World League, Μεσογειακοί αγώνες: ένα τσιγάρο δρόμος

Πρωτιές χωρίς αξία

Η επίσκεψη του Γιώργου Καραμπέτσου στις Εθνικές Ομάδες, λίγο πριν την αναχώρησή τους για την Ταραγόνα στην Ισπανία, όπου θα διεξαχθούν οι Μεσογειακοί αγώνες, έδωσε άλλο χρώμα και δημιούργησε αίσθηση.

Οι δηλώσεις-συμβουλές του, προς τους νεότερους αθλητές, και η ανάδειξη της «παιδαγωγικής» διάστασης των λεγομένων του προδίδουν μια ιδεολογία και μια στάση ζωής (Δείτε εδώ).

Η τοποθέτησή του, απευθυνόμενος προς τους διεθνείς, ότι από τη μπάλα θα κερδίζετε δόξα και λεφτά, δείχνει την κουλτούρα του ανδρός και εμφορείται από τα κίνητρα της δικής του ενασχόλησης με το βόλεϊ και το ποδόσφαιρο.

Από την άλλη πλευρά, αν σταθούμε στην ουσία, η οριοθέτηση των στόχων, οι συνέπειες και οι παρενέργειες της απουσίας μας, ως χώρα, από τις μεγάλες διοργανώσεις (World league, European league) είναι η νέα σκληρή πραγματικότητα.

Αυτή, αλλά και τη νέα επερχόμενη διολίσθηση στην παγκόσμια κατάταξη, προσπαθούν να αποκρύψουν και να αντισταθμίσουν με ένα μετάλλιο σε βολεϊμπολιστικά ανυπόληπτες διοργανώσεις, όπως οι Μεσογειακοί αγώνες. Εκεί, που όλες οι χώρες που συμμετέχουν αγωνίζονται με τις τριτο-τέταρτες εθνικές ομάδες τους.

Σε τέτοιες διοργανώσεις ακόμα και η ΠΡΩΤΗ θέση είναι χωρίς αντίκρισμα και το αποτέλεσμα δεν έχει απολύτως καμία αξία, εφόσον δεν αλλάζει το αθλητικό status της χώρας. Από αυτή τη συμμετοχή και την επιβεβλημένη διάκριση δεν υπάρχει επιπλέον κέρδος για όσους αγωνίζονται. Απουσιάζει ακόμα η προοπτική, που θα έδινε η συμμετοχή μας και όσα θα διεκδικούσαμε αγωνιστικά στις μεγάλες διοργανώσεις.

Οι Μεσογειακοί αγώνες για τον Γιώργο Καραμπέτσο και τη διοίκηση της ΕΟΠΕ αποτελούν ορόσημο, αφού σηματοδοτούν την απέλπιδα προσπάθεια για μια διάκριση, για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις για την αποδυνάμωση, την αποδιοργάνωση και την ελεύθερη πτώση του αθλήματος, επί των ημερών τους.

Αναζητούν μια σανίδα σωτηρίας, που στην πράξη δεν αλλάζει τη ζημιά, που έχει προκαλέσει η διεθνής απομόνωση και η λειτουργία των Εθνικών ομάδων με όρους «παιδικής χαράς» όπως επαλειμμένα έχουμε αναφερθεί και καταγγείλει.

Η γνωστοποίηση, μάλιστα, της παρουσίας του προέδρου της ΕΟΠΕ στη τελική φάση της διοργάνωσης των Μεσογειακών, επιβεβαιώνει την πρόθεση να δώσουν πανηγυρικό τόνο στην αναμενόμενη διάκριση και να την προβάλλουν.

Άλλωστε, μόνο οι ίδιοι οι διοικούντες δείχνουν να αντιλαμβάνονται το μέγεθος και την αξία της συγκεκριμένης διοργάνωσης και επιχειρούν να διαμορφώσουν ένα κλίμα επιτυχίας, αγωνιζόμενοι με ομάδες χαμηλότερων ταχυτήτων, αφού είναι γνωστό ότι όσες χώρες συμμετέχουν στους Μεσογειακούς αγώνες το κάνουν για να αποκτούν, οι νεαροί αθλητές και αθλήτριες τους, διεθνείς εμπειρίες.

Δυστυχώς, τον Σεπτέμβριο η αμείλικτη πραγματικότητα θα έχει φέρει την Ελλάδα αρκετές θέσεις κάτω στην ευρωπαϊκή κατάταξη Εθνικών ομάδων, ανεξάρτητα από κάθε προπαγανδιστική φιέστα και επικοινωνιακή προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων.

Τότε, όταν θα βρεθούν, για πρώτη φορά τα τελευταία 30 χρόνια, η ομάδα των Ανδρών κάτω από την 20^η και των Γυναικών κάτω από την 30ηθέση της ευρωπαϊκής κατάταξης, οι Εθνικές ομάδες θα έχουν διανύσει με την καθοδήγηση του Γιώργου Καραμπέτσου, σε χρόνο ρεκόρ, την απόσταση από το φως των συμμετοχών σε διοργανώσεις με κύρος, στο σκοτάδι της «μεσογειακής» ανυποληψίας.

Κανένας και τίποτα δε μπορεί να αποκρύψει τον μεγάλο κατήφορο...