Δεν
ξέρεις, δεν μπορείς…
Με
την νέα πραγματικότητα είναι αντιμέτωπη η διοίκηση της ΕΟΠΕ και την
αναγκαιότητα λήψης απόφασης για το άθλημά μας. Είναι κάτι που προκύπτει τώρα όπου, η ηγεσία του αθλήματος
με την απόφασή της θα χαράξει πορεία και θα δείξει αν η πρόθεσή της είναι να
προσδιορίσει, να κοστολογήσει και να διαμορφώσει την εξέλιξή του.
Η
ουδετερότητα ή καλύτερα η «στάση αναμονής» που τηρεί ο Γιώργος Καραμπέτσος, περιμένοντας
που θα καθίσει η μπίλια, για να τοποθετεί μετέπειτα η διοίκηση του, αναδεικνύει
την έλλειψη βούλησης αλλά και γνώσης.
Η
δημιουργία της Pre league στους άνδρες και στις γυναίκες είχε θεσμοθετηθεί την
περσινή χρονιά και η μόνη προϋπόθεση για την υλοποίησή της ήταν η σύμφωνη γνώμη
των σωματείων, την οποία διαμορφώνει όμως εν πολλοίς και η διοικητική δυναμική.
Η
οικονομική κρίση καθόρισε τα τελευταία χρόνια την πορεία του αθλήματος με την
διοργάνωση πρωταθλημάτων με γεωγραφικά κριτήρια (πολλοί όμιλοι, υποόμιλοι κλπ).
Αυτό προφανώς και δεν βοηθούσε στη δημιουργία ανταγωνιστικών πρωταθλημάτων, αποτελούσε
όμως ίσως ένα μεταβατικό στάδιο, από την εποχή των μεγάλων προϋπολογισμών στην
αναδίπλωση και στην εξισορρόπησή τους.
Μοναδικό
κέρδος η δημιουργία νέων πυρήνων ειδικά στην περιφέρεια και στα νησιά όπου αναδείχτηκαν νέες δυνάμεις
του αθλήματος.
Επειδή
όμως αυτός ο κύκλος έκλεισε -όχι γιατί ξεπεράστηκε η κρίση- άλλα κυρίως από την
διαπίστωση ότι μόνο μέσα από την πλούσια αγωνιστική δράση (πολλοί αγώνες) το
βόλεϊ μπορεί να προχωρήσει.
Ο
στόχος της αναβάθμισης των πρωταθλημάτων, που η προηγούμενη διοίκηση προώθησε
με την θεσμοθέτηση της pre league αποτελεί μια ευκαιρία, την οποία ολοκληρώνει
και η ύπαρξη της Wild Card (όσον αφορά τις ομάδες της περιφέρειας).
Με
τα νέα δεδομένα, ακόμη και με την απροθυμία της πλειοψηφίας των ομάδων του
βόλεϊ ανδρών να συμμετάσχουν σε αυτήν (παρότι ο αρχικός σχεδιασμός ήταν για
τους άνδρες), ο Γιώργος Καραμπέτσος δεν χρειάζεται να συνεχίσει να κρύβεται πίσω από αυτό.
Ο
ρόλος του ως επικεφαλής του αθλήματος, είναι να εμπνεύσει να καθοδηγήσει, να
πείσει, να δείξει τον δρόμο.
Γιατί
η δημιουργία της pre league ήρθε να καλύψει μια παθογένεια που υπάρχει στην δομή των
πρωταθλημάτων αφού από την τοπική κατηγορία - χωρίς σοβαρά αγωνιστικά κριτήρια αξιολόγησης - οι
ομάδες βρίσκονταν στην Α2 Εθνική κατηγορία.
Και
αν αυτό βοηθούσε στην διαχείριση των γηπέδων σε σχέση με άλλα αθλήματα (η
διεκδίκηση καλύτερων ωρών προπόνησης στα
γήπεδα λόγω της συμμετοχής σε Εθνική κατηγορία) η κατάσταση που επικρατεί
σήμερα επιβάλλει τον επαναπροσδιορισμό των όρων διεξαγωγής των πρωταθλημάτων.
Η
pre league (όπου εφαρμοστεί) καλύπτει την έλλειψη της ενδιάμεσης Εθνικής
κατηγορίας (Β Εθνικής), ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνει και όρους καλύτερης
προβολής, οργάνωσης και εξεύρεσης πόρων.
Η
ατυχία μας είναι ότι η νέα διοίκηση της Ομοσπονδίας δείχνει να έχει παντελή
απουσία όχι μόνο οράματος, αλλά και στοιχειώδους γνώσης της κατάστασης του
Ελληνικού βόλεϊ.
Ο
πρόεδρος της ΕΟΠΕ αντί να είναι ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων κρύβεται πίσω από
τις αποφάσεις των σωματείων χωρίς να μπει στον κόπο μιας διαβούλευσης για τα
πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα των επιλογών.
Ενώ
δείχνει ανεπαρκής να κατευθύνει τα πράγματα, δεν θα μπορούσε τουλάχιστον να
διοργανώσει μία συζήτηση με όλα τα ενδιαφερόμενα σωματεία; Κι αν φοβάται μήπως
φανεί η ανεπάρκειά του, ας αναθέσει σε ένα στέλεχος της ΕΟΠΕ να τον
εκπροσωπήσει.
Είναι κρίμα να είναι
απών και «δραπέτης» των εξελίξεων όχι για τον ίδιο που είναι γνωστό τι μπορούμε
να περιμένουμε από αυτόν, αλλά για το ταλαίπωρο το άθλημά μας.
