Έτσι είναι, αν έτσι νομίζουν

Είναι η φωτογράφιση και η διοχέτευση πληροφοριών υπό μορφή είδησης, ένας αποτελεσματικός τρόπος που μπορεί να βοηθήσει το άθλημά μας;

Είναι, οι αποσπασματικές πρωτοβουλίες και οι συγκεντρώσεις παιδιών με φωτογράφο, ο τρόπος που υποκαθιστά το σχεδιασμό μιας σοβαρής Ομοσπονδίας;

Είναι υπόθεση ενός ταξιδιού του Προέδρου και των βαστάζων του, η εξεύρεση, η αξιοποίηση ταλέντων;

Είναι αυτοσκοπός οι συγκεντρωτικές των παιδιών και η προπονητική διαδικασία όταν τις περισσότερες φορές υπολείπεται σε μαθησιακό επίπεδο της στοιχειώδους δουλειάς των σωματείων;

Είναι η ανά εβδομάδα τοποθετήσεις, με αυτονόητες κενολογίες, του προέδρου, του διευθυντή, του τεχνικού συμβούλου ανάπτυξης και κάθε μορφής πρόθυμου παρατρεχάμενου, μαϊντανού ή όχι, που στο βωμό μίας ωραιοποιημένης πραγματικότητας προβάλει ως εικόνα μια ψευδεπίγραφη διοικητική μέριμνα που τάχα έχει ανάγκη το άθλημά μας;

Είναι η άγνοια, η μοναδική πηγή και αφετηρία του αυτοσχεδιασμού των εμπόρων ελπίδας που εξαντλούν το καθήκον τους, με μια προπόνηση, μια φωτογραφία και μια δήλωση; Είναι;

Ο Γιώργος Καραμπέτσος και οι παρατρεχάμενοί του θέλουν να πιστέψουμε ότι έτσι είναι και καταλήγουν στο απογοητευτικό αν έτσι νομίζουν.