Το ρουσφέτι στην ΕΟΠΕ

Η απορία και η περίεργη ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι ρουσφετολογικές προσλήψεις του Γιώργου Καραμπέτσου, ενώ έχει εξασφαλίσει τον πρωτοφανή για τα χρονικά της Ομοσπονδίας αριθμό των 24 αποσπασθέντων ΚΦΑ, καθώς από ότι φαίνεται, σύμφωνα με τον ίδιο, ούτε ένας από αυτούς που έχει αποσπάσει δεν μπορεί να παρέχει υποστήριξη στις διοργανώσεις της ΕΟΠΕ και του beach volley.

Στηριζόμενος ο ΓΚ, στο άρθρο 55, παρ. 3 του Νόμου 4603/2019, προχώρησε σε νέα έξοδα που φόρτωσε στις πλάτες της Ομοσπονδίας και των σωματείων, επιπλέον των κάθε λογής χαρατσιών που πληρώνουν.

Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει: «Εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες με ειδική αθλητική αναγνώριση, οι οποίες αναλαμβάνουν, σύμφωνα με τον ν. 2725/1999, τη διοργάνωση ή συνδιοργάνωση μεσογειακών, ευρωπαϊκών ή παγκόσμιων αθλητικών διοργανώσεων μπορούν να προσλαμβάνουν το απολύτως αναγκαίο για τη διεξαγωγή των αγώνων έκτακτο προσωπικό, με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, διάρκειας μέχρι ένα (1) έτος. Οι συμβάσεις αυτές μπορούν να παραταθούν μία μόνο φορά, για ίσο ή μικρότερο χρονικό διάστημα, το οποίο δε μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβαίνει τον έναν (1) μήνα από την ολοκλήρωση διεξαγωγής της αθλητικής διοργάνωσης, και να καταγγελθούν πρόωρα και αναίτια οποτεδήποτε, χωρίς την καταβολή οποιασδήποτε αποζημίωσης. Επί ποινή απόλυτης ακυρότητας, για την κατάρτιση των συμβάσεων αυτών, καθώς και για την παράταση της διάρκειάς τους απαιτείται προγενέστερη απόφαση του Δ.Σ. της οικείας ομοσπονδίας, με την οποία να πιστοποιείται και αιτιολογείται η ανάγκη πρόσληψης έκτακτου προσωπικού συγκεκριμένου κλάδου ή ειδικότητας, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και με συγκεκριμένα καθήκοντα ή, αντίστοιχα, η ανάγκη παράτασης της διάρκειας υφιστάμενων συμβάσεων για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.»

Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η οργάνωση και η λειτουργία της Ομοσπονδίας είναι ένα ζήτημα που απασχολεί την ΕΟΠΕ και τον Γιώργο Καραμπέτσο.

Πρωτίστως, αν είχε την δυνατότητα και κυρίως την ικανότητα ιεράρχησης των αναγκών, των προτεραιοτήτων και των δυνατοτήτων του συγκεκριμένου φορέα και απαντούσε στο ερώτημα τι, αν, και πως μπορεί να βοηθήσει και να προσφέρει στο άθλημα η Ομοσπονδία.

Αν είχε κατά νου ένα οργανόγραμμα, που θα έβγαζε την ΕΟΠΕ από την εσωστρέφεια και θα αξιοποιούσε, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, τον παραπάνω νόμο, ιεραρχώντας στόχους και τρόπους υλοποίησης.

Το αναφέρουμε γιατί η ανάρτηση των τυπικών προσόντων του δυναμικού της ΕΟΠΕ στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ (δείτε εδώ) υπενθυμίζει ότι τους 12 υπαλλήλους του τακτικού προσωπικού της ΕΟΠΕ οι 9 έχουν ακριβώς τα ίδια τυπικά προσόντα (Κλάδος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Διοικητικών Γραμματέων) με το ρουσφέτι του Γιώργου Καραμπέτσου. 

Μήπως, αντί μίας ακόμα ρουσφετολογικής πρόσληψης, θα μπορούσε η ΕΟΠΕ να αναζητήσει έναν απόφοιτο Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης με πρόσθετα προσόντα (μεταπτυχιακό ή εργασιακή εμπειρία), αφού έκανε δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος και επέλεγε με αξιοκρατικά κριτήρια; Μήπως μία τέτοια πρόσληψη θα έδινε μια ώθηση, θα ήταν ένα άλμα μπροστά για τη λεηλατημένη ΕΟΠΕ;

Δυστυχώς, κανείς από τους διοικούντες δεν ενδιαφέρεται για το βόλεϊ και την αξιοποίηση ενός Οργανισμού του μεγέθους και του ειδικού βάρους της Ομοσπονδίας, που έχει την ευθύνη του αθλήματος.

Το μοναδικό ενδιαφέρον του Γιώργου Καραμπέτσου και της συντροφιάς του είναι να δημιουργούν ένα πελατειακό δίκτυο παραμονής και διαιώνισης της εξουσίας τους, κρατώντας το βόλεϊ δέσμιο του δικού τους μεγέθους.