Το
πολύ το Κύριε Ελέησον το βαριέται και ο παπάς
Τον
τελευταίο καιρό, με πολύ τακτικό ρυθμό, υπάρχει στην ειδησεογραφία της
καθημερινότητας της ΕΟΠΕ το όνομα του έμμισθου team manager της Μάριου
Γκιούρδα. Η αναγνώριση της αξίας και της πορείας κάθε αθλητή, της προσφοράς
του, όπως επίσης και η αξιοποίησή του σε θέσεις ευθύνης είναι σκόπιμη και
κάποιες φορές απαραίτητη.
Γιατί
ως πράξη σηματοδοτεί τον σεβασμό, την οφειλόμενη τιμή απέναντι στην ιστορία που
ο καθένας έχει γράψει στον χώρο που υπηρέτησε και τον ανέδειξε. Απαραίτητη
προϋπόθεση για μια τέτοια επιλογή είναι ότι το πρόσωπο που έχει αναλάβει αυτή
την ευθύνη πρέπει να κατέχει τις γνώσεις και την γνωστική δυνατότητα-ικανότητα
να ανταποκριθεί στον ρόλο του και να αξιολογηθεί γι’αυτό.
Αυτό
όμως που σήμερα βιώνουμε είναι εντελώς διαφορετικό με την κραυγαλέα και
συνεχιζόμενη προβολή του συγκεκριμένου παλαίμαχου αθλητή, λες και είναι ο
τελευταίος βολεϊμπολίστας επί της Ελληνικής γης.
Η υπερβολή δεν
ωφέλησε ποτέ κανέναν, ακόμα και αν η αφετηρία της είναι μόνο το στενό προσωπικό
συμφέρον. Ακόμα και όταν το επιλεγόμενο πρόσωπο που προβάλλεται «χρειάζεται» να
βγαίνει μπροστά για να καλύπτει τις φιγούρες ή και την ανεπάρκεια άλλων.
Στην
μαχόμενη αποκαλυπτική πρακτική μας, η ΔΙΚΗ έχει αναφερθεί στην ιστορία και στη
δράση τους με τα δημοσιεύματα:
Η
υπερβολική έκθεση στην δημοσιότητα τον τελευταίο καιρό ενώ αποτελεί συνειδητή
επιλογή, γίνεται με τρόπο προκλητικό και μονοδιάστατο. Λειτουργεί σε βάρος της
μνήμης και της ιστορικής διαδρομής μεγάλων αθλητών που καθόρισαν με την
παρουσία τους και τις διακρίσεις τους την εξέλιξη του αθλήματος και των Εθνικών
ομάδων. Ειδικά όταν υπάρχουν αθλητές μεγαλύτερου βεληνεκούς, προσφοράς, αλλά
και προσόντων.
Είναι
πλέον φανερό ότι εκτός από έλλειψη σεβασμού και παραποίηση της ιστορικής
πραγματικότητας η συγκεκριμένη περίπτωση είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα
σύγχυσης και έλλειψης της αμερόληπτης κρίσης που πρέπει να έχει για την Ομοσπονδία
για την προσφορά των πρώην αθλητών, όλων των εποχών.
Στην
προσπάθειά τους αυτή έχουν επιστρατευθεί και οι έμμισθες γραφίδες της ΕΟΠΕ, οι
γνωστοί μακιγιέρ του προέδρου που με ποικίλους τρόπους αξιοποιούν τις «άνωθεν
εντολές».
Έτσι,
παρακολουθούμε τον άνθρωπο με τα πολλά πρόσωπα, τις πολύπλευρες δυνατότητες και
τις πολυσχιδείς δράσεις.
Από την μια πλευρά τηλεοπτικές εκπομπές αφιερωμένες
εξαιρετικά, άρθρα υπό τον τίτλο «όταν αγρίεψε ο Μάριος» από τους μακιγιέρ του
προέδρου που δίνουν την σοβαροφανή αλλά και εξόχως διασκεδαστική εκδοχή της
κατά παραγγελία δημοσιογραφίας.
Από την άλλη
πλευρά, έμμισθος manager των Εθνικών ομάδων, σύνοδος του προέδρου στον υπουργό,
εκπρόσωπος της ΕΟΠΕ στην περιφέρεια, λαμπαδηδρόμος των χειμερινών Ολυμπιακών
αγώνων, ο άνθρωπος των κληρώσεων, αρωγός του «παίζω βόλεϊ» στα σχολεία με την
ιδιότητα του αθλητή, ο άνθρωπος της διοίκησης με τα χίλια πρόσωπα για όλες τις
δουλειές.
Βεβαίως
επειδή μιλάμε για την ΕΟΠΕ, αυτά θα είχαν αξία αν το «σουλατσάρισμα» του Μάριου
είχε αντικείμενο δράσης. Επειδή αυτό δεν συμβαίνει επί της ουσίας, γιατί όλα
είναι στον αυτόματο πιλότο, η επιλογή αυτή της υπερπροβολής του Μάριου γίνεται
για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους.
Η διοίκηση που η
μόνη της ασχολία είναι οι εξυπηρετήσεις και τα ρουσφέτια έχει ανάγκη από ένα
«λαμπερό» πρόσωπο για να αναδείξει την αποδοχή της και να δώσει και ένα
στίγμα εικονικών δράσεων.
Για
την εικόνα... γιατί, για την ουσία, δυστυχώς, το σύστημα ΕΟΠΕ έχει καταρρεύσει.
Ενδεικτικές
οι περιπτώσεις υπερβολής που περιγράψαμε. Τα συμπεράσματα δικά σας....
