1 Πρωτάθλημα με 7 βαθμολογίες

Το πρωτάθλημα της Α2 Εθνικής κατηγορίας ανδρών βρίσκεται στο τέλος του και το ερώτημα που εξακολουθεί να πλανάται για αυτό, είναι ποιός νοσηρός εγκέφαλος σχεδίασε, επεξεργάστηκε και κατέληξε στη ανάγκη εφαρμογής αυτού του εκτρώματος, που μοιάζει χωρίς προηγούμενο όχι μόνο για τα ελληνικά αλλά και για τα παγκόσμια αθλητικά χρονικά.

Χωρίς σταθερές και κανόνες και με ευκαιριακή και αποσπασματική χρήση των γεωγραφικών κριτηρίων, το συγκεκριμένο πρωτάθλημα εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το πιο άδικο, για τις ομάδες που αγωνίζονται, αφού ομάδες ίδιας κατηγορίας, διεκδικήσαν ίδιους στόχους (άνοδο και αποφυγή υποβιβασμού), αγωνιζόμενες με εντελώς διαφορετικό σύστημα.

Η φωτογραφία από το επίσημο site της ΕΟΠΕ, με ομίλους, υπο-ομίλους, Θέσεις 1-4, Θέσεις 5-8 αλλά και θέσεις 5-7, είναι ενδεικτική, αλλά, φευ, καθόλου διαφωτιστική.

Ένα πρωτάθλημα με 7 βαθμολογίες χωρίς να περιλαμβάνονται τα play-offs ανόδου και υποβιβασμού, που είναι το κερασάκι στην τούρτα αυτής της απιθανότητας.

Ακολουθώντας διαφορετική προσέγγιση και σκεπτικό σε σχέση με τη preleague και την Α2 Εθνική κατηγορία γυναικών, ο Γιώργος Καραμπέτσος και οι απίθανοι «παράγοντες» της ΕΟΠΕ που εμπνεύστηκαν το σχεδιασμό του συγκεκριμένου πρωταθλήματος των ανδρών, δηλαδή την τοποθέτηση των ομάδων και το διαχωρισμό των ομίλων - υπο-ομίλων, δημιουργώντας άνισους αγωνιστικούς όρους και ομίλους διαφορετικής δυναμικότητας είναι πλέον έκθετοι.

Ο αυθαίρετος καθορισμός των ομίλων, συγκεντρώνοντας μονομερώς ομάδες υψηλού ανταγωνισμού στον έναν όμιλο, είχε ως αποτέλεσμα να υποβιβαστούν ή να κινδυνεύσουν ομάδες, που σε άλλο όμιλο θα πρωταγωνιστούσαν και θα διεκδικούσαν την άνοδο στη volleyleague.

Οι τακτικισμοί των διοικούντων πάντα στη λογική των εξυπηρετήσεων, ουσιαστικά, απαξίωσαν, απογοήτευσαν και αποθάρρυναν όσους πασχίζουν να στηρίξουν με κάθε τρόπο την ομάδα τους και κατ’ επέκταση το ευπαθές βόλεϊ των ανδρών.

Ακόμη, και η συμπλήρωση της κατηγορίας όταν απαιτήθηκε, έμεινε ανεκπλήρωτη (περίπτωση ΓΕΗ), μόνο σε ένα όμιλο, παραβιάζοντας την αρχή της ισονομίας.

Αυτό που θα πρέπει να έχει κατά νου ο Γιώργος Καραμπέτσος είναι ότι όποιος μεθοδεύει αποκλεισμούς υποβαθμίζει και περιχαρακώνει τις προσπάθειες των σωματείων, και μικραίνει το άθλημα, στο τέλος αυτό που θα κατορθώσει είναι να περιχαρακωθεί και να απομονωθεί ο ίδιος. Στα τείχη, που θέλει να ορθώσει για τους άλλους, θα εγκλωβιστεί, πληρώνοντας το τίμημα.