Το
πιο σύντομο ανέκδοτο
Την
Κυριακή 20 Μαΐου είναι η απολογιστική και εκλογική Γενική Συνέλευση του ΣΕΠΠΕ
που θα πραγματοποιηθεί, για μία ακόμη φορά, στη Θεσσαλονίκη. Η συγκεκριμένη
διαδικασία του φορέα των προπονητών, δε θα αποτελούσε λόγο για τη αναφορά μας,
αν για άλλη μια φορά, δεν πρόσβαλε με τις πράξεις και τις μεθοδεύσεις το σύνολο
των Ελλήνων προπονητών.
Τα
όσα προηγήθηκαν της προγραμματισμένης εκλογικής συνέλευσης αποδεικνύουν του
λόγου το αληθές. Συγκεκριμένα, τα μέλη του συνδέσμου έλαβαν, ταχυδρομικά, την
πρόσκληση για τη ΓΣ μετά τις 11 Μαΐου, ενώ η προθεσμία των υποψηφιοτήτων έληγε
στις 12 Μαΐου (μία-δυό μόνο ημέρες είχε κάποιος χρόνο για να αποφασίσει, αν θα
είναι υποψήφιος).
Αν
σε αυτό προστεθεί το γεγονός ότι ενώ προβλήθηκε από τις αρχές Μαΐου (3/5), ένα
σεμινάριο πρώτων βοηθειών του συλλόγου στη Θεσσαλονίκη, η διοίκηση του ΣΕΠΠΕ,
τεχνηέντως, απέκρυψε τις εκλογές που θα γίνουν στον ίδιο τόπο, στον ίδιο χρόνο.
Κανένα δελτίο τύπου δεν έστειλαν και σε κανένα ειδησεογραφικό site, δεν
γνωστοποίησαν τις εκλογές.
Ακόμα
και το επίσημο site του ΣΕΠΠΕ (Δείτε εδώ, πιο κακοφτιαγμένο δεν γίνεται),
αναφέρθηκε στις εκλογές μετά τη ολοκλήρωση και τυπική επικύρωση των
υποψηφιοτήτων, οι οποίες ακόμα και τώρα παραμένουν άγνωστες.
Έτσι, κρατούν ως
υπόθεση λίγων την εξουσία που απορρέει από τη διοίκηση του συνδέσμου, ίσως
γιατί με αυτό τον τρόπο κρύβουν την γνωστική τους ανεπάρκεια.
Διαιωνίζουν,
χρόνια τώρα, την ανυποληψία, την αφερεγγυότητα και τη διατήρηση της εξουσίας, είτε ως ουρά της εκάστοτε διοίκησης της
ΕΟΠΕ, είτε μοιράζοντας άδειες προπονητών (χωρίς καν να συμμετέχουν σε
σχολές), είτε κρυπτόμενοι και
περιπλανώμενοι σε κομματικά γραφεία και διαδρόμους υπουργείων.
Χρόνια
τώρα στο ίδιο έργο θεατές, κατέχουν, με μικροπολιτικάντικα κόλπα, τις θέσεις
διοίκησης του συνδέσμου.
Έτσι, τα πράγματα
παραμένουν ίδια, αφού οι υπεύθυνοι φορείς του αθλήματος, ΕΟΠΕ και ΣΕΠΠΕ είναι συγκοινωνούντα δοχεία, χωρίς διακριτούς
ρόλους.
Ο
ΣΕΠΠΕ ως θεσμικά υπεύθυνος φορέας επιμόρφωσης και διεκδίκησης καλύτερων,
γνωστικών, θεσμικών και επαγγελματικών όρων, έχει εγκαταλείψει το ρόλο του και
προτιμά να ανήκει στην αυλή της Ομοσπονδίας. Μια μικρή ομάδα ανθρώπων αρκείται να απολαμβάνει την κρατική
επιχορήγηση και την εξουσία, που δίνει η νομιμοποίηση της εργασίας των ανθρώπων
του κλάδου.
Δεν
αντιλαμβάνεται, αυτή
η μικρή ομάδα, ότι μακρόχρονη παραμονή
σε μια θέση ευθύνης δημιουργεί αίσθηση παντοδυναμίας, φθείρει και διαφθείρει.
Δεν θεωρεί, ότι
έχει ολοκληρώσει την προσφορά της στο Σύνδεσμο με την παραμονή 20 χρόνων στη
διοίκησή του.
Ξεχνά, ότι η
μονοπώληση της αντιπροσώπευσης ενισχύει την κάστα των επαγγελματιών εκπροσώπων
και υποθάλπει το πελατειακό σύστημα.
Το κίνητρο της
επανεκλογής προτάσσει ρυθμίσεις με βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα (άδειες σε
γνωστούς και φίλους, σχολές προπονητών χωρίς παρουσία των εκπαιδευομένων, διευθυντές
σχολών από την «αυλή» του ΣΕΠΠΕ, για να δίνουν πτυχία χωρίς ουσιαστικές
εξετάσεις, μιας και ουδείς εξεταζόμενος απορρίπτεται, κάρτες ευκαιρίας σε
ξένους προπονητές που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, για να έχουν καλή σχέση με
τους παράγοντες) επιλογή που
εξαργυρώνεται άμεσα στις επερχόμενες εκλογές, ενώ το μακροπρόθεσμο συμφέρον
(η βελτίωση του επιπέδου των προπονητών βόλεϊ και κατά συνέπεια του επιπέδου
του αθλήματος), που υστερεί σε εκλογικά
οφέλη, παραμερίζεται.
Αυτό
δεν είναι μια καινούργια ιστορία. Ταλαιπωρεί τον σύνδεσμο πολλά χρόνια, αφού η διοίκησή του απομόνωσε και
περιθωριοποίησε κάθε ελεύθερη επιστημονική και δημιουργική φωνή, κάνοντας τον
σύνδεσμο υπόθεση συγγενών και φίλων, εμποδίζοντας με κάθε τρόπο την ανάδειξη
νέων προσώπων με φρέσκιες ιδέες και διαφορετικές νοοτροπίες.
Η
(επαν)εκλογή απλώς επιβεβαιώνει την παρακμή και τους κακούς οιωνούς της
επόμενης ημέρας όχι μόνο για τους προπονητές αλλά και για το ίδιο το άθλημα.
