Η
υπερβολή ήταν πάντα το στοιχείο, που διαμόρφωνε την κρίση και την κριτική των
περισσοτέρων δημοσιογράφων που ασχολούνται με το ρεπορτάζ του βόλεϊ, ειδικά,
στην πρόβλεψη και ερμηνεία της Ευρωπαϊκής προοπτικής του αθλήματός μας.
Δικαιώνοντας την πρακτική της υπερβολής που προηγήθηκε της πρόκρισης στη τελική
φάση και τους «απαραίτητους» πανηγυρισμούς, αυτό που ακολούθησε ήταν ανάλογο.
Η
κλήρωση της τελικής φάσης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος γυναικών στην
Κωνσταντινούπολη με αντιπάλους (Τουρκία, Σερβία Βουλγαρία, Γαλλία, Φιλανδία)
για τέσσερις προνομιούχες θέσεις επί συνόλου έξι του ομίλου, αρχικά δημιούργησε
φόβο, επειδή κάτι τέτοιο καλλιεργήθηκε από υπερβάλλοντα ζήλο και από τη διάθεση
η ενδεχόμενη πρόκριση να εορτασθεί και να προβληθεί αρκούντως όταν προκύψει.
Στην
πραγματικότητα, ο όμιλος είναι, το
λιγότερο, βατός και ο στόχος της πρόκρισης απολύτως εφικτός,
γιατί αφενός η θέση της Εθνικής ομάδας στο τελευταίο γκρουπ δυναμικότητας
(δείτε εδώ) είναι πλασματική και
οφείλεται αποκλειστικά στην μη συμμετοχή στο EuropeanLeague 2017, λόγω της αγωνιστικής απομόνωσης που επέβαλε ο
Γιώργος Καραμπέτσος, και αφετέρου, γιατί οι τρεις ομάδες με τις οποίες θα
ανταγωνιστούμε (Βουλγαρία, Γαλλία, Φιλανδία) για την είσοδο στην 4άδα ήταν οι χειρότερες από τα γκρουπ δυναμικότητας
στα οποία ανήκαν, σύμφωνα με την κατάταξη της CEV (δείτε εδώ).
Οι
δηλώσεις του προπονητή και των αθλητριών επιβεβαίωσαν την αισιοδοξία για ένα στόχο ρεαλιστικό,
που αρχικά από τον τύπο, κάποιους δημοσιογράφους, αλλά και τον Γιωργο
Καραμπέτσο εμφανίστηκε μακρινός και
απραγματοποίητος για τους λόγους που προαναφέραμε.
Εμείς
θα επαναλάβουμε ότι η συμμετοχή στη τελική φάση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος
(24 ομάδες) αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία και δυνατότητα η Εθνική μας ομάδα
γυναικών και το Ελληνικό βόλεϊ να κάνει βήματα εμπρός. Και αυτή η ευκαιρία δεν
πρέπει να χαθεί.
