Οι
φίλοι που τρώνε το σταφύλι
Η
συνέχεια της γραφικής διάστασης του ορισμού τεχνικού συμβούλου των εθνικών
ομάδων από το ΔΣ της ΕΟΠΕ και τον Γιώργο Καραμπέτσο οφείλεται στο γεγονός, ότι
η συγκεκριμένη επιλογή ήρθε να αντικαταστήσει τον πρόεδρο του ΣΕΠΠΕ Κώστα
Χαριτωνίδη που είχε τοποθετηθεί στην θέση αυτή από την προηγούμενη διοίκηση.
Το
αστείο της υπόθεσης είναι ότι τον Κώστα Χαριτωνίδη, ο πρόεδρος της ΕΟΠΕ τον
εμπιστεύθηκε για υποψήφιο του ΔΣ (την δεύτερη φορά η υποψηφιότητα δεν επικυρώθηκε λόγω κωλύματος).
Ο
δε Κώστας Χαριτωνίδης, τόσο ο ίδιος, όσο και ως ΣΕΠΠΕ, ξεπέρασε κάθε όριο και
έννοια δεοντολογίας και νομιμότητας κάνοντας απροκάλυπτο προεκλογικό αγώνα,
θεωρώντας ότι λόγω της προσωπικής και φιλικής σχέσης που είχε με τον σημερινό
πρόεδρο, αυτό θα του έδινε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις και στην επόμενη
ημέρα στα διοικητικά πράγματα.
Αυτός
ήταν και ο λόγος που περιόδευσε ο ίδιος σε όλη την Β. Ελλάδα μοιράζοντας
πληθώρα υποσχέσεων, ελπίδων όπως και άδειες προπονητών, για να εξασφαλιστεί η
πολυπόθητη εκλογή.
Όμως
η ζωή έχει πάντα έναν δικό της τρόπο να βάζει τα πράγματα στην θέση τους ειδικά
σε όσους πολιτεύονται χωρίς αρχές, αλλά με ευκαιριακές συμμαχίες αφού βλέπουν
το βόλεϋ μόνο μέσα από την δική τους παρουσία και διαδρομή σε θέσεις εξουσίας, δημιουργώντας
δεσμούς (που θα τους διευκολύνουν στην νομή της) με φίλους και κολλητούς.
Η
πραγματικότητα στις περιπτώσεις αυτές «ιεραρχημένης» και «διαβαθμισμένης» φιλίας
δείχνει ότι πάντα βρίσκεται ένας φίλος που είναι πιο πρόθυμος ή παλαιότερος από
τους υπόλοιπους φίλους και του κερδίζει την θέση.
Όταν
όλα δεν στηρίζονται σε όραμα, αξίες, αρχές, προγραμματικές θέσεις, σχέδιο
δράσης, καταλήγουν σε κωμικοτραγικές καταστάσεις. Και αυτό που μένει τελικά
είναι ο ευτελισμός φορέων και προσώπων όταν αναγάγουν την συναλλαγή ως
συστατικό στοιχείο της πολιτικής τους.
Μένει
ο απόηχος της παρακμής και των ψεμάτων που έχουν κοντά πόδια σε ένα άθλημα που είναι όμηρός των.