ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Για πάντα

Το σφύριγμα της λήξης του Πανελλήνιου τουρνουά masters στον Αγ. Νικόλαο σήμανε και το τέλος της πρώτης φάσης των οικογενειακών καλοκαιρινών διακοπών της ηγετικής ομάδας της ΕΟΠΕ (πρόεδρος, γενικός γραμματέας, ταμίας).

Μας αποχαιρέτησαν ντυμένοι σε καλοκαιρινά χρώματα απολαμβάνοντας την Κρητική φιλοξενία.

Η επανεκκίνηση του αθλήματος έχει ήδη ξεκινήσει, γεγονός που σε κάθε ευκαιρία επισημαίνει ο Νεκτάριος, ο οποίος είναι σε θέση να διακρίνει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά και τα πλεονεκτήματα των φετινών διακοπών, από αυτές των προηγούμενων χρόνων, που δήλωνε το παρόν του.

Το Beach Volley έχει δημιουργήσει παράδοση και για αυτό έχουν πεισθεί και οι πλέον δύσπιστοι.

Το Ελληνικό καλοκαίρι είναι πρόκληση για τους δυναμικούς διαχειριστές της ΕΟΠΕ, άλλωστε η κρίση τους έχει βοηθήσει να εκτιμήσουν αυτό που τους παρέχεται.

Η ποιότητα και το επίπεδο των αγώνων, καθώς ο προγραμματισμός για τις νέες Εθνικές Ομάδες θα γίνει μετά το τέλος του Ολυμπιακού κύκλου (2020).

Έως τότε, βερμούδα, ήλιος, θάλασσα και Άγιος ο Θεός. Δυστυχώς, κυριολεκτικά και μεταφορικά , παράγοντες με κοντά παντελονάκια… 

ΦΙΛΙΕΣ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Οι φίλοι που τρώνε το σταφύλι

Η συνέχεια της γραφικής διάστασης του ορισμού τεχνικού συμβούλου των εθνικών ομάδων από το ΔΣ της ΕΟΠΕ και τον Γιώργο Καραμπέτσο οφείλεται στο γεγονός, ότι η συγκεκριμένη επιλογή ήρθε να αντικαταστήσει τον πρόεδρο του ΣΕΠΠΕ Κώστα Χαριτωνίδη που είχε τοποθετηθεί στην θέση αυτή από την προηγούμενη διοίκηση.

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι τον Κώστα Χαριτωνίδη, ο πρόεδρος της ΕΟΠΕ τον εμπιστεύθηκε για υποψήφιο του ΔΣ (την δεύτερη φορά η υποψηφιότητα  δεν επικυρώθηκε λόγω κωλύματος).

Ο δε Κώστας Χαριτωνίδης, τόσο ο ίδιος, όσο και ως ΣΕΠΠΕ, ξεπέρασε κάθε όριο και έννοια δεοντολογίας και νομιμότητας κάνοντας απροκάλυπτο προεκλογικό αγώνα, θεωρώντας ότι λόγω της προσωπικής και φιλικής σχέσης που είχε με τον σημερινό πρόεδρο, αυτό θα του έδινε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις και στην επόμενη ημέρα στα διοικητικά πράγματα.

Αυτός ήταν και ο λόγος που περιόδευσε ο ίδιος σε όλη την Β. Ελλάδα μοιράζοντας πληθώρα υποσχέσεων, ελπίδων όπως και άδειες προπονητών, για να εξασφαλιστεί η πολυπόθητη εκλογή.

Όμως η ζωή έχει πάντα έναν δικό της τρόπο να βάζει τα πράγματα στην θέση τους ειδικά σε όσους πολιτεύονται χωρίς αρχές, αλλά με ευκαιριακές συμμαχίες αφού βλέπουν το βόλεϋ μόνο μέσα από την δική τους παρουσία και διαδρομή σε θέσεις εξουσίας, δημιουργώντας δεσμούς (που θα τους διευκολύνουν στην νομή της) με φίλους και κολλητούς.

Η πραγματικότητα στις περιπτώσεις αυτές «ιεραρχημένης» και «διαβαθμισμένης» φιλίας δείχνει ότι πάντα βρίσκεται ένας φίλος που είναι πιο πρόθυμος ή παλαιότερος από τους υπόλοιπους φίλους και του κερδίζει την θέση.

Όταν όλα δεν στηρίζονται σε όραμα, αξίες, αρχές, προγραμματικές θέσεις, σχέδιο δράσης, καταλήγουν σε κωμικοτραγικές καταστάσεις. Και αυτό που μένει τελικά είναι ο ευτελισμός φορέων και προσώπων όταν αναγάγουν την συναλλαγή ως συστατικό στοιχείο της πολιτικής τους.

Μένει ο απόηχος της παρακμής και των ψεμάτων που έχουν κοντά πόδια σε  ένα άθλημα που είναι όμηρός των.

ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟΡΙΑ

Η παρέα μεγαλώνει

Παρακολουθώντας την επικαιρότητα και τις εξελίξεις το μοναδικό συναίσθημα που δημιουργείται σε όλους τους ανθρώπους που μοιράζονται την καθημερινότητα και τις αγωνίες του αθλήματός μας είναι θλίψη.

Θλίψη για ένα άθλημα που μέσα στον χρόνο (και λόγω της κρίσης) χάνει τις σταθερές του, την αξιοπιστία του, την δυναμική του, και μπροστά σε όλα αυτά μια διοίκηση που μοιάζει να μην έχει αντιληφθεί και να μην καταλαβαίνει που πατά και που πηγαίνει, όπως λέει και ο Σαββόπουλος.

Πως αλλιώς, θα μπορούσε να αξιολογήσει κανείς την αποχώρηση του Παναθηναϊκού από το πρωτάθλημα της Α1 Εθνικής κατηγορίας γυναικών, τις αλλοιώσεις και την υποβάθμιση που προκαλεί στην κατηγορία και σε ολόκληρο το Ελληνικό βόλεϊ, ενώ ο Πρόεδρος της ΕΟΠΕ, επέλεξε την ίδια ημέρα να ανακοινώσει την πρόσληψη του πρώην συνεταίρου του (βλέπε Parking) και εκλεγμένου αναπληρωματικού μέλους του ΔΣ της ΕΟΠΕ (δεν υπάρχει ασυμβίβαστο;) ως τεχνικού συμβούλου των Εθνικών Ομάδων.

Και αν δεν μας εκπλήσσει για την επιλογή, αφού ο πρώτος διορισμός στην Ιατρική Επιτροπή ήταν της κόρης της συντρόφου του (την ανακάλεσε μετά την αποκάλυψή μας) βλέπε δημοσιεύματα ΚΟΥΙΖ και Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΟΥΙΖ και Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΜΑΣ.

Αυτό που μας προξενεί εντύπωση, είναι γιατί ενώ ο κόσμος καίγεται (αποχωρήσεις και στην Α2 ανδρών) ο ίδιος κάνει έναν φίλο του τεχνικό σύμβουλο των Εθνικών Ομάδων.

Χρειάζεται να έχει θεσμικό ρόλο για να τον συμβουλεύσει ή μήπως θέλουν να κάνουν δωρεάν ταξίδια παρέα για να βλέπουν τις εθνικές ομάδες και να γνωμοδοτεί;

Προφανώς μας κάνουν πλάκα που είναι τόσο πασιφανής ώστε δεν χρειάζεται να μπούμε σε κρίση για την προπονητική ικανότητα και επάρκεια του συμβούλου.

Γιατί μετά την πλάκα, όπου τα λόγια περιττεύουν, έρχεται η φασίνα και το μπουγέλο...

ΕΠΟΧΗ ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΩΝ

Διαιτητές φερέφωνα;

Η προσπάθεια διαμόρφωσης νέου σκηνικού στα ζητήματα διαιτησίας μέσα από τις παρεμβάσεις του Γιώργου Καραμπέτσου στα διοικητικά της ΟΔΒΕ, αλήθεια τι εξυπηρετεί;

Μπορεί ένα άθλημα να προχωρήσει με υποτακτικούς και προσωπικές συμπάθειες; Επειδή ο ίδιος στήριξε την ανέλιξή του σε «κολλητιλίκια», παρεμβαίνει τώρα από άλλη θεσμική θέση, προσπαθώντας να αλλάξει πρόσωπα και συσχετισμούς με στόχο να δημιουργήσει πρόβλημα στην δημοκρατικά εκλεγμένη διοίκηση καταλύοντας κάθε έννοια αξιοκρατίας και νομιμότητας;

Είναι δυνατόν το άθλημα να προχωρήσει μέσα από τέτοιες συνθήκες; Τι άλλο μπορεί να πει κανείς παρά μόνο μία λέξη. ΝΤΡΟΠΗ.

ΒΟΗΘΟΙ ΚΑΙ ΜΑΣΤΟΡΟΙ

Λείπουν μόνο οι σερβιτόροι

Η αποτίμηση των αποφάσεων του τελευταίου ΔΣ της ΕΟΠΕ, δεν μας έκανε σοφότερους, αντιθέτως επιβεβαίωσε αυτό που σε όλους τους τόνους και με κάθε τρόπο καθημερινά περιγράφουμε σε σχέση με την Ομοσπονδία το παρόν και το μέλλον της, αφού η κατάσταση που επικρατεί, περιέχεται σε τρείς λέξεις. ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ,  ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ και ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ.

Οι αποφάσεις για τις προσλήψεις, τις προκηρύξεις των πρωταθλημάτων, καθώς και η εικόνα με τα «βουβά πρόσωπα» στις συνεδριάσεις του ΔΣ είναι το τελευταίο ατύχημα που μας συνέβη.

Οι προσλήψεις με εμπλεκόμενους πολιτευτές, συμφέροντα, αθλητικές επιχειρήσεις συνδεδεμένες με ομάδες και προπονητές, είναι η χαριστική βολή στο ήδη εξαθλιωμένο και ανυπόληπτο άθλημά μας.

Και σε όλα αυτά το παραμύθι του εθελοντισμού που προσπαθεί να αποενοχοποιήσει τα παραπάνω. Τι θέλει να μας πει ο ποιητής; Μήπως πρέπει να πούμε κάποτε τα πράγματα με το όνομά τους;

Δεν έχει κόστος στην ΕΟΠΕ, ο αποκαλούμενος εθελοντής, αυτός που σύμφωνα με όσα μας λένε, προσφέρει την υπηρεσία του σε εθελοντική βάση. Αλήθεια δεν έχει κόστος η μετακίνηση του, η διαμονή του, η διατροφή του;

Πολλές φορές έτσι όπως εννοούν τον εθελοντισμό ο Γιώργος Καραμπέτσος και οι διοικούντες, τα χρήματα που κοστίζει ένας εθελοντής (φέρνοντας αποδείξεις εξόδων) είναι περισσότερα, από έναν εργαζόμενο αμειβόμενο με το βασικό ημερομίσθιο.

Και αυτό ισχύει και για τους προπονητές που έχουν παράπλευρες δραστηριότητες και συνεργασίες με αθλητικά κέντρα, επιδοτούμενα προγράμματα, αθλητικούς συλλόγους, ενώ ταυτόχρονα τους καλοκαιρινούς μήνες θα  έρχονται σε επαφή με το αξιοποιήσιμο υλικό των Εθνικών Ομάδων (βοηθώντας έτσι τη δουλειά του χειμώνα).

Αναμενόμενη ως προς το περιεχόμενο ήταν επίσης, η με μεγάλη καθυστέρηση  δημοσιοποίηση των προκηρύξεων των πρωταθλημάτων.

Η ανάγνωσή τους αποτελεί επιβεβαίωση της αργοπορίας, της άγνοιας και της ανευθυνότητας, που κυριαρχεί σε αυτούς που θεσμοθετούν χωρίς γνώση, πλάνο και πρόβλεψη.

Για άλλη μια φορά όλα εναπόκεινται στον παράγοντα τύχη και στο καλό σενάριο ότι όλα θα πάνε καλά. Δυστυχώς δεν υπάρχει σχέδιο εναλλακτικό, αν δεν δηλώσουν όλες οι ομάδες συμμετοχή, τι θα συμβεί και πως θα διασφαλιστεί η ομαλή διεξαγωγή των πρωταθλημάτων.

Ειδικά για την Α1 Εθνική κατηγορία γυναικών αν υπάρξουν αποχωρήσεις (σενάριο που για το καλό του αθλήματος απευχόμαστε) το ΔΣ αποφάσισε να μην συμπληρωθεί η κατηγορία.

Η δυσκολία θα έχει μεγαλύτερες διαστάσεις στη διαχείριση της, αν τελικά αποχωρήσουν ομάδες και είναι περισσότερες από μια. Πιθανότητα συμπλήρωσης είτε από παρακάτω κατηγορία, είτε με wild card (περίπτωση ΠΑΟΚ και όχι μόνο) αποκλείστηκε γιατί δεν ήταν επιθυμητή και αρεστή αυτή η δυνατότητα, σε κύκλους που δηλώνει «τυφλή υπακοή» ο Πρόεδρος της ΕΟΠΕ.

Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, στις συνεδριάσεις του ΔΣ κυριαρχεί η απόλυτη σιωπή, αφού τα περισσότερα μέλη του ΔΣ, θεωρούν ότι η συμμετοχή στην διοίκηση, (πέραν των ψυχολογικών λόγων που καλύπτει) αρχίζει από μια φωτογραφία στις απονομές και τελειώνει με μια εκδρομή σε τουριστικό προορισμό.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ

Σε αχαρτογράφητα νερά

Μεγάλα ερωτηματικά προκάλεσε η τοποθέτηση του προέδρου της ΕΟΠΕ στην τελευταία ΓΣ της ΕΣΑΠ που παρευρέθηκε και η προσπάθειά του να εξηγήσει την διαφορετική προεκλογική του στάση (βλέπε υπoσχέσεις για μείωση παραβόλων, καρτολίνο κλπ).

Με το γνωστό ύφος του, απέδωσε την μεταστροφή του και την εγκατάλειψη των προεκλογικών του δεσμεύσεων, στα χρέη και στην οικονομική κατάσταση της ΕΟΠΕ, που προφανώς τώρα τον «βολεύει».

Μάλιστα για να καλύψει τα προηγούμενα ψεύδη μπήκε σε μια λογική «δούνε και λαβείν»,  σε πρακτικές «συμψηφισμού» με απρόβλεπτες συνέπειες κυρίως σε ότι αφορά τους ξένους παίκτες που θα αγωνίζονται στο πρωτάθλημα.

Συγκεκριμένα συναίνεσε για το πρωτάθλημα της Λίγκας (άνδρες) να διαμορφωθούν δυο κατηγορίες για αθλητές που έρχονται από το εξωτερικό (κοινοτικοί και ξένοι), ενώ άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να είναι ελεύθερος ο αριθμός των κοινοτικών και οι ομάδες αν αποκτήσουν 1 ξένο (εκτός ΕΕ) τότε και μόνο μαζί με τους κοινοτικούς ο αριθμός να είναι τέσσερις (4).

Μια τέτοια πρόταση, αν υλοποιηθεί, χωρίς καμία μελέτη και εντελώς ευκαιριακά θα δημιουργήσει ανυπολόγιστες συνέπειες στην δομή και στην λειτουργία του αθλήματος και κυρίως στα σωματεία που ασχολούνται με την ανάπτυξη.

Η παραπάνω αλλαγή δεν θα αφήσει ανεπηρέαστο και το βόλεϊ γυναικών που θα ακολουθήσει με την σειρά του τις εξελίξεις.

Στην σημερινή πραγματικότητα το βόλεϊ για να ενστερνιστεί και να υιοθετήσει το άνοιγμα των συνόρων σε αυτό τον βαθμό, χρειάζεται προηγουμένως να γίνουν δομικές αλλαγές και βήματα επαγγελματικής ολοκλήρωσης, που σήμερα είμαστε μακριά από αυτήν την προοπτική.

Προϋποθέτει επίσης οικονομική αυτοδυναμία και αυτοτέλεια καθώς και οργανωτική αρτιότητα που θα πηγάζει από την μαζικότητά του, αλλά και από την δυναμική του,

κάτι που ειδικά στους άνδρες είναι και αυτό ζητούμενο.

Αν η συγκεκριμένη πρόταση περάσει και απελευθερωθεί ο αριθμός των κοινοτικών (συνέπειες υπόθεσης Μπόσμαν) τότε θα ανοίξει ο «ασκός του Αιόλου».

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Γιώργος Καραμπέτσος για να προλάβει τις αντιδράσεις και να εξασφαλίσει την αποδοχή μιας τέτοιας επιλογής από τον ΠΑΣΑΠ (μετριάζοντας την αντίδρασή του),  θα προσπαθήσει να την συνδυάσει με την κατάργηση των δελτίων των αθλητών (οι αθλητές να μένουν ελεύθεροι στο τέλος κάθε αγωνιστικής περιόδου).

Σε μια τέτοια περίπτωση, μιλάμε για το τέλος του σωματειακού αθλητισμού, τουλάχιστον με την μορφή που τον ξέρουμε μέχρι σήμερα.

Η πραγματοποίηση αυτής της σκέψης -πρότασης, είναι βόμβα στα θεμέλια του αθλήματος, ενώ είναι ηλίου φαεινότερον ότι εξυπηρετεί συμφέροντα οικονομικά εύρωστων και ισχυρών συλλόγων οι οποίοι θα έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο αφού θα καθορίζουν τις εξελίξεις.

Όταν την πολιτική σου ως ΕΟΠΕ, εκτός από τα συμφέροντα την υπαγορεύει, το «ρουσφέτι» και η μικροπολιτική, τα αποτελέσματα θα είναι οδυνηρά για το άθλημα. Οι αλλαγές σε όλα τα αθλήματα απαιτείται να είναι προϋπόθεση και αποτέλεσμα μελέτης, προγραμματισμού και στόχων.

Η αναγκαιότητα επιβάλλει τις αλλαγές και αυτή οδηγεί τα πράγματα. Σε κάθε άλλη περίπτωση το άθλημα θα χάσει τον προσανατολισμό του, θα περιχαρακωθεί και θα είναι έρμαιο στα χέρια «πρόθυμων», αδαών και γραφικών που μη έχοντας στρατηγικούς αλλά και τακτικούς στόχους θα το οδηγήσουν στην πλήρη διάλυση.

Ας ελπίσουμε ότι θα το ξανασκεφτούν αν διαθέτουν την στοιχειώδη σκέψη που μοιάζει και αυτή ζητούμενη.

«ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΕΝ Ο ΙΔΙΟΣ, ΤΟΣΟΣ ΗΤΑΝΕ...»

Μανόλης Αναγνωστάκης

Σε λίγες ημέρες τελειώνει η μεταγραφική περίοδος και το πρωτάθλημα της Α1 Εθνικής κατηγορίας γυναικών είναι στον αέρα, από την αδυναμία της διοίκησης της ΕΟΠΕ, να εκδώσει την προκήρυξη διεξαγωγής του, ξεκαθαρίζοντας το τοπίο και δίνοντας την δυνατότητα στις ομάδες να κάνουν τον σχεδιασμό της αγωνιστικής περιόδου αφού θα έχουν σε γνώση τους όλα τα δεδομένα.

Η ΕΟΠΕ είναι πλέον ουραγός των εξελίξεων, στο μεγαλύτερο και ωραιότερο πρωτάθλημα που έχει την ευθύνη διοργάνωσης, αφήνοντας τα πράγματα στην τύχη τους ενώ περιμένει αμήχανα απευχόμενη να συμβεί το μοιραίο (πιθανότητα αποχώρησης ομάδων κλπ).

Από πρωταγωνιστής και καθοδηγητής των εξελίξεων το ΔΣ έγινε κομπάρσος, αφού καταληκτική ημερομηνία για να παρθεί απόφαση είναι  η συνεδρίαση που θα γίνει μέσα στην εβδομάδα, όπου λογικά θα ξεκαθαριστούν τα πράγματα, ωστόσο αυτό θα γίνει για πρώτη φορά στην ιστορία των πρωταθλημάτων της Α1γυναικών τόσο αργά και καθυστερημένα.

Το ΔΣ θα ασχοληθεί με ζητήματα τα οποία θα έπρεπε να ήταν από καιρό καθορισμένα και δρομολογημένα. Αυτό που απαιτείται από μια σοβαρή διοίκηση είναι να ασχοληθεί με την αξιοπιστία και την προβολή του πρωταθλήματος μέσω της ύπαρξης στατιστικών, τηλεοπτικής κάλυψης των αγώνων, κλήρωσης του πρωταθλήματος, παρουσίασης των ομάδων με κάποια εκδήλωση, όπως επίσης και μια σειρά από δράσεις με στόχο την αναβάθμιση του «προϊόντος».

Οι συγκεκριμένοι αντί των παραπάνω έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην Θεά τύχη περιμένοντας να παίξει τον ρόλο της.

Η εξάντληση της επιείκειάς μας και η κατανόησή μας είναι δεδομένη επειδή γνωρίζουμε τα πρόσωπα, τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις απαιτήσεις που μπορεί  να έχει κάποιος από αυτούς, αλλά δεν είναι δικαιολογημένη για αυτό που θεσμικά έχουν αναλάβει να υπηρετήσουν.

Ακόμη μικρότεροι των περιστάσεων οι «έγκριτοι» δημοσιογράφοι της καλοπέρασης που η σιωπή τους είναι εκκωφαντική σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια που έψαχναν «ψύλλους στ άχυρα», ενώ τώρα απολαμβάνουν τα μπάνια τους ακολουθώντας το Πανελλήνιο Σιρκουί  του Beach Volley.

Σημεία των καιρών; Μάλλον των ανθρώπων...

ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ…

Και μετά μου λες γιατί δεν σου γράφω

Μετά τα τελικά του πανελλήνιου πρωταθλήματος κορασίδων στην Αθήνα, ήρθε η σειρά του πανελλήνιου πρωταθλήματος παίδων στην Αλεξανδρούπολη, που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τα συμμετέχοντα σωματεία για τις συνθήκες διαμονής, διατροφής αλλά και τις συνθήκες του γηπέδου σε σχέση με τις ώρες που πραγματοποιούνται οι αγώνες.

Είχαμε στο σχόλιό μας ΡΟΥΧΑ ΜΑΖΙ ΠΟΥ ΠΛΥΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝΕ ΓΙΝΕΙ ΡΟΖ, αναφερθεί στη απόλυτη ανικανότητα που βιώνουμε, όταν μία ολόκληρη Ομοσπονδία δεν μπορεί να  διοργανώσει ένα πανελλήνιο αναπτυξιακό πρωτάθλημα, χωρίς να κατορθώσει τα εξωαγωνιστικά θέματα να μην βρεθούν στο επίκεντρο της επικαιρότητας.

Και αν η επικράτηση και η κυριαρχία, της μετριότητας, της ανικανότητας, της βλακείας είναι σημεία των καιρών αλλά και η νέα πραγματικότητα στην ΕΟΠΕ, είναι πλέον εύκολα εμφανές και αντιληπτό γιατί οι συγκεκριμένοι, για παράδειγμα, δεν έχουν ακόμη εκδώσει την προκήρυξη του πρωταθλήματος της Α1 γυναικών, γιατί έγινε μπάχαλο το πρωτάθλημα της Α2 ανδρών, γιατί μίκρυνε το Κύπελλο στους άνδρες και στις γυναίκες (με ομάδες εθνικών κατηγοριών), γιατί η Εθνική ανδρών έγινε «παιδική χαρά», γιατί.. γιατί... γιατί...

Μια σειρά από ατελείωτα γιατί σε λιγότερο από ένα χρόνο από τον Γιώργο Καραμπέτσο και τον «θίασό» του. Αναρωτιόμαστε αν δεν υπήρχε διοίκηση και η ΕΟΠΕ ήταν ακέφαλη, αλήθεια τι λιγότερο θα μπορούσε να περιμένει κανείς, από αυτό που γίνεται σήμερα;

Ίσως να ήταν καλύτερα, κυρίως στο βαθμό που από άγνοια, οι διοικούντες αποτελούν τα φυσικά εμπόδια της εξέλιξης.

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΕΣ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ

Προεκλογικές υπηρεσίες

Η ανακοίνωση ανανέωσης συνεργασίας με προπονητή (ο οποίος μέχρι πρότινος δηλωνόταν ως στατιστικολόγος) στο πρωτάθλημα της volley league δεν θα αποτελούσε είδηση, αν δεν συνδεόταν με τις πρόσφατες εκλογές της Ε.Σ.ΠΕ.Π, την ενεργή ανάμιξη της ΕΟΠΕ σε αυτές και το «ρουσφέτι» του Γιώργου Καραμπέτσου σε συγκεκριμένο σωματείο (με μεσολάβηση του στον ΣΕΠΠΕ για έκδοση άδειας προπονητή με αντάλλαγμα την ψήφο).

Περιμένουμε να δούμε τον τρόπο, την δικαιολογία και τη μέθοδο που θα επιτελέσουν το έργο τους. Ίσως αυτό αποτελέσει και την αφορμή να ανοίξουν «δουλειές» με τον Εισαγγελέα.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΡΟΛΟ

 Θίασος χωρίς λόγο

Παρακολουθώντας αλλά και ακολουθώντας την πορεία του πανελλήνιου πρωταθλήματος Beach Volley (masters) και με δεδομένη την προσπάθεια που καταβάλλεται από την διοίκηση της ΕΟΠΕ και τους γνωστούς  «παρατρεχάμενους» να δοθεί η αίσθηση ότι την φετινή χρονιά ζούμε την «επανεκκίνηση» του αθλήματος αναπόφευκτα οδηγούμαστε στις παρακάτω διαπιστώσεις.

Η εικόνα αλλά και το αποτέλεσμα των διοργανώσεων δεν δικαίωσε ούτε τις προθέσεις ούτε τις μεγάλες προσδοκίες των διοργανωτών. Βιώνουμε βέβαια μια πρωτόγνωρη απόπειρα συγκεκριμένων ανθρώπων, όπου η εκκίνησή τους είναι από διαφορετική αφετηρία γιατί τους ενώνει το κοινό συμφέρον και έχουν βαλθεί να μας αποδείξουν ότι ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα...

Στην πράξη και στην ουσία όμως δεν κατόρθωσαν και δεν πέτυχαν τον στόχο, γιατί όπως φάνηκε από μόνη της η προσπάθεια αυτή δεν έφτανε, αφού μόνο με την εικόνα δεν μπορείς να παράξεις προϊόν.

Η παρακολούθηση της επικαιρότητας μας οδήγησε σε θλιβερές διαπιστώσεις, τόσο για το μέλλον των διοργανώσεων, τουλάχιστον με τον τρόπο και την μορφή που έχουν σήμερα, όσο και για την ποιότητα και το επίπεδο των αγώνων που φαίνεται να είναι το χαμηλότερο τα τελευταία χρόνια.

Αποδείχτηκε ο μύθος της «τεχνοκρατικής προσέγγισης» που καλλιεργήθηκε από κάποιους  (στα χρόνια που ένας πακτωλός χρημάτων  διατέθηκε και ένα μεγάλο πάρτυ ξεκίνησε κυρίως την εποχή Μπελιγράτη), ότι ήταν ένα προπαγανδιστικό τέχνασμα.

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αυτό που ζήσαμε στο παρελθόν δεν ήταν προϊόν ενός σχεδιασμού αλλά μιας χρυσοφόρας ευκαιριακής συναλλαγής.

Κανείς όμως δεν φαίνεται (εκτός από τα συγκεκριμένα πρόσωπα) να μπορεί να δημιουργήσει την ελπίδα ότι θα ξαναζήσουμε αυτή την εποχή σήμερα, χωρίς χρήματα και χωρίς πυξίδα.

Στην φετινή περίοδο που διανύουμε τα τρία masters πραγματοποιήθηκαν σε μια ακτίνα 250 km, χωρίς γεωγραφικό προσανατολισμό, που θα έδινε την πανελλήνια διάσταση των διοργανώσεων.

Ο στόχος τους ίσως δεν ήταν η μαζική παρουσία του κόσμου, κάτι που φάνηκε από την υποδομή των γηπέδων που φιλοξενήθηκαν οι διοργανώσεις ,αφού δεν υπήρχε πρόβλεψη παρά μόνο για λίγους θεατές. Εκτός αν φοβήθηκαν το ρίσκο ή το κόστος μεγάλων εξεδρών που μπορεί να έμεναν άδειες.

Οι μεγάλες διοργανώσεις έδωσαν τη θέση σε μικρές (μικρότερες και από αυτές της τελευταίας περιόδου). Από το Σύνταγμα, την πλατεία Αριστοτέλους, την Αίγινα, την Σύρο, πήγαμε σε διοργανώσεις που οι περισσότεροι εκ των θεατών είναι οι ίδιοι οι αθλητές και οι επίσημοι.

Και όλο αυτό δημιουργεί μια αίσθηση παρακμής θυμίζοντας περιοδείες καλλιτεχνών που έχει περάσει «η μπογιά τους» και με τη δόξα από το μακρινό παρελθόν, εξαργυρώνουν (σε επαρχιακές πόλεις) το όνομά τους.

Φιγούρες αυτής της λειτουργίας και πορείας ο Αλέκος και ο Στέφανος που μαζί με τον Γιώργο Καραμπέτσο (ο Νεκτάριος απλώς παρευρίσκεται και χαιρετίζει) προσπαθούν να πείσουν πρωτίστως τον εαυτό τους και κατ επέκταση και μας, ότι θα ζήσουμε ξανά χρυσές εποχές, αφού νομίζουν ότι έχουν μπει στο κάδρο μιας εποχής που  και η ίδια τούς έχει ξεχάσει.

Επιπλέον με την έλλειψη μεγάλων αθλητών, η ΕΟΠΕ προσανατολίζεται στη αναζήτηση  κινήτρων οικονομικών και εσόδων μέσα από την συμμετοχή πολλών αθλητών και την είσπραξη των παραβόλων συμμετοχής.

Κι αν η παρουσία πολλών αθλητών είναι θετικό γεγονός, (παρότι δεν είναι φετινό κατόρθωμα και ας προβάλλεται ως τέτοιο) ο τρόπος που το διαχειρίζονται δείχνει  ότι τους ενδιαφέρει μόνο το κέρδος των παραβόλων, αφού η απουσία σχεδιασμού για την δημιουργία νέων αξιόπιστων εθνικών ομάδων με προοπτική, κάνει εμφανή την άγνοια και την προχειρότητα που κυριαρχεί.

Οι μεγαλόστομες εξαγγελίες περί «Εθνικού Σχεδιασμού» έμειναν στα λόγια και διαμόρφωσαν τα χαρακτηριστικά μιας διαδικασίας και πρακτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια με τα γνωστά αποτελέσματα.

Υ.Γ. Οι «άσφαιρες» διαμαρτυρίες προς την ΕΡΤ για προνομιακή μεταχείριση άλλου αθλήματος σε βάρος του βόλεϊ είναι σε λάθος κατεύθυνση.

Την συμφωνία την κλείνει η ΕΟΠΕ με την διοίκηση της ΕΡΤ. Αυτή έχει την ευθύνη και σε αυτήν πρέπει να απευθυνθούν.

Η δική μας αναφορά ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΘΕΑΤΕΣ περιέγραψε τις υψηλές προδιαγραφές των διοργανώσεων (ακόμη και ιδιωτικών) άλλων αθλημάτων και την αναγκαιότητα να διδαχθούμε από αυτές και να αξιοποιήσουμε την τεχνογνωσία τους.

Είναι χρήσιμο να μην αρκεστούμε να αναζητούμε τις ευθύνες μακριά από εμάς, αλλά να γίνουμε εμείς καλύτεροι, φτιάχνοντας καλύτερο και εμπορικότερο το «προϊόν» μας. Μόνο τότε θα έχουμε μέλλον.

ΕΟΠΕ: ΜΗ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ

Ο μήνας δεν έχει πάντα εννιά...

Διευρύνεται και διογκώνεται η δυσαρέσκεια των σωματείων όταν σε καθημερινή βάση προσπαθούν χωρίς αποτέλεσμα να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με την ΕOΠΕ.

Το πρόβλημα το είχαμε θέσει με μορφή ερωτήματος απευθυνόμενοι στον Πρόεδρο της ΕΟΠΕ σε προηγούμενη αναφορά μας, επισημαίνοντας την αναγκαιότητα εξεύρεσης λύσης. Η αναφορά μας δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα αφού όπως φαίνεται στην Ομοσπονδία υπάρχουν διαφορετικοί ρυθμοί και προτεραιότητες.

Το πρόβλημα αυτό, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι δεν είναι τωρινό, έρχεται από το μακρινό παρελθόν, έχει εξελιχθεί σε γόρδιο δεσμό και από τότε παραμένει άλυτο.

Βέβαια τα πράγματα έχουν αλλάξει με δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια τα σωματεία συμβάλλουν οικονομικά και συμμετέχουν στην λειτουργία της ΕΟΠΕ, με τη μορφή των παραβόλων πληρώνοντας ένα πολύ σεβαστό ποσό (περίπου 140.000 € το χρόνο) και δεν ανέχονται να βιώνουν την απαξίωση και να μη διεκδικούν ταυτόχρονα την εξυπηρέτησή τους.

Δεν είναι λογικό και ανεκτό να ευχόμαστε να σταθούν τυχεροί για να βρεθεί κάποιος υπάλληλος της ΕΟΠΕ και να εξυπηρετηθεί το ενδιαφερόμενο σωματείο.

Σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα νέο πλαίσιο απαιτήσεων, αφού υπάρχει η σύγκριση με τις άλλες Ομοσπονδίες, ενώ γίνεται φανερό ότι είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία και επιτακτική η λύση του. 

Να θυμίσουμε ότι το πρόβλημα υποσχέθηκε ότι θα το έλυνε σε δέκα πέντε ημέρες ο Γιώργος Καραμπέτσος, αλλά προφανώς και αυτό πήγε πακέτο με την υπόλοιπη παροχολογία που πετάχτηκε και αυτή στο καλάθι των αχρήστων.

Το συγκεκριμένο πρόβλημα για να λυθεί το πρώτο πράγμα που απαιτεί, είναι η βούληση και η αποφασιστικότητα να δοθεί λύση. 

Την λύση μπορείς να την δρομολογήσεις ακόμα και αν χρειαστεί είτε να επιβάλεις κανονισμό λειτουργίας στους εργαζόμενους, είτε ορίζοντας συγκεκριμένο άτομο τηλεφωνητή, είτε αγοράζοντας τηλεφωνικό κέντρο  ή ακόμα και ενεργοποιώντας και τον αυτόματο τηλεφωνητή.

Ως διοίκηση επιβάλλεται να επιλέξεις. Δεν είναι στις προθέσεις μας να κάνουμε υποδείξεις στην διοίκηση της ΕΟΠΕ για το τι πρέπει να κάνει, αυτό ανήκει στην δική της ευθύνη και δικαιοδοσία.

Τα όσα προαναφέραμε αποτελούν μερικές δυνατές επιλογές για να λύσουν το πρόβλημα. Αν θέλουν οι διοικούντες ας βρούν και κάποια άλλη λύση πέρα από αυτές που εμείς αναφέρουμε..

Δεν απαιτεί κανείς τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο. Όταν οι άνθρωποι των σωματείων τηλεφωνούν ειδικά τώρα που διανύουμε μεταγραφική περίοδο, είναι τόσο δύσκολο να σηκώνει κάποιος το τηλέφωνο και να τους εξυπηρετεί;

Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο, από ότι γίνεται σε όλες τις Ομοσπονδίες της χώρας, αλλά και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Δυστυχώς για άλλη μία φορά διεκδικούμε το αυτονόητο.

Αυτό που δημιουργεί παράξενη αίσθηση είναι η αδυναμία ενός φορέα να πράξει αυτό που μία ατομική ή οικογενειακή επιχείρηση είναι το πρώτο βήμα ή στοιχειώδης πρακτική που αποτελεί και προϋπόθεση για να είναι ανοικτή και να λειτουργεί.

Όταν «χτυπάει» να σηκώνουν τα τηλέφωνα. Όσο λοιπόν αφιερώνουμε χρόνο και συζητάμε πως μπορούμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα, είναι εύκολο να αντιληφθούμε γιατί μείναμε τόσα χρόνια πίσω από τα άλλα αθλήματα.

Μήπως τελικά εμείς είμαστε άδικοι με την κριτική μας στην διοίκηση  της ΕΟΠΕ, αφού με όλα αυτά ο Γιώργος Καραμπέτσος ίσως είναι ο ηγέτης που μας αξίζει;

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΓΓΑ

Το «σκάνδαλο» των αποσπάσεων

Το άρθρο 75  παρ.2 του Ν. 3057/2002 (ΦΕΚ 239/τ. Α’/10.10.2002)  αναφέρει: «Σε καθηγητές Φυσικής Αγωγής που υπηρετούν στο Δημόσιο επιτρέπεται να ανατίθενται καθήκοντα ομοσπονδιακού προπονητή ή τεχνικού συμβούλου για τα ολυμπιακά αθλήματα, με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Πολιτισμού, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση της οικείας ομοσπονδίας.

Με την απόφαση αυτή καθορίζονται το είδος και η διάρκεια άσκησης των καθηκόντων αυτών, η πλήρης ή μερική απαλλαγή από τα καθήκοντα της οργανικής θέσης τους, η διατήρηση της μισθολογικής και ασφαλιστικής κατάστασης των υπαλλήλων αυτών, καθώς επίσης κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια. Με όμοια απόφαση μπορεί να ανακαλείται μερικά ή ολικά η αρχική απόφαση».

Με βάση αυτό το νόμο, γίνονται από το 2002 αποσπάσεις στις αθλητικές Ομοσπονδίες μόνιμων εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής. Μόνο που ορισμένες Ομοσπονδίες άρχισαν να εκμεταλλεύονται τις διατάξεις του νόμου και να παίρνουν αποσπάσεις για στρατιές μόνιμων εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής, τους οποίους «βάφτιζαν» Ομοσπονδιακούς προπονητές και τεχνικούς συμβούλους χωρίς ουσιαστικά να είναι.

Έτσι βρέθηκε η Ο.Χ.Ε. (Ομοσπονδία Χάντμπολ) το 2016-17 να έχει 20+2 μόνιμους εκπαιδευτικούς Φ.Α. (14 τεχνικούς συμβούλους ανάπτυξης και 6 Ομοσπονδιακούς προπονητές, χωρίς κανένας να είναι  προπονητής στην ομάδα για την οποία ήταν δηλωμένος ως ομοσπονδιακός),  +2 τεχνικούς συμβούλους στην Ε.Ο.ΜΟ.Π. (Ομοσπονδία Μοντέρνου Πεντάθλου), η Ε.Ο.Π. (Ομοσπονδία Ποδηλασίας) να αποσπά έναν πρώην βουλευτή (Χ. Αηδόνη) ως επιστημονικό σύμβουλο (!), η Ομοσπονδία μπάσκετ (Ε.Ο.Κ.) να αποσπά επαγγελματίες προπονητές που εργάζονται όλο το χρόνο σε σύλλογο, ενώ υπήρχε ρητή απαγόρευση από το πλαίσιο που καθόριζε η ΓΓΑ για υποβολή αιτήματος απόσπασης (Διαύγεια, 6Φ164653ΠΣ-Χ6Α)

Ακολουθώντας τα χνάρια άλλων Ομοσπονδιών και πάντα σε βάρος του Ελληνικού κράτους, η διοίκηση Καραμπέτσου, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, προτείνει προς απόσπαση 22 Κ.Φ.Α., ορισμένοι εκ των οποίων δεν έχουν καμία σχέση με την Ομοσπονδία και με τον Αθλητισμό των Εθνικών ομάδων και δεν έχουν την εμπειρία και την ικανότητα να σταθούν ως Ομοσπονδιακοί προπονητές ή τεχνικοί σύμβουλοι.

Η ελαφρότητα με την οποία ο Mr 1.000.000€ αντιμετωπίζει τη διαδικασία των αποσπάσεων δείχνει αφενός την καθεστωτική νοοτροπία που τόσο γρήγορα ανέπτυξε και αφετέρου την χλεύη προς τους νόμους του Ελληνικού κράτους, αφού θα πρέπει να δηλώσει ως Ομοσπονδιακούς προπονητές ή τεχνικούς συμβούλους 22 Κ.Φ.Α. κάποιοι εκ των οποίων ή δεν έχουν ειδικότητα βόλεϊ ή δεν έχουν προπονήσει ποτέ ομάδα.

Πως έχει διαμορφώσει το προπονητικό οργανόγραμμα η Ε.Ο.ΠΕ. ώστε να εντάξει, να δώσει ρόλους και αρμοδιότητες, να απασχολήσει, να ελέγξει, να αξιολογήσει τη δραστηριότητα των αποσπασμένων εκπαιδευτικών Φ.Α.;

Ποιος θα δώσει τεχνικές κατευθύνσεις στους εκπαιδευτικούς Φ.Α., όταν η κορυφή του οργανογράμματος (Ομοσπονδιακοί προπονητές Ανδρών Γυναικών) είναι part-time και οι συμβατικές υποχρεώσεις τους λήγουν τον Αύγουστο;

Ο κ. Περόπουλος θα αποσπασθεί ως Ομοσπονδιακός προπονητής ή ως Τεχνικός σύμβουλος;

Μπορεί η Ομοσπονδία να αποσπά εν ενεργεία αθλητές;

Μπορεί να αποσπά μόνιμους εκπαιδευτικούς Φ.Α. οι οποίοι δεν έχουν ειδικότητα Βόλεϊ;

Δικαιούται ηθικά η Ομοσπονδία να απονέμει τον τίτλο του ομοσπονδιακού προπονητή σε εκπαιδευτικούς Φ.Α. που δεν έχουν ποτέ προπονήσει ομάδα;

Οι αποσπασμένοι θα έχουν δικαίωμα να προσφέρουν προπονητικές υπηρεσίες  σε Σωματείο; Πως θα ελεγχθεί από την Ομοσπονδία;

Η διαδικασία των αποσπάσεων μέχρι πέρυσι ήταν ενταγμένη στο ευρύτερο σύστημα αποσπάσεων εκπαιδευτικών. Η πρόσκληση ήταν ανοιχτή για όλους τους εκπαιδευτικούς.

Αν άλλαξε φέτος η διαδικασία και οι Ομοσπονδίες προτείνουν τους υποψηφίους προς απόσπαση, δεν θα έπρεπε να  απευθύνει η Ομοσπονδία πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος προς μόνιμους εκπαιδευτικούς Φυσικής Αγωγής με ειδικότητα Πετοσφαίριση ώστε να εκφράσουν σχετικό ενδιαφέρον όσοι ήθελαν;

Η Γ.Γ.Α. και κυρίως ο κ. Ιούλιος Συναδινός, οι καλές προθέσεις των οποίων γίνονται βορά στα μικροπολιτικά τερτίπια των Ομοσπονδιών και των Αυλικών τους θα παραμείνουν αμέτοχοι;

Ο πολυγραφότατος περί των αποσπάσεων κ. Λεμονίδης που χλεύαζε όταν η ομοσπονδία αποσπούσε μόνο Ομοσπονδιακούς προπονητές Εθνικών ομάδων τι γνώμη έχει για τον «προστατευόμενό» του;

Αυτά προς το παρόν. Σύντομα θα επανέλθουμε με… λεπτομέρειες.

3 ΛΕΞΕΙΣ–2 ΕΙΚΟΝΕΣ. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΟΛΕΪ ΣΗΜΕΡΑ

Οικογενειοκρατία, Παρεοκρατία, Αναξιοκρατία

Όταν η σιωπή είναι πιο ηχηρή από μια κραυγή απελπισίας

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ… ΑΑΑ

Άφωνος, Άφραγκος και...Άφαντος

Σχεδόν δέκα μήνες έχουν περάσει από τότε που ο Γιώργος Καραμπέτσος έχει αναλάβει την προεδρία της ΕΟΠΕ και αν εξαιρέσουμε κάποιες αναμνηστικές φωτογραφίες, από τις απονομές στα τουρνουά Beach Volley και κάποια ταξίδια συνοδείας, όπως για παράδειγμα με την Εθνική Ομάδα ανδρών καθώς και την περιστασιακή παρουσία σε καμιά σύσκεψη, επί της ουσίας έχει κρυφτεί πίσω από την αδυναμία του να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.

Ακόμη και το γεγονός ότι είπε πολλά και έταξε περισσότερα, ενώ γνώριζε ότι όλα αυτά αφορούσαν μια σχεδόν χρεοκοπημένη Ομοσπονδία (μόνο και μόνο για να κερδίσει τις εκλογές) ανέλαβε δεσμεύσεις που όχι μόνο δεν υλοποίησε, αλλά κινήθηκε και σε αντίθετη κατεύθυνση από όλα όσα υποσχέθηκε (χαρακτηριστικές περιπτώσεις, το 1000000€ που είχε εξασφαλίσει και χάθηκε κάπου στον δρόμο, η μείωση των παραβόλων που μετατράπηκε σε αύξηση κλπ).

Όμως ανεξάρτητα από όλα αυτά ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας παρότι όφειλε, δεν έχει ορθώσει έναν κρυστάλλινο λόγο που να περιγράφει και να οριοθετεί το μέλλον της, τουλάχιστον με τον τρόπο που το αντιλαμβάνεται αυτός.

Αντίστοιχα αδυνατεί να παρουσιάσει έναν απολογισμό για τους μήνες που έχει την ευθύνη της ΕΟΠΕ, ακριβώς γιατί δεν έχει τίποτα να επιδείξει και να προβάλλει, αφού τη νέα πορεία που υποσχέθηκε αποδείχτηκε ότι δεν είχε την γνώση, την βούληση αλλά και τα στελέχη για να την χαράξει.

Το αποτέλεσμα είναι τα πράγματα να γίνουν χειρότερα σε όλους τους τομείς δραστηριοποίησης της Ομοσπονδιας. Ίσως γιατί οι οικονομικές δυνατότητες του συγκεκριμένου φορέα είναι ανύπαρκτες μετά και την απώλεια της χορηγίας των Εθνικών ομάδων, που δυστυχώς αποτέλεσε το τελευταίο του κατόρθωμα.

Η επιλογή του να μην έχει δώσει τόσους μήνες μετά την εκλογή του, μια συνέντευξη τύπου, με την παρουσίαση ενός πλάνου δράσης και προοπτικής, είναι απόρροια αυτής της αντικειμενικής ανεπάρκειάς του.

Αντίθετα, με διαρροές προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες στο παρελθόν, κάνοντας σαν να μην ήξερε την κατάσταση της ΕΟΠΕ. Λες και τον υποχρέωσαν με το ζόρι να αναλάβει πρόεδρος ή να τάξει «λαγούς με πετραχήλια» για να το πετύχει.

Το ευτύχημα σε περιπτώσεις προέδρων σαν του συγκεκριμένου, είναι η γρήγορη και εύκολη αποκαθήλωση στα μάτια των σωματείων, σε πείσμα κάποιων συμφερόντων πού ακόμη και αν δεν υπήρχε, έπρεπε να τον ανακαλύψουν.

Ένα είναι το βέβαιο που γίνεται σχεδόν κανόνας στις περιπτώσεις αυτές. Έτσι όπως «έστρωσε» θα έχει το τέλος που του αρμόζει. Ας πρόσεχε.

ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ

Πως Αλλιώς;

Μπορεί ο πρόεδρος της ΚΕΠ ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος για την ομαλή διεξαγωγή των πρωταθλημάτων, την διασφάλιση του αδιάβλητου και της αξιοπιστίας τους, να αποσύρει την ανδρική του ομάδα (Ιωνικός ΝΦ) από το πρωτάθλημα;

Το συγκεκριμένο γεγονός συνέβη λίγες ημέρες αφότου δήλωσε συμμετοχή και ενώ ήταν σε γνώση όλων (και του προέδρου της ΕΟΠΕ) αυτή η πιθανότητα ακόμη και πριν τη διαδικασία υποβολής των δηλώσεων συμμετοχής για το πρωτάθλημα.

Αν αυτό ισχύει (η απόσυρση της ομάδας), ο Χρήστος Σύλλας τελικά μπορεί να παραμείνει στη θέση του εκτελώντας τα καθήκοντά του; Είναι δυνατόν να απευθύνεται στα σωματεία αξιώνοντας την εφαρμογή των κανονισμών όταν ο ίδιος δεν τους έχει τηρήσει κάνοντας μπάχαλο τα πρωταθλήματα;

Και ο «μέγας» πρόεδρος της ΕΟΠΕ θα σφυρίζει αδιάφορα, πιστός στη αρχή «δεν φταίω εγώ, ο Σύλλας φταίει»; Με αυτή την κατηγορία ανθρώπων μπορεί το άθλημα να προχωρήσει;

Γιατί αν η διάλυση του Ιωνικού ΝΦ, στους άνδρες αλλά και στις γυναίκες (τοπική κατηγορία), μιας ομάδας που έχει κατακτήσει πρωταθλήματα Ελλάδας (όχι μόνο στο βόλεϊ) με ιδιόκτητο γήπεδο αφορά κυρίως τους φίλους της, η υποβάθμιση των πρωταθλημάτων μας αφορά όλους.

Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό, να χαμηλώνουν τον πήχη και να μικραίνει το άθλημα για να τους χωράει. Ας ελπίσουμε ότι την ύστατη ώρα θα αναλογιστούν την θεσμική τους ευθύνη τόσο ο Πρόεδρος της ΚΕΠ όσο και ο Πρόεδρος της ΕΟΠΕ και θα σταθούν αφού δεν μπορούν στο ύψος τους, τουλάχιστον στο ύψος των περιστάσεων. Αλλιώς...

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΘΕΑΤΕΣ

Διακοπές με κουπόνια...

Η  επιστροφή του Αλέκου Παρασκευόπουλου στην ΕΟΠΕ και στο τμήμα Beach Volley, και η μετά «Βαΐων και Κλάδων», πανηγυρικοί τόνοι που χρησιμοποίησαν οι «γνωστοί κύκλοι» με την επαναπρόσληψή του, δεν στάθηκαν ικανοί να δώσουν νέα ώθηση στο άθλημα και δεν δικαίωσαν τις ελπίδες τους που αποδείχτηκαν φρούδες.

Οι διοργανώσεις παρότι ήταν ένα μεγάλο στοίχημα αφού γίνονται σε επιλεγμένους τουριστικούς προορισμούς, δεν κατόρθωσαν να αποκτήσουν την διάσταση ενός αθλητικού γεγονότος, αφού όλοι οι αγώνες γίνονται μέχρι σήμερα σε άδειες εξέδρες ενώ στον αγωνιστικό τομέα κινήθηκαν σε επίπεδα μετριότητας και η πολυπόθητη προβολή που αποτελεί τον βασικό στόχο για την ανάπτυξη και εξέλιξη του αθλήματος περιορίστηκε σε υπόθεση «ολίγων διοικούντων» που απόλαυσαν την φιλοξενία και το φρέσκο ψάρι που τους πρόφεραν οι διοργανωτές.

Προκαλεί μελαγχολία και λύπη το γεγονός ότι στον αντίποδα του master στο Ξυλόκαστρο, στην κατάμεστη πλατεία Μιαούλη, στην Ερμούπολη χιλιάδες άνθρωποι παρακολούθησαν τουρνουά Μπάσκετ, με παιχνίδι, διαγωνισμούς κλπ, που μεταδόθηκε ζωντανά από την Δημόσια τηλεόραση και το απόλαυσε κάθε ελληνικό σπίτι.

Είναι λοιπόν σκόπιμο, να διδαχθούμε μέσα από άλλα αθλήματα που κατόρθωσαν να είναι έτη φωτός μπροστά μας, να πάρουμε στοιχεία  από την λειτουργία τους και να αξιοποιήσουμε την τεχνογνωσία τους.

Όταν τα masters (αλλά και όλες οι διοργανώσεις) πάψουν να είναι ευκαιρία για καλοκαιρινές οικογενειακές διακοπές (δωρεάν διαμονή, φαγητό με κουπόνια κλπ) και υπάρξει σχεδιασμός για την ανάπτυξη, τις εθνικές ομάδες, τις διοργανώσεις, μακριά από φιλίες, συμπάθειες, μικροπολιτικές σκοπιμότητες, τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι μπορεί να γίνει ένα βήμα εμπρός...

Το ερώτημα βέβαια είναι αν οι συγκεκριμένοι μπορούν να ξεπεράσουν εαυτόν και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, απαρνούμενοι αυτό που έκαναν πάντα.

Επειδή η απάντηση μοιάζει δεδομένη, ας διατηρήσουμε τις ελπίδες μας ότι κάτι μπορεί να αλλάξει τουλάχιστον στο απώτερο μέλλον...

ΚΑΥΣΩΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΟΠΕ

όμηρος

Οι ιδιαίτερα θερμές ημέρες του καλοκαιριού που διανύουμε έχουν ανεβάσει το θερμόμετρο και στην ΕΟΠΕ κυρίως όμως λόγω και της ασφυκτικής πίεσης που δέχεται ο Γιώργος Καραμπέτσος από όλους αυτούς που ακόμη δεν έχουν πάρει αυτό που προεκλογικά τους είχε υποσχεθεί και αποτελούσε το αντιστάθμισμα της υποστήριξής τους προς το πρόσωπό του.

Τα προεκλογικά γραμμάτια που τον απασχολούν (όσα είναι ακόμη σε εκκρεμότητα) είναι ειδικού βάρους αλλά και «εγνωσμένης ηθικής», για αυτό και φροντίζει να κρατάει τα προσχήματα περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να τα πραγματοποιήσει, αφού δεν θέλει να προκαλέσει.

Το καλοκαίρι που οι περισσότεροι είναι σε διακοπές είναι καλή εποχή για να υλοποιηθούν όλα αυτά. Βέβαια το σχέδιο είναι κάτι που αναπόφευκτα θα πραγματοποιηθεί, ωστόσο κάθε επιλογή σηματοδοτεί και ενεργοποιεί συγκεκριμένα πρόσωπα και συμφέροντα των οποίων ο Γιώργος Καραμπέτσος είναι «όμηρος».

Η ΔΙΚΗ παρόλο που γνωρίζει τα πρόσωπα με το ονοματεπώνυμό τους και συνηθίζει να λέει τα πράγματα με το όνομά τους, δεν θα βιαστεί να προκαταβάλλει τις εξελίξεις. 

Ο χρόνος είναι μπροστά για να δούμε με λεπτομέρειες τον λόγο που κάποιοι ανέλαβαν την διοίκηση της ΕΟΠΕ όπως επίσης και όσους αποτέλεσαν τους παρατρεχάμενούς της. Το τοπίο ξεκαθαρίζει. Το έργο μόλις ξεκίνησε...