Ο Αθλητικός νόμος, επί της αρχής

Ο αθλητικός νόμος αποτελεί πλέον νόμο του κράτους και καθορίζει μια νέα πραγματικότητα στα αθλητικά πράγματα. Είναι μια σοβαρή προσέγγιση των προβλημάτων του αθλητισμού και των παθογενειών του.

Οι επιφυλάξεις για την απουσία ριζοσπαστισμού που είχαμε εκφράσει για το αρχικό σχέδιο νόμου, όταν κατατέθηκε για διαβούλευση είχαν βάση (Θυμηθείτε εδώ). 

Οι συντονισμένες όμως αντιδράσεις των ΤΕΦΑΑ και οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής για την πιστοποίηση και την υποβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης ήταν αιτία να αποσυρθούν οι διατάξεις που αφορούσαν το επάγγελμα του προπονητή. 

Για τις υπόλοιπες διατάξεις, οι τοποθετήσεις των φορέων διαμόρφωσαν ένα καλύτερο πλαίσιο, από την αρχική βούληση, που εξέφραζε το σχέδιο νόμου.

Οι επαγγελματικές λίγκες και οι συνδικαλιστικοί φορείς κατέθεσαν προτάσεις (η ΕΣΑΠ το έπραξε) και εξασφάλισαν ασφαλιστικές δικλείδες για τα πρωταθλήματά τους. Στην επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής έγινε η πρώτη συζήτηση των φορέων και οι προτάσεις τους που οδήγησαν στην τελική διαμόρφωση του νομοσχεδίου πριν κατατεθεί και ψηφιστεί στη Βουλή.

Στη Βουλή, το βόλεϊ, το τρίτο σε μέγεθος ομαδικό άθλημα της χώρας, δεν εκπροσωπήθηκε. Αιτία ήταν η «αγοραφοβία» του Γιώργου Καραμπέτσου και των μελών της Διοίκησης του, που προκύπτει από τη δυσκολία να αρθρώσουν λόγο, με επιχειρήματα, σε σοβαρά φόρα.

Αργότερα, συντάχθηκαν πίσω από την ανακοίνωση διαμαρτυρίας της ΕΟΕ και την προσφυγή στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια με πρόσχημα την αφαίρεση αρμοδιοτήτων της.

Ο νέος αθλητικός νόμος, επί της αρχής, διαμορφώνει όρους εκδημοκρατισμού στις Ομοσπονδίες και ελπίζουμε θα δώσει τέλος στην εποχή των δεινοσαύρων και όσων χρησιμοποιούν και αξιοποιούν την ενασχόλησή τους με τις διοικήσεις τους για ίδιον όφελος.

Από τη μία πλευρά επιβάλλει τη γνήσια καταγραφή της θέλησης των σωματείων στις Ομοσπονδίες, και από την άλλη καθιερώνει θητείες στη διοίκηση τους.

Αποτελεί πρόκληση και ανοικτή πρόσκληση σε όλους. Στα σωματεία να ανοίξουν τη δράση τους στην κοινωνία, να αναζητήσουν νέους ανθρώπους που θα τα στελεχώσουν, να συμμετάσχουν στη διοίκηση των Ενώσεων και των Ομοσπονδιών, θέτοντας τον εαυτό τους στην κρίση και στη διάθεση του αθλήματος που υπηρετούν. Τώρα αυτή η έκφραση μπορεί να πάρει σάρκα και οστά.

Ο αθλητικός νόμος, από μόνος του, δεν μπορεί να φέρει αλλαγές. Ιδιαίτερα, όταν τα συμφέροντα που θίγει είναι βέβαιο, ότι θα πολεμήσουν να καθυστερήσουν ή και να αποτρέψουν την εφαρμογή του. Χρειάζεται η συμμετοχή όσων αγαπούν αυτό που πρεσβεύουν και υπηρετούν σε όλα τα επίπεδα.

Είναι βέβαιο, κυρίως στις Ομοσπονδίες, ότι πολλά «λαμόγια» θα χάσουν τη βολή τους, από τον έλεγχο που θα δημιουργήσει η συμμετοχή και η έκφραση πολλών και διαφορετικών φωνών στα συμβούλια, όπου τίποτα δεν θα είναι εξ ορισμού αυτονόητο.

Είμαστε μπροστά σε μια πρόκληση που σε καμία περίπτωση δε πρέπει να χάσουμε. Ο νέος αθλητικός νόμος (Πλήρες κείμενο, Δείτε εδώ) ανοίγει ένα δρόμο και είναι στο χέρι μας να τον περπατήσουμε.