Σάββατο 11 Αυγούστου 2018

Ο ΙΟΣ «ΕΟΠΕ»

Η ευκολία στην επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του 21ου αιώνα. Στην ΕΟΠΕ του Γιώργου Καραμπέτσου τα πράγματα δείχνουν να είναι από άλλη εποχή, αφού μοιάζει αδύνατο και ακατόρθωτο να επικοινωνήσεις με την Ομοσπονδία.


Ο ευκολότερος και ο συντομότερος τρόπος -και αυτό δεν είναι αστείο- για να εξυπηρετηθούν οι παράγοντες των ομάδων του Λεκανοπεδίου είναι να επισκεφθούν αυτοπροσώπως την ΕΟΠΕ. Για τις ομάδες της περιφέρειας το πρόβλημα παραμένει μεγάλο και άλυτο.

Έχουμε κατά καιρούς αναφερθεί και κατ’ επανάληψη καταγγείλει το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ομοσπονδία. Η τοποθέτηση τηλεφωνικού κέντρου όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα, αντίθετα δημιούργησε εφησυχασμό και επέτεινε την αδιαφορία στην καθημερινότητα της ΕΟΠΕ, καθώς το τηλεφωνικό κέντρο δεν απαντά μόνο του, χρειάζεται ανθρώπινη παρέμβαση.

 Οι καλοκαιρινές περιπλανήσεις των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου (διακοπές με το beach volley) σε συνδυασμό με τις άδειες του προσωπικού και το γενικότερο κλίμα χαλάρωσης που προήλθε από την απουσία δράσεων, την ανυπαρξία οργανογράμματος λειτουργίας και τομέων ευθύνης, έχουν καταστήσει την ΕΟΠΕ ησυχαστήριο και χώρο αυτοσυγκέντρωσης και περισυλλογής των εργαζομένων, ενώ το αναφαίρετο δικαίωμα στο κάπνισμα έχει γίνει πρόσχημα και άλλοθι αναβλητικότητας.

Έτσι, κανείς δεν ενοχλεί κανέναν και η εξυπηρέτηση των σωματείων δεν απασχολεί κανένα, ξεχνώντας ότι ο χρόνος μελών διοίκησης και υπαλλήλων είναι το ίδιο σημαντικός με τον χρόνο των παραγόντων. 

Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο Γιώργος Καραμπέτσος είναι ότι η καθημερινότητα των σωματείων στηρίζεται στην αμεσότητα της απόκρισης, της απάντησης και στην επείγουσα δρομολόγηση λύσης στα προβλήματα που προκύπτουν.

Όταν δεν απαντά κανένας υπάλληλος στο τηλέφωνο για να δώσει μια στοιχειώδη ενημέρωση ή πληροφορία όπως πχ. για την έκδοση ενός δελτίου ή όταν το ηλεκτρονικό πρωτόκολλο παραμένει τεχνολογικό επίτευγμα και όνειρο θερινής νυκτός για τη Διοίκηση της ΕΟΠΕ η διάλυση της Ομοσπονδίας και σε αυτό το επίπεδο είναι δεδομένη.

Τα σωματεία πληρώνουν στην ΕΟΠΕ υπό τη μορφή παραβόλων περισσότερο από €400.000 και είναι προκλητικό να αντιμετωπίζουν αυτή την απαξίωση.

Δυστυχώς ο μολυσματικός ιός ανικανότητας, μαλθακότητας και τεμπελιάς δεν έχει αφήσει τίποτα αμόλυντο. Αναζητείται αντιικό που θα διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα κατά της μόλυνσης.