Το
πλήγμα που δέχτηκε η αξιοπιστία του πρωταθλήματος της volleyleague γυναικών με
τα αποτελέσματα της τελευταίας αγωνιστικής, που καθόρισαν την παραμονή και τον
υποβιβασμό των ομάδων, ήταν καταλυτικό.
Συνεχίστηκε
ο αγωνιστικός διασυρμός ενός
πρωταθλήματος που βάλλεται πανταχόθεν από τις επιλογές, την άγνοια, την έλλειψη δικλείδων ασφαλείας και την διοικητική ανεπάρκεια του Γιώργου Καραμπέτσου και της συντροφιάς
του.
Αναφερόμαστε
στην περίπτωση του σωματείου που ξεκίνησε τη χρονιά πολλά υποσχόμενο, με την παρουσία του Γιώργου Καραμπέτσου,
έγκριτων δημοσιογράφων και λαμπερών προσκεκλημένων (Θυμηθείτε εδώ) όταν «μετά
Βαΐων και κλάδων» πρόβαλλαν και προανήγγειλαν τα νέα δεδομένα της ομάδας, η
οποία πριν τελειώσει ο πρώτος γύρος, δήλωσε αδυναμία να ανταποκριθεί στις
υποχρεώσεις της.
Έτσι,
πορεύτηκε αφήνοντας ελεύθερες όλες τις μεταγραφές αθλητριών που πραγματοποίησε
(πλην μιας) και συγκεντρώνοντας σε ολόκληρο τον δεύτερο γύρο, έναν, αλλά
σωτήριο, βαθμό, την τελευταία αγωνιστική.
Η
πράξη αυτή συμπλήρωσε το απαξιωμένο από
την τηλεόραση, τον τρόπο στατιστικής κάλυψης, την μέθοδο ανάδειξης των
διακριθέντων, πρωτάθλημα της volleyleague, αλλοιώνοντας
πλέον τη φυσιογνωμία, τη φερεγγυότητα και την αξιοπιστία του και υποβαθμίζοντας συνολικά την προσπάθεια
αθλητών, παραγόντων, προπονητών.
Η
αλλαγή των δεδομένων λειτούργησε σε βάρος ομάδων που χτίστηκαν με βάση τις
πραγματικές τους δυνατότητες, σε αντίθεση με τις τυμπανοκρουσίες και μεγαλόστομες
υποσχέσεις που βιώσαμε και έγιναν καπνός «στου δρόμου τα μισά».
Τα
ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και αφορούν την έλλειψη θεσμικού πλαισίου για τη θωράκιση των πρωταθλημάτων αλλά κυρίως
την κοινή διαπίστωση ότι οι παρενέργειες
που δημιουργεί μια ομάδα αγωνιζόμενη
με αυτούς τους όρους είναι περισσότερες από μια ενδεχόμενη αποχώρηση της
από το πρωτάθλημα, γιατί στην περίπτωση αυτή, το κόστος το πληρώνουν οι ομάδες που ήταν συνεπείς με αυτό που
υποσχέθηκαν και στο τέλος υποβιβάστηκαν.
Ο
Γιώργος Καραμπέτσος αστόχησε διοικητικά,
όταν επέλεξε την επιβολή προστίμων για τη διασφάλιση της αξιοπιστίας των
πρωταθλημάτων. Τότε, είχαμε σταθεί απέναντι στην εισπρακτική λογική,
επισημαίνοντας ότι δεν λύνει και δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Ο
Γιώργος Καραμπέτσος αστόχησε και
παραγοντικά, όταν όλο το βόλεϊ ήταν δύσπιστο και επιφυλακτικό στο
προβαλλόμενο εγχείρημα και ο ίδιος έκανε
λεζάντα και συμμετείχε στο show
(Φωτό).
Ήταν
τόσο αφελής ο πρόεδρος της ΕΟΠΕ ώστε να μην κατανοήσει ή να μην υποψιαστεί αυτό
που όλοι οι άνθρωποι του αθλήματος ψιθύριζαν και θεωρούσαν ότι αποτελούσε το
χρονικό μιας βέβαιης κατάληξης; Βολεύτηκε στις λαμπερές φωτογραφίες και στη
μικροπολιτική μιας μεγάλης φούσκας;
Πως
θα αντιμετωπίσει αυτό που εξακολουθεί να πλανάται ως φήμη, μέχρι σήμερα, ότι το
συγκεκριμένο σωματείο εξασφάλισε την παραμονή του και θα επιδιώξει να
διαπραγματευτεί το ενδεχόμενο συγχώνευσης με άλλη ομάδα, με αντάλλαγμα την
εκπλήρωση των ανοικτών ακόμη οικονομικών του υποχρεώσεων;
Η
αφετηρία του προβλήματος είναι ότι για τον Γιώργο Καραμπέτσο μικρή αξία έχουν
όσα προαναφέραμε. Απλά, αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η διατήρηση της
προσωπικής σχέσης για την εξασφάλιση της ψήφου του εκάστοτε σωματείου για την
παραμονή του στη διοίκηση της ΕΟΠΕ. Όσο
για το βόλεϊ; Ας πάει περίπατο...
