Τους
υποτακτικούς του από το blog της Θεσσαλονίκης χρησιμοποίησε ο Γιώργος
Καραμπέτσος ως λαγούς για να
διαμορφώσει κλίμα και να υλοποιήσει τα σχέδιά του. Με
διπλό χτύπημα, δυο κειμένων συγκεκριμένης στόχευσης, προσπαθεί από τη μια
πλευρά να δικαιολογήσει την απραξία και
την ανεπάρκεια της διοίκησης και από την άλλη να γίνει προπομπός δυσάρεστων ειδήσεων που τις διοχετεύει συνειδητά για να
γίνουν πιο εύπεπτες όταν αποφασίσει να τις επιβάλλει.
Συγκεκριμένα
με το πρώτο δημοσίευμα, επιβεβαιώνοντας μέχρι τελευταίας κεραίας, όσα αναφέραμε
σε προηγούμενη αναφορά μας (Δείτε εδώ) αποπειράθηκε να δοθεί συνέχεια στη
παράσταση που έδωσε ο Γιώργος Καραμπέτσος για τη δικαστική διεκδίκηση των
€55.000 μιας πραγματικής οφειλής €25.000 και να αναζητηθεί άλλοθι της
διοικητικής ανικανότητας αλλά και τρόπου διεκδίκησης extra
επιχορήγησης.
Οι
ευθύνες μάλιστα οριοθετήθηκαν στην τελευταία διοίκηση, αποσιωπώντας τους πραγματικούς υπεύθυνους που οι ίδιοι μέχρι πρότινος
κατήγγειλαν (Ολυμπιακά έργα κλπ).
Η
συγκεκριμένη διεκδίκηση σε βάρος της ΕΟΠΕ, έγινε πρόσχημα και για την εξαπάτηση των Εβριτών (δεν τους δόθηκε η
διοργάνωση της Εθνικής ανδρών στην Αλεξανδρούπολη (Ιανουάριος 2019), παρότι οι
διοικούντες το είχαν υποσχεθεί, δεδομένων και των προηγούμενων φιλοξενιών.
Το
δεύτερο δημοσίευμα που αφορούσε το καθεστώς των πέντε μετεγγραφών στις
αναπτυξιακές ηλικίες και την πρόταση υπέρβασης του συγκεκριμένου αριθμού, που
κατέθεσε το blog της Θεσσαλονίκης (Δείτε εδώ) προκάλεσε την κοινή λογική και
κάθε έννοια ισονομίας.
Αποτέλεσε
τη συνέχεια μιας πρότασης που ζυμώνει σε πηγαδάκια ο Γιώργος Καραμπέτσος και
διέρρεε μέσω του Νεκτάριου Χαλβατζή ως τάχα μια λύση.
Ως
λαγοί αυτής της μεθόδευσης, οι υποτακτικοί του Γιώργου Καραμπέτσου πρόβαλλαν την εισπρακτική πολιτική, με τα
κλιμακούμενα παράβολα χωρίς να δίνουν λύση στο πρόβλημα.
Η
πρόθεση είναι ξεκάθαρη. Θέλουν να προβάλουν ως δική τους πρόταση αυτό που ο
ίδιος ο Γιωργος Καραμπετσος, μεθοδεύει εδώ και ένα χρόνο, παρουσιάζοντας τη
συγκεκριμένη ως ώριμο αίτημα των καιρών.
Αγνοούν
ή αδιαφορούν οι ίδιοι και τα «αφεντικά» τους ότι με αυτό τον τρόπο καταλύουν κάθε έννοια ισονομίας, αφού
δημιουργούν μετεγγραφές δυο ταχυτήτων,
επιβραβεύοντας τα πλούσια και μεγάλα σωματεία που έχουν την πολυτέλεια να
πληρώνουν, χωρίς να θωρακίζουν και να
υπερασπίζουν την αναπτυξιακή λογική που επέβαλλε το μέτρο των πέντε
μετεγγραφών στις αναπτυξιακές ηλικίες.
Είναι
κατανοητή η δεινή θέση που βρίσκονται οι απολογητές και οι παρατρεχάμενοι του
Γιώργου Καραμπέτσου, κυρίως από τα
μεγάλα ψεύδη και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του.
Για
παράδειγμα η αδυναμία του να φέρει έστω
1 ευρώ στην Ομοσπονδία από χορηγίες (για να μη θυμηθούμε το €1.000.000 που
υποσχέθηκε ότι είχε εξασφαλίσει) και η
απώλεια του μεγάλου χορηγού των Εθνικών ομάδων είναι ενδεικτικά αυτής της
αμήχανης στάσης τους και της αναζήτησης εσόδων.
Όμως
οι προτάσεις που κάνουν οι «λαγοί»
για να φανούν χρήσιμοι είναι επικίνδυνες
για το άθλημα και την ανάπτυξή του, κυρίως όταν οδηγείται στα χέρια λίγων και ισχυρών, με αντάλλαγμα λίγα ευρώ για το ταμείο της ανήμπορης διοικητικά ΕΟΠΕ.
