Η
παρέα μεγαλώνει
Παρακολουθώντας
την επικαιρότητα και τις εξελίξεις το μοναδικό συναίσθημα που δημιουργείται σε
όλους τους ανθρώπους που μοιράζονται την καθημερινότητα και τις αγωνίες του αθλήματός μας είναι θλίψη.
Θλίψη
για ένα άθλημα που μέσα στον χρόνο (και λόγω της κρίσης) χάνει τις σταθερές
του, την αξιοπιστία του, την δυναμική του, και μπροστά σε όλα αυτά μια διοίκηση
που μοιάζει να μην έχει αντιληφθεί και να μην καταλαβαίνει που πατά και που
πηγαίνει, όπως λέει και ο Σαββόπουλος.
Πως
αλλιώς, θα μπορούσε να αξιολογήσει κανείς την αποχώρηση του Παναθηναϊκού από το
πρωτάθλημα της Α1 Εθνικής κατηγορίας γυναικών, τις αλλοιώσεις και την
υποβάθμιση που προκαλεί στην κατηγορία και σε ολόκληρο το Ελληνικό βόλεϊ, ενώ ο
Πρόεδρος της ΕΟΠΕ, επέλεξε την ίδια ημέρα να ανακοινώσει την πρόσληψη του πρώην
συνεταίρου του (βλέπε Parking) και εκλεγμένου
αναπληρωματικού μέλους του ΔΣ της ΕΟΠΕ (δεν υπάρχει ασυμβίβαστο;) ως τεχνικού
συμβούλου των Εθνικών Ομάδων.
Και
αν δεν μας εκπλήσσει για την επιλογή, αφού ο πρώτος διορισμός στην Ιατρική
Επιτροπή ήταν της κόρης της συντρόφου του (την ανακάλεσε μετά την αποκάλυψή
μας) βλέπε δημοσιεύματα ΚΟΥΙΖ και Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΟΥΙΖ και Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΜΑΣ.
Αυτό
που μας προξενεί εντύπωση, είναι γιατί ενώ ο κόσμος καίγεται (αποχωρήσεις και
στην Α2 ανδρών) ο ίδιος κάνει έναν φίλο του τεχνικό σύμβουλο των Εθνικών Ομάδων.
Χρειάζεται
να έχει θεσμικό ρόλο για να τον συμβουλεύσει ή μήπως θέλουν να κάνουν δωρεάν
ταξίδια παρέα για να βλέπουν τις εθνικές ομάδες και να γνωμοδοτεί;
Προφανώς
μας κάνουν πλάκα που είναι τόσο πασιφανής ώστε δεν χρειάζεται να μπούμε σε κρίση
για την προπονητική ικανότητα και επάρκεια του συμβούλου.
Γιατί
μετά την πλάκα, όπου τα λόγια περιττεύουν, έρχεται η φασίνα και το μπουγέλο...
