Η
απόφαση του Γιώργου Καραμπέτσου να πληρώσει τους υπαλλήλους της ΕΟΠΕ, αφήνοντας
απλήρωτους τους υπαλλήλους των Ενώσεων ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αφού το λίγο
διάστημα που βρίσκεται στην διοίκηση της ΕΟΠΕ δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα,
αποκαλύπτοντας το προσωπείο που τόσο επιμελημένα είχε προσπαθήσει να «φιλοτεχνήσει»
για τον εαυτό του.
Ανέδειξε
πέραν των άλλων και ένα ιδεολογικό ζήτημα, ότι θεωρεί τους εργαζόμενους των
Ενώσεων, εργαζόμενους Β´ κατηγορίας.
Δεν
έχει πλέον σημασία αν οι εργαζόμενοι των
Ενώσεων πληρωθούν στο επόμενο διάστημα, άλλωστε
στην ΕΟΠΕ μπαίνουν καθημερινά χρήματα από τα παράβολα των σωματείων (αυτά που θα μείωνε ο μέγας ψεύτης της ΕΟΠΕ).
Ο
διαχωρισμός και η κατηγοριοποίηση των εργαζομένων, με δεδομένο ότι όλοι
εργάζονται για το βόλεϊ είναι απάνθρωπος και απαράδεκτος, αλλά ενδεικτικός της
γενικότερης φιλοσοφίας που έχει όχι μόνο για το άθλημα αλλά και για την ζωή.
Είναι
διαφορετικό ζήτημα η αξιολόγηση και η αξιοποίηση του προσωπικού που επιβάλλεται
να υπάρχει και διαφορετικό η επιλεκτική πληρωμή του, επειδή πιθανότατα κάποιους
τους βλέπεις συχνότερα.
Το
μοναδικό «όφελος» από όλο αυτό είναι το τέλος των ψευδαισθήσεων και η
προσγείωση στην πραγματικότητα και των τελευταίων αφελών, για το ποιος είναι
και τι μπορεί να περιμένει κανείς από τον άνθρωπο που σήμερα ηγείται στην ΕΟΠΕ.