Δεν
ξέρουμε ποια σκοπιμότητα επανέφερε στο προσκήνιο την λεηλασία των εγκαταστάσεων
της Παιανίας. Όμως, είναι βέβαιο ότι
αποτελεί μια οδυνηρή πραγματικότητα, που πρώτοι από όλους έχουμε
καταγγείλει.
Η
ΔΙΚΗ σε προηγούμενη αναφορά της, στις 16/10/2017, με τίτλο ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ (Δείτε εδώ), είχε αναφερθεί σχετικά και είχε επισημάνει και
προβάλλει την αδιαφορία της ΕΟΠΕ για να αποκατασταθούν οι ζημιές και να
επαναλειτουργήσει το αθλητικό κέντρο της Παιανίας.
Η
χρησιμότητα επαναλειτουργίας του αθλητικού κέντρου ξεκινά όχι τόσο από το γεγονός
ότι δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια
ευρώ και την εμπλοκή της Ομοσπονδίας, με την ανοχή του τότε προέδρου της και νυν μυστικοσύμβουλου του Γιώργου
Καραμπέτσου, σε ένα κυκεώνα χρεών
που μέχρι σήμερα την ακολουθεί, αλλά κυρίως από την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός
προπονητικού κέντρου που χρειαζόμαστε ως άθλημα και οφείλει να αποτελεί το
σημείο αναφοράς των Εθνικών ομάδων.
Σήμερα
ο ΔΗΜΟΣ ΠΑΙΑΝΙΑΣ έχει μείνει να είναι ο μόνος, που δείχνει να μεριμνεί και να
ενδιαφέρεται για την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων, για λογαριασμό του (όπως και
ο ΣΕΓΑΣ για τη δική του εγκατάσταση), λαμβάνοντας πρωτοβουλίες για την
επαναλειτουργία του Αθλητικού Κέντρου και έχοντας εξασφαλίσει από την Περιφέρεια
το σχετικό κονδύλι.
Ο
Γιώργος Καραμπέτσος έχει αδιαφορήσει για
λόγους μικροπολιτικής, στην προσπάθεια
του να φανεί ευμενής σε όσους από
τους υπαλλήλους τον στήριξαν, και βέβαια δεν επιθυμούν την μεταφορά των λειτουργιών της ΕΟΠΕ στην Παιανία.
Μάλιστα,
έχει γνωστοποιήσει και στον αρμόδιο
υφυπουργό Αθλητισμού την απουσία ενδιαφέροντος της ΕΟΠΕ για την επαναλειτουργία
των εγκαταστάσεων, αντί, ως όφειλε, να πρωτοστατήσει ο ίδιος
χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτει, πιέζοντας προς κάθε κατεύθυνση, για
την αποκατάσταση των ζημιών του έργου.
Δυστυχώς
δυσκολεύεται να αντιληφθεί και να
κατανοήσει τόσο ο ίδιος, όσο και η διοίκηση της ΕΟΠΕ, ότι η ύπαρξη προπονητικού Κέντρου αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση,
αν θέλουμε ως χώρα να κάνουμε βήματα προόδου στο άθλημά μας.
Ακόμη
και μια πρόσκαιρη ή ευκαιριακή επιτυχία, εύκολα εξαϋλώνεται, όταν δεν
συνοδεύεται από τις προϋποθέσεις που δημιουργούν οι εγκαταστάσεις και ένας
στρατηγικός σχεδιασμός.
Το μοντέλο του
«περιπλανώμενου θιάσου» για τις προετοιμασίες των Εθνικών Ομάδων δεν έχει
εφαρμοστεί και κυρίως δεν έχει ευδοκιμήσει σε καμία Ευρωπαϊκή Χώρα.
Στη
περίπτωση που δεν υπήρχαν οι εγκαταστάσεις της Παιανίας, το Ελληνικό Βόλεϊ και
η ΕΟΠΕ θα έπρεπε να αναζητήσει ένα προπονητικό κέντρο όπου θα αποτελούσε τη
βάση των δραστηριοτήτων και του σχεδιασμού των Εθνικών συγκροτημάτων.
Ο Γιώργος
Καραμπέτσος φέρει ακέραιη την ευθύνη για την αδιαφορία και την εγκατάλειψη του
συγκροτήματος της Παιανίας, λειτουργώντας κρυπτόμενος πίσω από τη βούληση και
τις διαθέσεις όσων εξυπηρετούνται από την κατάσταση που επικρατεί.
