ΕΟΠΕ: ΜΗ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ

Ο μήνας δεν έχει πάντα εννιά...

Διευρύνεται και διογκώνεται η δυσαρέσκεια των σωματείων όταν σε καθημερινή βάση προσπαθούν χωρίς αποτέλεσμα να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με την ΕOΠΕ.

Το πρόβλημα το είχαμε θέσει με μορφή ερωτήματος απευθυνόμενοι στον Πρόεδρο της ΕΟΠΕ σε προηγούμενη αναφορά μας, επισημαίνοντας την αναγκαιότητα εξεύρεσης λύσης. Η αναφορά μας δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα αφού όπως φαίνεται στην Ομοσπονδία υπάρχουν διαφορετικοί ρυθμοί και προτεραιότητες.

Το πρόβλημα αυτό, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι δεν είναι τωρινό, έρχεται από το μακρινό παρελθόν, έχει εξελιχθεί σε γόρδιο δεσμό και από τότε παραμένει άλυτο.

Βέβαια τα πράγματα έχουν αλλάξει με δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια τα σωματεία συμβάλλουν οικονομικά και συμμετέχουν στην λειτουργία της ΕΟΠΕ, με τη μορφή των παραβόλων πληρώνοντας ένα πολύ σεβαστό ποσό (περίπου 140.000 € το χρόνο) και δεν ανέχονται να βιώνουν την απαξίωση και να μη διεκδικούν ταυτόχρονα την εξυπηρέτησή τους.

Δεν είναι λογικό και ανεκτό να ευχόμαστε να σταθούν τυχεροί για να βρεθεί κάποιος υπάλληλος της ΕΟΠΕ και να εξυπηρετηθεί το ενδιαφερόμενο σωματείο.

Σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα νέο πλαίσιο απαιτήσεων, αφού υπάρχει η σύγκριση με τις άλλες Ομοσπονδίες, ενώ γίνεται φανερό ότι είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία και επιτακτική η λύση του. 

Να θυμίσουμε ότι το πρόβλημα υποσχέθηκε ότι θα το έλυνε σε δέκα πέντε ημέρες ο Γιώργος Καραμπέτσος, αλλά προφανώς και αυτό πήγε πακέτο με την υπόλοιπη παροχολογία που πετάχτηκε και αυτή στο καλάθι των αχρήστων.

Το συγκεκριμένο πρόβλημα για να λυθεί το πρώτο πράγμα που απαιτεί, είναι η βούληση και η αποφασιστικότητα να δοθεί λύση. 

Την λύση μπορείς να την δρομολογήσεις ακόμα και αν χρειαστεί είτε να επιβάλεις κανονισμό λειτουργίας στους εργαζόμενους, είτε ορίζοντας συγκεκριμένο άτομο τηλεφωνητή, είτε αγοράζοντας τηλεφωνικό κέντρο  ή ακόμα και ενεργοποιώντας και τον αυτόματο τηλεφωνητή.

Ως διοίκηση επιβάλλεται να επιλέξεις. Δεν είναι στις προθέσεις μας να κάνουμε υποδείξεις στην διοίκηση της ΕΟΠΕ για το τι πρέπει να κάνει, αυτό ανήκει στην δική της ευθύνη και δικαιοδοσία.

Τα όσα προαναφέραμε αποτελούν μερικές δυνατές επιλογές για να λύσουν το πρόβλημα. Αν θέλουν οι διοικούντες ας βρούν και κάποια άλλη λύση πέρα από αυτές που εμείς αναφέρουμε..

Δεν απαιτεί κανείς τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο. Όταν οι άνθρωποι των σωματείων τηλεφωνούν ειδικά τώρα που διανύουμε μεταγραφική περίοδο, είναι τόσο δύσκολο να σηκώνει κάποιος το τηλέφωνο και να τους εξυπηρετεί;

Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο, από ότι γίνεται σε όλες τις Ομοσπονδίες της χώρας, αλλά και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Δυστυχώς για άλλη μία φορά διεκδικούμε το αυτονόητο.

Αυτό που δημιουργεί παράξενη αίσθηση είναι η αδυναμία ενός φορέα να πράξει αυτό που μία ατομική ή οικογενειακή επιχείρηση είναι το πρώτο βήμα ή στοιχειώδης πρακτική που αποτελεί και προϋπόθεση για να είναι ανοικτή και να λειτουργεί.

Όταν «χτυπάει» να σηκώνουν τα τηλέφωνα. Όσο λοιπόν αφιερώνουμε χρόνο και συζητάμε πως μπορούμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα, είναι εύκολο να αντιληφθούμε γιατί μείναμε τόσα χρόνια πίσω από τα άλλα αθλήματα.

Μήπως τελικά εμείς είμαστε άδικοι με την κριτική μας στην διοίκηση  της ΕΟΠΕ, αφού με όλα αυτά ο Γιώργος Καραμπέτσος ίσως είναι ο ηγέτης που μας αξίζει;