Η ζούγκλα των (χαμαι)λεόντων

Νέες συνθήκες και όρους φαίνεται ότι διαμορφώνονται με όλους όσους αποτέλεσαν τους συνοδοιπόρους του ΓΚ και των επιφανών συμβούλων του ΔΣ της ΕΟΠΕ. Είναι στελέχη, team managers, προπονητές που χτίζουν καριέρα στις πλάτες της, κάποιοι αυτοαποκαλούνται Ομοσπονδιακοί χωρίς να έχουν υπό την ευθύνη τους κάποια Εθνική Ομάδα, ενώ άλλοι αρέσκονται να φτιάχνουν βιογραφικό κάνοντας δημόσιες σχέσεις.

Η επιλογή τους από το ΓΚ συνοδεύτηκε με μια καθεστωτική αντίληψη για το άθλημα και την πεποίθηση ότι η Ομοσπονδία είναι «μικρομάγαζο» και σε αυτό το πλαίσιο αναλώθηκαν στο ρουσφέτι και στη συναλλαγή.

Η συμμετοχή στη νομή της εξουσίας ήταν το κίνητρο και το δέλεαρ καταλύοντας την αξιοκρατική προσέγγιση και αξιολόγηση των ανθρώπων. Τα υπόλοιπα θα έρχονταν μόνα τους.

Ο συνωστισμός όμως πολλών προσώπων, παρατρεχάμενων, φαντασμάτων από το παρελθόν με διαφορετική προέλευση και διαδρομή αλλά με κοινό στόχο είναι η γενεσιουργός αιτία αυτού του μηχανισμού.

Ετερόκλητα στοιχεία, εχθροί κατά το παρελθόν που συσπειρώθηκαν μπροστά στο κοινό συμφέρον, έχοντας τάξει, ο καθένας για τον εαυτό του, τη δικαίωση μέσα από την εξουσία και τις απολαβές. 

Σήμερα, οι ίδιοι είναι δυσαρεστημένοι με τον Πρόεδρο της ΕΟΠΕ και αυτός μαζί τους. Αυτοί θεωρούν ότι πήραν λιγότερα από όσα του έδωσαν, ενώ εκείνος εκτιμά  ότι τους έβγαλε από την αφάνεια και τους έδωσε λόγο και προβολή.

Υπάρχουν περιπτώσεις μάλιστα που θεωρούν τον εαυτό τους αδικημένο έναντι άλλων αναλογιζόμενοι ότι σε αυτούς οφείλει την εκλογή του ο ΓΚ. Σε αυτό το δούναι και λαβείν ο καθένας διεκδικεί «το δίκιο του».

Ο Δρ Βαγγέλης Περόπουλος είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα με τα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε, όπου η παρουσία του δημιουργεί τριβές (θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο, σε σχέση με τον manager των ανδρών, Μάριο Γκιούρδα, που αμείβεται και δε κάνει τίποτα). Έχουμε αναφερθεί συγκεκριμένα στη δράση του στις 25 Ιανουαρίου 2017, με τον εύγλωττο τίτλο «ΡΟΥΣΦΕΤΟΠΩΛΕΙΟΝ» και στον τρόπο που διαχειρίζεται τη λειτουργία των Εθνικών ομάδων γυναικών.

Σήμερα, ο Δρ Βαγγέλης Περόπουλος βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα γιατί του χρεώνουν ότι μετά την ανεπιτυχή του προσπάθεια να αναλάβει διευθυντής στην κυπριακή λίγκα, αξιοποιεί αφενός την απόσπασή του για να βρεθεί ως προπονητής στην Κόρινθο (volleyleague γυναικών) και αφετέρου την ιδιότητα του ως teammanager για να κάνει μετεγγραφές από την δεξαμενή των Εθνικών Ομάδων, δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό στις ομάδες και στα πρωταθλήματα. Ο πρόεδρος της ΕΟΠΕ τον θεωρεί βαρίδι και αναζητά τρόπο για τον ξεφορτωθεί με το μικρότερο δυνατό κόστος.

Το blog της Θεσσαλονίκης από την άλλη θέλει να επιβάλει τους δικούς του ανθρώπους στη προπονητική ιεραρχία των Εθνικών ομάδων. Η πρόσφατη κριτική (Δείτε εδώ) στον προπονητή της Εθνικής Εφήβων (κ. Λακασά) έχει αφετηρία τη διάθεση για εύρεση θέσης στον Ομοσπονδιακό χωρίς ομάδα (Χρ. Πάτρας).

Όσοι παρακολούθησαν τους αγώνες ΠΑΟΚ-ΣΥΡΟΣ (και στους δύο σχολιαστής ήταν ο Χρ. Πάτρας), θα άκουσαν τον τρόπο με τον οποίο ο Ομοσπονδιακός χωρίς ομάδα λιβάνιζε τον ΓΚ. 

Ο στόχος βέβαια του άκρατου λιβανίσματος είναι να πάρει κάποια επίσημη θέση στην ιεραρχία των Εθνικών ομάδων, έχοντας εκδηλώσει την επιθυμία του για την Εθνική Εφήβων.

Η μεγέθυνση του προβλήματος μετά τη σαλαμοποίηση των Εθνικών ομάδων (διαχωρισμός σε Βορείου και Νοτίου Ελλάδος), τις παθογένειες που δημιουργεί η απουσία σχεδίου και οι αυτοσχεδιασμοί, δίνει τη θέση στη γκρίνια και στις διεκδικήσεις.

Στο ίδιο κλίμα και η επίθεση από το blog της Θεσσαλονίκης (Δείτε εδώ), στον Διευθυντή της ΕΟΠΕ Π. Μπακοδήμο. Είναι γνωστή η θέληση του ΓΚ να «απαλλαγεί» από τον Μπακοδήμο. Όμως, προσέκρουσε πάνω στον Χαριτωνίδη, τον κουμπάρο Σαμαρά και τον ΣΕΠΠΕ. Και ανέκρουσε πρύμναν, «κώλωσε», έκανε πίσω. Εξάλλου, και τους δύο «ξέβρασε» το ίδιο (μπελιγράτειο) κύμα στο άθλημα.

Με αυτή την (προσωρινή;) οπισθοχώρηση, βρέθηκε η Ομοσπονδία να έχει Διευθυντή και αναπληρωτή Διευθυντή, (ρουσφέτι και αυτός προεκλογικό) λες και είναι Υπουργείο.

Έτσι, ο διευθυντής που είναι αποσπασμένος ΚΦΑ και έχει επιπλέον οικονομική σύμβαση με την ΕΟΠΕ, αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο περιδιαβάζοντας τις Ευρωπαϊκές Πρωτεύουσες με το αζημίωτο φυσικά, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Από την άλλη μεριά, ο αναπληρωτής  για να προσεγγίσει τις αμοιβές του Διευθυντή, παίρνει το επίδομα θέσης ως Διευθυντής και υπερωρίες (Δείτε εδώ). Τώρα ποιος είναι υπεύθυνος και για ποιο πράγμα το ξέρουν μόνο οι ίδιοι και ο ΓΚ.

Στο στόχαστρο είναι και οι αλλαξοπιστήσαντες της προηγούμενης διοίκησης κυρίως ο ταλαίπωρος κ. Σύλλας, όπου επιχειρείται να του χρεωθούν όλα οι αστοχίες και οι παραλείψεις Διευθυντή και αναπληρωτή. 

Ο ίδιος συμβολίζει την παρακμή και τη «σιωπή των αμνών» καλύπτοντας τα λάθη και αναλαμβάνοντας την ευθύνη όλων των άλλων με αντάλλαγμα τη διατήρηση της θέσης του.

Όσοι ακολούθησαν τον ΓΚ σε αυτή τη πορεία δεν τους ενώνει κοινός τρόπος σκέψης η ένα κοινό όραμα. Αντίθετα, τους ενώνει η απουσία σκέψης και οράματος, ένας ιδιότυπος παραγοντικός χαμαιλεοντισμός, που αποτελεί και μοναδική ευκαιρία για την επιβίωσή τους.

Η σύγκρουση προσώπων αναδεικνύει τις συμμαχίες που προηγήθηκαν και τις «εχθρότητες» που δημιουργεί η διανομή των ρόλων. Κοινά πρόσωπα που αποτέλεσαν την αυλή των διοικήσεων είναι πλέον στο προσκήνιο.

Ίσως, αν ο ΓΚ έλεγε αλήθεια και τηρούσε την προεκλογική του υπόσχεση φέρνοντας το €1.000.000 από χορηγίες στη ΕΟΠΕ, ίσως να βολεύονταν η κατάσταση και να έμεναν όλοι ευχαριστημένοι. Θα είχε αποφευχθεί η γκρίνια και η κριτική που οδηγούν οι αυτοσχεδιασμοί και η οικονομική κατάσταση της Ομοσπονδίας.

Σήμερα, υπάρχει ταυτόχρονη σύγκλιση αλλά και σύγκρουση πόλων εξουσίας (συμπεριλαμβανομένου και του ΣΕΠΠΕ). Το μέτωπο των «προθύμων και χρήσιμων» ανθρώπων του προέδρου είναι ευκαιριακό και εύθραυστο, κινούμενο στη λογική των χατιριών. Πάει όπου φυσάει ο άνεμος, προσαρμόζοντας κατά περίσταση τα πιστεύω του, τις αρχές του και τις ιδέες του, έτσι ώστε να αποκομίσει τα περισσότερα δυνατά οφέλη, συνήθως για ιδιοτελείς σκοπούς. Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση των διοικούντων.

Κατά τα άλλα «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» όπως έλεγε και ο αξέχαστος Ντίνος Ηλιόπουλος.