Η
σκανδαλολογία (δείτε εδώ), οι παράτυπες αποφάσεις (δείτε εδώ), η εικόνα διάλυσης που καθημερινά
επιβεβαιώνεται, η διοικητική ανεπάρκεια και απραξία (δείτε εδώ), είναι πλέον το
σήμα κατατεθέν της διοίκησης της ΕΟΠΕ.
Το
ρουσφέτι αποτελεί τη μοναδική ενασχόληση των συνεργατών του Γιώργου
Καραμπέτσου, που με την από τηλεφώνου καθοδήγηση και προτροπή του
κινούνται στο «πνεύμα» του διαιωνίζοντας αυτό που από την πρώτη μέρα της
εκλογής τους είχαμε επισημάνει.
Βεβαίως
τις περισσότερες φορές οδηγούνται σε αδιέξοδο, από τη χωρίς αρχή και τέλος, απερίσκεπτη και πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενη λογική της «συναλλαγής»
και των αλλεπάλληλων και αντικρουόμενων
συμψηφισμών που κατ’ εξακολούθηση εφαρμόζουν. Η βούληση για ψηφοθηρία
δημιουργεί παρενέργειες σε βάρος της ισονομίας, της αξιοπιστίας, της ανάπτυξης
του αθλήματος.
Το
ίδιο διάστημα προετοιμάζεται Εθνική ομάδα των ανδρών, ενσωματωμένη στο φαύλο κύκλο που
προκαλεί η διοικητική ανακολουθία, στο έλεος και στα όρια της εγκατάλειψης,
λίγες ημέρες πριν τη συμμετοχή της στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Περιπλανώμενη
αρχικώς από χωρίον εις χωρίον και τώρα ελλιπώς προπονούμενη με ελλείψεις σε
βασικά ζητήματα υλικοτεχνικής υποδομής, πορεύεται με κλονισμένο ηθικό για ένα προδιαγεγραμμένο και κατά πολλούς
αναμενόμενο αποτέλεσμα. Η προπαγανδιστική
προσπάθεια να παρουσιασθεί ως επιτυχία η πρόκριση στις 24 ομάδες της
τελικής φάσης του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος, μπορεί να έχει αντίκρισμα μόνο
εντός των κύκλων του αθλήματος.
Η
διοίκηση του Γιώργου Καραμπέτσου δεν αντιλαμβάνεται ότι για το ανδρικό βόλεϊ
και την Εθνική ομάδα Ανδρών ο «ανταγωνισμός» δεν είναι μόνο εντός του
αθλήματος, με τις αντίπαλες Εθνικές ομάδες του ομίλου ή της διοργάνωσης, αλλά
και στο ευρύτερο πλαίσιο του Ελληνικού Αθλητισμού και με τις επιτυχίες των
άλλων αθλημάτων, κυρίως των ανταγωνιστικών, ως προς την προσέλκυση ταλαντούχων
παιδιών.
Η
ανανέωση, που επιχειρήθηκε στην Εθνική ομάδα Ανδρών, όχι μόνο δεν ήταν επιβεβλημένη με ηλικιακά ή αγωνιστικά κριτήρια, αλλά
στηρίχθηκε σε διοικητική και οργανωτική
αδυναμία να εξασφαλιστούν συνθήκες προπόνησης και υποστήριξης αντίστοιχες
των αναγκών, καθώς και σε προσωπικές
ανασφάλειες του προπονητή σε συνδυασμό με εξυπηρέτηση στενών σωματειακών συμφερόντων.
Έτσι,
δεν κλήθηκαν καθόλου ή οδηγήθηκαν
στην έξοδο με συνοπτικές διαδικασίες
αθλητές εγνωσμένης αξίας και σημαντικών Ευρωπαϊκών εμπειριών, που είναι
απαραίτητοι για τη διεκδίκηση της διάκρισης.
Η
έλλειψη διοικητικού προσανατολισμού
και η αδυναμία της τεχνικής ηγεσίας της
ομάδας, να διαχειριστεί και να αξιοποιήσει ολόκληρο το υλικό που είχε στη
διάθεσή της και ειδικότερα αθλητές που έχουν παραστάσεις και βιώματα, ανάλογα
αυτών που οι απαιτούν οι περιστάσεις, οδήγησε σε αποκλεισμούς και αποδυνάμωση
της δυναμικής της Εθνικής ομάδας.
Η
ατεκμηρίωτη αποδυνάμωση της Εθνικής ανδρών διαμόρφωσε κλίμα απογοήτευσης για το άμεσο μέλλον.
Δυστυχώς
το Ελληνικό βόλεϊ είναι έρμαιο μιας
διοικητικής ομάδας που δεν μπορεί όχι μόνο να το προστατεύσει, αλλά αδυνατεί να
διασφαλίσει αντικειμενικούς όρους απρόσκοπτης λειτουργίας των Εθνικών ομάδων.
Ευχόμαστε αυτή τη φορά να διαψευστούμε και να αποδειχθεί ότι τα πράγματα είναι
αλλιώς.
ΥΓ.
Είναι αλήθεια ότι προπονητής αναπτυξιακής
Εθνικής ομάδας χρησιμοποίησε (κατ’ εντολή άραγε;) κόρη έμμισθου team manager, συντοπίτη
του, αλλά και κουμπάρου του Προέδρου,
σε βάρος αθλήτριας που στο τελευταίο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα είχε ανακηρυχθεί
MVP, προκαλώντας αντιδράσεις και συζητήσεις και αναπάντητα ερωτήματα;
Υπάρχει
κάποιος υπεύθυνος να δώσει μια πειστική απάντηση για να προστατεύσει αυτό το
ευαίσθητο κομμάτι της ανάπτυξης που απαιτεί σεβασμό και υγιή πρότυπα ζωής, από
τη διοίκηση του αθλήματος;
