμφανές κέρδος
για την ίδια, δημιουργώντας πολλά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα αυτής της
επιλογής.
Δεν ενοχλεί τον Γιώργο
Καραμπέτσο, το γεγονός ότι λόγω της συγκεκριμένης εμπλοκής η ΕΟΠΕ ξόδεψε και ξοδεύει δεκάδες χιλιάδες ευρώ
μόνο σε δικηγόρους σε ετήσια βάση για να υπερασπιστεί και να διεκδικήσει το
αυτονόητο.
Δεν
προβληματίζει
τον Γιώργο Καραμπέτσο, ότι ο ανακηρυχθείς επίτιμος πρόεδρος άφησε μόνο στους
διαιτητές πάνω από 1.000.000 € οφειλή κατά τη διάρκεια της θητείας του
ως πρόεδρος της ΕΟΠΕ την εποχή που η Ομοσπονδία, χρηματοδοτούμενη από την
Πολιτεία, πλήρωνε τις διαιτησίες.
Δεν επηρεάζει τον Γιώργο
Καραμπέτσο, ότι έχρισε επίτιμο τον μέντορά του, μέσα από μια συνέλευση με
παρουσία του 10% σωματείων της χώρας, αναιρώντας την μαζική αποδοχή που πρέπει
να έχει μία τέτοια απόφαση.
Περνάει
απαρατήρητο
από τον Γιώργο Καραμπέτσο, ότι ο χρησθείς ως επίτιμος αποτελεί μια αμφιλεγόμενη
προσωπικότητα για τα δεδομένα που οριοθετούν την προσφορά και προσδιορίζουν την
αξιολόγηση ενός προσώπου με θητεία στα κοινά.
Λησμονεί ο Γιώργος
Καραμπέτσος ότι η βράβευση, η κάθε βράβευση, όπως και τα βραβεία που δίνονται
σε πρόσωπα με διαδρομή στο δημόσιο βίο, παίρνουν αξία και τιμή από το
πραγματικό μέγεθος του άνθρωπου που τιμούν.
Και αυτό είναι κάτι που καμία
σκοπιμότητα δεν μπορεί να το παραγράψει, να το μεγεθύνει ή να το εκμεταλλευτεί.
Γιατί αυτό το επιβάλλει, το κατοχυρώνει και το διαιωνίζει η ίδια η ζωή.
