ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟ ΦΙΛΟ ΣΟΥ...

Σε ποιούς εμπιστευόμαστε τους νέους

Στο βίντεο από τον αγώνα (Πήγασου Πολίχνης-Νέστορα Θεσσαλονίκης, 29/10/2017) φαίνεται η ενέργεια του προτεινόμενου από την ΕΟΠΕ προς απόσπαση, ως ομοσπονδιακός προπονητής, κ. Χρήστου Πάτρα προπονητή του Νέστορα Θεσσαλονίκης, όπου ενώ το σκορ είναι 2-1 σετ και 24-17 υπέρ της ομάδας του, βάζει στο γήπεδο έναν αθλητή μικρής ηλικίας να αγωνιστεί για να "πικάρει" τους αντιπάλους.

ΗΜΕΡΕΣ ΜΝΗΜΗΣ

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες στιγμών μοναδικών, πρακτικών από το παρελθόν, ανθρώπων «ξεχωριστών». Το βόλεϊ έχασε τον δρόμο αλλά αρνείται να χάσει το χιούμορ.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Μαθήματα πρακτικής αριθμητικής Νο1

Σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία του πρωταθλήματος, της εσχάτως επονομαζόμενης  Volleyleague γυναικών (κυρίως μετά τα όσα προηγήθηκαν της έναρξής της), φαίνεται ότι αποτέλεσαν οι «εμφανίσεις» της ομάδας του Ηρακλή Κηφισιάς κατά την 1η αγωνιστική. 

ΟΤΑΝ Η ΑΠΟΡΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ

Αποδείξεις δικαίωσης

Έχει καταντήσει μονότονο να επαναλαμβάνουμε ότι σε κάθε θέμα ή ενότητα θεμάτων που αφορά τα πεπραγμένα της σημερινής διοίκησης της ΕΟΠΕ καθημερινά δικαιωνόμαστε.

ΠΟΛΥΧΡΩΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΧΡΩΜΑΤΟΨΙΑ

Ποιός πληρώνει τον βαρκάρη;

Κάθε προσπάθεια δημιουργίας νέων δεδομένων στο χώρο της προβολής του αθλήματος είναι ένα θετικό γεγονός και θα έχει την στήριξή μας, ακόμα κι αν προέρχεται από τον χώρο της «στρατευμένης» (και κατά παραγγελία) δημοσιογραφίας.

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ

Χωρίς…

Λίγα εικοσιτετράωρα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος της Α1 Εθνικής κατηγορίας Γυναικών, στον κόσμο του αθλήματος δυστυχώς  δημιουργούνται έντονα συναισθήματα θλίψης, απογοήτευσης και μελαγχολίας.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ

Αδιαφορεί ή παραβλέπει;

Το blog της Θεσσαλονίκης ανήγγειλε την έναρξη των διαδικασιών για τον ορισμό των Ομοσπονδιακών προπονητών.

Βέβαια ο πρώην συνεργάτης του Προέδρου, Στέφανος Νανάς, ορίστηκε άρον–άρον  Ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Παίδων.

ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ

Ζητείται Προπονητικό κέντρο

Με την ευκαιρία της ανάληψης από την ΕΟΠΕ δύο προκριματικών ευρωπαϊκών διοργανώσεων νεανίδων και παίδων στην χώρα μας, είναι χρήσιμο να ασχοληθούμε με ένα διαχρονικό πρόβλημα. Αυτό αφορά τον τόπο, το χρόνο, το κόστος της αθλητικής προετοιμασίας των ομάδων, αλλά και το σχεδιασμό της αγωνιστικής δραστηριότητας.

ΕΟΠΕ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΡΙΝΗ ΡΑΣΤΩΝΗ ΣΤΗ ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ

ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ;

Στο μπόι του Γιώργου Καραμπέτσου και του Χρήστου Σύλλα έφτασε το πρωτάθλημα της Α1 Εθνικής Κατηγορίας Γυναικών. Χωρίς καμία διάθεση εύκολων χαρακτηρισμών για την προκλητική ανυπαρξία διοικητικής μέριμνας και δημιουργικής ικανότητας, κάνουμε την αποτίμηση της νέας πραγματικότητας.

Για δεύτερη χρονιά χωρίς τηλεόραση, χωρίς παρουσίαση και προβολή, ο πρόεδρος της ΕΟΠΕ καταδίκασε το κορυφαίο και ομορφότερο πρωτάθλημα που έχει την ευθύνη διοργάνωσης η ΕΟΠΕ, να γίνει μεταξύ γνωστών, συγγενών και φίλων.

Μετά την διάλυση των Εθνικών ομάδων (κατακόρυφη πτώση Ανδρών, περιφερόμενοι προπονητές στις Γυναίκες) την παραβίαση κάθε έννοιας δεοντολογίας και αξιοκρατίας στην επιλογή συνεργασιών και συνεργατών, την απουσία σχεδίου ανάπτυξης σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη του μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενου, η διάλυση βρίσκεται προ των πυλών.

Με την διαφαινόμενη απομάκρυνση του βόλεϊ από τα σχολεία, την εγκατάλειψη του προγράμματος "παίζω βόλεϊ", και πάνω από όλα αυτά, μια διοίκηση όπου η γραφικότητα και η μικροπολιτική (η λογική του τάζω και απειλώ) αποτελούν την κυρίαρχη εικόνα της σήμερα στο βόλεϊ.

Αν σε αυτά που συμβαίνουν με ευθύνη της, προστεθεί η απώλεια του μοναδικού μεγάλου χορηγού (εταιρεία Stoiximan- €100.000 το χρόνο), η διάλυση του γραφείου Marketing είναι μαθηματικά βέβαιο που οδηγούμαστε.

Όταν μάλιστα, η δημιουργία νέου γραφείου αποτελείτε από "μακιγιέρ δημοσιογράφους" και "ψωνισμένους παράγοντες" που ενώ δεν κατέχουν την ειδική γνώση, με την παρουσία τους μοιάζει σαν να θεωρούν την θητεία τους στη Ομοσπονδία ως ευκαιρία δημιουργίας βιογραφικού.

Αν προσθέσουμε τις μετεγγραφές "μαϊμού", τις θερινές διακοπές συνδυασμένες με το πρωτάθλημα beach volley κ.ο.κ., τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό "τις πταιει". Τι να πρωτοθυμηθεί, τι να πρωτοθαυμάσει και τι να πει κανείς, αναλογιζόμενος αυτήν την απίθανη ομάδα που βρίσκεται στο τιμόνι της ΕΟΠΕ, ευκαιρίας δοθείσης από την έναρξη των πρωταθλημάτων.

Συγκεκριμένα: Δημιουργήθηκε pre league στις γυναίκες και σωστά (παρότι δεν υπάρχει λίγκα) ενώ (κακώς) δεν δημιουργήθηκε στους άνδρες (όπου είχαμε  λίγκα). Τώρα ο Γιώργος Καραμπέτσος ανακοινώνει τον προβληματισμό του (!) για τη διάρθρωση των πρωταθλημάτων και θέλει 8-10 ομάδες σε κάθε κατηγορία. Και ποια η συνέχεια μετά από αυτό;

Στην νέα κατηγορία  (pre league) τα σωματεία επένδυσαν φτιάχνοντας φιλόδοξες ομάδες, ισχυρότερες από την πλειοψηφία των ομάδων της Α1 εθνικής κατηγορίας Γυναικών. Και η ΕΟΠΕ πως αντιμετώπισε όλη αυτή την προσπάθεια;

Απλά την αγνόησε, όπως έπραξε και για την Α1. Ίσως γιατί σε αυτή την μορφή και σε αυτό το βαθμό ανικανότητας  που φαίνεται ότι βρίσκονται, δεν υπάρχει ούτε στοιχειώδης αντίληψη, ούτε αξιολόγηση, ούτε διαβάθμιση κρίσης και επάρκεια γνώσης.

Αλλά και στους άνδρες, που δεν δημιουργήθηκε pre league, ανάλογα δεν αντιμετωπίστηκε συνολικά το βόλεϊ ανδρών από την ΕΟΠΕ; Επέλεξαν για άλλη μια φορά να παραμείνουν θεατές της καθημερινής συρρίκνωσής του.

Επι της ουσίας σφυρίζοντας αδιάφορα, έκανε μόνο το ρουσφέτι με την αύξηση του αριθμού των ξένων και τον περαιτέρω περιορισμό της συμμετοχής των αθλητών με δικαίωμα συμμετοχής στην Εθνική ομάδα, αφού ο Γιώργος Καραμπέτσος χωρίς να γνωρίζει τι ποιεί, φροντίζει να δηλώνει πάντα  την πίστη του, ως γνήσιος "υποτακτικός" και "αχυράνθρωπος".

Δεν αποτέλεσε η κατάσταση που επικρατεί, αιτία και αφορμή προβληματισμού, ανταλλαγής απόψεων και αναζήτησης λύσεων. Η προσέγγιση και σε αυτό το επίπεδο ήταν ρουσφετολογική.

Μακάρι βέβαια το πρόβλημα του βόλεϊ των ανδρών να λυνόταν με την λογική των εξυπηρετήσεων και να καθοριζόταν, με βάση το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα ελέω ξένων. Τα πράγματα θα ήταν πρακτικά εύκολα και απλά.

Με την διεύρυνση όμως του αριθμού των ξένων και την υποβάθμιση και  απαξίωση κάθε φιλόδοξης προσπάθειας που αυτή προκαλεί στην ανάπτυξη του αθλήματος, στην ουσία χαμηλώνει ο πήχης και το βόλεϊ θα μικραίνει.

Γιατί ο σημαντικότερος λόγος είναι ότι με την νέα πραγματικότητα , μειώνονται τα κίνητρα των νεαρών αθλητών, αξιοποίησης των ταλέντων και κατ’ επέκταση ενίσχυσης των Εθνικών ομάδων..

Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν οι έχοντες την ευθύνη του αθλήματος; Μπορεί να βλέπουν μόνο την βιτρίνα και να χάνουν το οικοδόμημα; Το μόνο παρήγορο είναι ότι ζούμε με όλα αυτά, το τέλος των φρούδων ελπίδων και προσδοκιών και των τελευταίων αφελών πού έκαναν την ανάγκη τους ελπίδα.

Πλέον και οι ψευδαισθήσεις  έλαβαν τέλος για τον πρόεδρο των μεγάλων υποσχέσεων και ψεμάτων. Αφού συνειδητά ψευδόμενος εξαπάτησε τα σωματεία ότι θα έφερνε €1.000.000, ότι θα μείωνε τα παράβολα που τελικά αύξησε, ότι είχε πρόγραμμα δράσης και προοπτικής, δυστυχώς αποδείχτηκε ότι όλα ήταν μια φούσκα, ένα ψέμα  και αυτός, ένα πιόνι, μία καρικατούρα  των δύσκολων και πονηρών ημερών μας.

Έτσι αντί ο ίδιος να είναι πόλος συσπείρωσης και ανάπτυξης του αθλήματος αλλά και πρωτοπορία χάραξης νέων δρόμων, εμπνευστής και καθοδηγητής του, έταξε τον εαυτό του να αποτελεί, μια παρωδία, μια κακή τύχη και στιγμή, ένα κλασσικό  παράδειγμα προς αποφυγήν για ένα άθλημα που έχει χάσει τον προσανατολισμό και πασχίζει να ξαναβρεί τα "πατήματά" του.

ΒΟΥΛΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΟΛΕΜΑΤΑ

Αδέκαστη ενημέρωση

Εντύπωση προκάλεσε η ανακοίνωση των αποφάσεων του ΔΣ της ΕΟΠΕ, η οποία περιελάμβανε και την δημοσιοποίηση του αναμενόμενου αθωωτικού βουλεύματος για τον πρώην πρόεδρο της ΕΟΠΕ Θανάση Μπελιγράτη και τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής.

Δεν γνωρίζουμε την σκοπιμότητα αυτής της αναφοράς ούτε σκοπεύουμε να την ερμηνεύσουμε. Σχεδόν δεκαπέντε χρόνια μετά θεωρούμε υποχρέωση της διοίκησης της ΕΟΠΕ, αφού δείχνει τόσο ευαίσθητη στα ζητήματα αποκατάστασης, να ενημερώσει τα σωματεία, πόσες χιλιάδες ευρώ έχει κοστίσει η υπεράσπιση του πρώην προέδρου της.

Δεν αναφερόμαστε στα δικαστικά έξοδα των Ολυμπιακών έργων, η σκοπιμότητα των οποίων όπως το κόστος τους και οι λόγοι που ενεπλάκη το βόλεϊ σε όλα αυτά, θα ήταν χρήσιμο να αποτελούσαν αντικείμενο μιας ξεχωριστής συζήτησης.

Το δικό μας αίτημα - ερώτημα, έχει να κάνει με το κόστος της υπεράσπισης που πλήρωσε η ΕΟΠΕ. Πόσο τελικά αυτό είναι;

Ο Γιώργος Καραμπέτσος έχει το ανάστημα να μιλήσει για όλα αυτά και να μας ενημερώσει; Έχει τα κότσια να μας εκπλήξει ευχάριστα;

Ζητάμε πολλά;

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Με παραμορφωτικούς φακούς

Οι νεοπροσληφθέντες «μακιγιέρ» της εικόνας του προέδρου της ΕΟΠΕ, ξεκίνησαν ήδη την δράση τους. Αποτελούν (σύμφωνα με πληροφορίες μας) τους εμπνευστές της κοινής συνάντησης μελών των επιτροπών  Εθνικών ομάδων και ανάπτυξης, του συμβούλου-φίλου, πρώην παρκοσυνεταίρου, του προέδρου, με την προσθήκη και εκμετάλλευση προπονητών που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο άθλημα.

Έτσι προσπαθούν να δημιουργήσουν στο πρόσωπο του Γιώργου Καραμπέτσου, την εικόνα ενός ανθρώπου που ενδιαφέρεται για τις Εθνικές ομάδες και αναζητά μέσα από «διαβούλευση», τον δρόμο για τις επιτυχίες.

Με την αναπαραγωγή του φωτογραφικού υλικού από την συνάντηση και την γνωστοποίηση ότι θα υπάρξει σειρά επαφών και με άλλα «καταξιωμένα» πρόσωπα στο μέλλον, εγκαινιάζουν μια επιθετική επικοινωνιακή πολιτική, που δεν αγγίζει την ουσία των προβλημάτων,  ούτε στέκεται σε αυτά.

Με την συγκεκριμένη τακτική και αφού επιτευχθεί ο πρώτος στόχος να αποποιηθούν τις ευθύνες για τον φετινό διασυρμό των Εθνικών ομάδων και την ελεύθερη πτώση στην παγκόσμια κατάταξη (-13 θέσεις στους άνδρες), θέλουν να εξασφαλίσουν άλλοθι στις μελλοντικές πιθανότητες αποτυχίας τους. 

Αυτό που οι «μακιγιέρ», προσπαθούν να προβάλλουν, «χρησιμοποιώντας» ανθρώπους και «αξιοποιώντας» την διαδρομή τους στο χώρο του αθλήματος είναι η δημιουργία ενός ψεύτικου προφίλ, μίας εικονικής πραγματικότητας, για τις προθέσεις, τη βούληση, την αξιοκρατία και την αξιολόγηση καταστάσεων και προσώπων όχι με βάση τις γνώσεις και την αξία τους αλλά τις φιλικές και οικονομικές - εμπορικές συναλλαγές που είχε ο πρόεδρος μαζί τους.

Και αυτό διαφαίνεται σε όλες τις βαθμίδες του αθλήματος, από τις υποδομές και την ανάπτυξη μέχρι τις Εθνικές ομάδες.

Για τις επικοινωνιακές ανάγκες του Προέδρου στήνεται ένα πανηγύρι ατελέσφορων διαλόγων με προσωπικότητες και συγκρότηση διάφορων επιτροπών χωρίς χρονοδιάγραμμα, θεσμικό ρόλο και δεσμεύσεις για την εφαρμογή των προτάσεων.

Αντιγράφοντας την ανακοίνωση της ΕΟΠΕ, ορίζονται ως στόχοι της ευρείας συζήτησης: οι συγκεκριμένοι τρόποι προπόνησης σε κλιμάκια και Εθνικές ομάδες, τα κριτήρια επιλογής και η αξιολόγηση του έργου των Περιφερειακών Ομοσπονδιακών Προπονητών (ΠΟΠ), η παρακολούθηση από τους Ομοσπονδιακούς προπονητές και εθελοντές, έμπειρους προπονητής των αναπτυξιακών τμημάτων των Σωματείων για καλύτερη αξιολόγηση του έμψυχου δυναμικού, η καταγραφή όλου του έμψυχου δυναμικού για την ανεύρεση ταλέντων μέσα από ενιαίο προπονητικό σχεδιασμό.

Όλα αυτά ενώ ήδη έχουν ανακοινωθεί 14 Ομοσπονδιακοί προπονητές (Ρούσσης, Ορφανός, Χριστόπουλος, Αρσενιάδης, Μπουτσουρής, Μιτσκίδης, Νανάς,  Λακασάς,  Μούχλιας,  Γκούντας, Γιαννακόπουλος, Ζαλμάς, Χριστοφορίδης), έχουν αποσπαστεί στην Ομοσπονδία  14 Καθηγητές  Φυσικής Αγωγής ως Ομοσπονδιακοί προπονητές από τους 23 που ζήτησε η Ομοσπονδία, έχει οριστεί Τεχνικός Υπεύθυνος Ανάπτυξης  (ο κ. Κώστας Χαριτωνίδης), έχει οριστεί Υπεύθυνος Ανάπτυξης Βορείου Ελλάδος (ο κ. ΜΠΑμπης ΚΑΡασαρλίδης).

Χωρίς να οριστεί αντίστοιχος Υπεύθυνος Ανάπτυξης για τη Νότια Ελλάδα, έχουν επιλεγεί και ανακοινωθεί 67 ΠΟΠ και Συντονιστές κλιμακίων τον  Μάρτιο 2017 και 55 ΠΟΠ και Συντονιστές κλιμακίων το Σεπτέμβριο 2017, ενώ τον Απρίλιο 2017 ξεκίνησε πρόγραμμα ανίχνευσης και καταγραφής αθλητών/τριών το οποίο δε φαίνεται να συνεχίζεται.

Παρά τις μεγαλόστομες δηλώσεις (τι σημαίνει άραγε καταγραφή όλου του έμψυχου δυναμικού για την ανεύρεση ταλέντων μέσα από ενιαίο προπονητικό σχεδιασμό και πως μπορεί εθελοντές, έμπειροι, προπονητές να επιβλέπουν και να αξιολογούν αναπτυξιακά τμήματα Σωματείων) δεν υπάρχει τεχνικός υπεύθυνος για τις Εθνικές ομάδες στο Ανδρικό και στο Γυναίκειο Βόλεϊ, δεν υπάρχει τεχνικός υπεύθυνος για το «Παίζω βόλεϊ», ενώ ο τεχνικός Υπεύθυνος Ανάπτυξης είναι ο ίδιος που ήταν και στη δεκαετία των παχιών αγελάδων, αφού προφανώς το έργο του αξιολογήθηκε ως επιτυχημένο.

Υπάρχει μόνο παροχή υποσχέσεων, παρέλαση ονομάτων, διάχυση των ευθυνών σε τόσα πρόσωπα ώστε τελικά να μην είναι κανείς υπεύθυνος. 

Βέβαια οι ευθύνες σε μια προσωποπαγή διοίκηση έχουν ονοματεπώνυμο, όσες προσπάθειες εξωραϊσμού και απόπειρες υποτίμησης της νοημοσύνης μας και αν γίνουν από τις έμμισθες γραφίδες της παραπληροφόρησης και του ψεύδους.

Κανέναν δεν μπορούν πλέον να ξεγελάσουν όσα επικοινωνιακά τεχνάσματα και αν επινοήσουν.

Τους γνωρίζουμε καλά και τους περιμένουμε με επιχειρήματα αλλά και γεγονότα να τους αντιμετωπίσουμε. Αυτό οφείλουν να το γνωρίζουν.

Για του λόγου το αληθές:

Κατάταξη Εθνικών ομάδων Ανδρών

14 Καθηγητές  Φυσικής Αγωγής ως  Ομοσπονδιακοί προπονητές

23 ΚΦΑ που ζήτησε η Ομοσπονδία

Τεχνικός Υπεύθυνος Ανάπτυξης  & ΥπεύθυνοςΑνάπτυξης Βορείου Ελλάδος

65 ΠΟΠ Μάρτιος 2017

55 ΠΟΠ Σεπτέμβριος 2017

Πρόγραμμα ανίχνευσης και καταγραφής αθλητών/τριών

Χαριτωνίδης τότε

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΟΛΕΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ;

Η ΕΟΠΕ με ποιού το μέρος είναι;

Η συνάντηση του υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Βασιλειάδη με τους προέδρους, της ΕΣΑΠ, του ΠΑΣΑΠ και της ΕΟΠΕ, για το θέμα του αριθμού των ξένων αθλητών που θα αγωνίζονται στο πρωτάθλημα της volley league έληξε χωρίς προς το παρών να δοθεί λύση. 

Η συνάντηση δημιουργεί απορίες και ερωτηματικά κυρίως από την αντικειμενική αδυναμία οι φορείς του αθλήματος να αντιληφθούν ότι αυτό που τους ενώνει είναι το συμφέρον του αθλήματος που υπηρετούν και αυτό περνάει μόνο μέσα από τις διακρίσεις των Εθνικών ομάδων.

Πρώτα από όλους η ΕΟΠΕ ως υπερκείμενη αρχή, που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο όχι μόνο για τον αριθμό των ξένων αλλά για την ανάπτυξη του αθλήματος και την πορεία των Εθνικών ομάδων.

Δυστυχώς όμως με την τακτική που μέχρι σήμερα ακολούθησε, (έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενα δημοσιεύματα) επέλεξε αντί να δρομολογήσει την λύση, μέσα από ένα ειλικρινή διάλογο σε βάθος χρόνου, να είναι μέρος του προβλήματος, συναινώντας στην παραβίαση της υπάρχουσας συμφωνίας για τους ξένους και άκαιρα, αποσπασματικά και ευκαιριακά έφερε τα πράγματα μέχρι εδώ.

Και αφού οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδο λόγω της ανικανότητας να τα διαχειριστεί και να τα καθοδηγήσει, έπραξε αυτό που οι άλλες Ομοσπονδίες σιχαίνονται όπως «ο διάολος το λιβάνι».

Να νομιμοποιήσουν την παρουσία του υπουργού στα εσωτερικά του βόλεϊ, για να δώσει αυτός την λύση, παραβιάζοντας την αρχή του αυτοδιοίκητου του αθλήματος. (Θυμηθείτε την ΕΠΟ ή τον Γιώργο Βασιλακόπουλο σε ανάλογη περίπτωση).

Αλλά ας μην σταθούμε ούτε σε αυτό. Έχουμε αποδεχθεί την ανικανότητα του προέδρου και εφόσον πρέπει να δοθεί μια λύση και δεν μπορεί η ΕΟΠΕ να  την δώσει, ας την δώσει τουλάχιστον ο υπουργός (Στην Β Πειραιά άλλωστε θα πολιτευθεί και θέλει να έχει και αυτός ερείσματα).

Το πρόβλημα όμως παραμένει σοβαρό και άλυτο, ανεξάρτητο της συμφωνίας που προφανώς θα υπάρξει. Γιατί το ερώτημα που παραμένει είναι, αν με την αύξηση του αριθμού των ξένων μπορεί να στηριχθεί το άθλημα ξεκινώντας από τις υποδομές και φτάνοντας στις Εθνικές ομάδες.

Ποιά είναι η πρόταση της επιτροπής ανάπτυξης της ΕΟΠΕ για το συγκεκριμένο θέμα; Την άποψή της την έχει λάβει υπόψη ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας;

Είναι δεδομένο ότι η απάντηση σε τέτοια ερωτήματα, που έχουν καθοριστική σημασία για το μέλλον του Ελληνικού βόλεϊ, δεν μπορεί να είναι οπαδική, (και να αφορά μία  δύο ομάδες) ούτε συντεχνιακή, βλέποντας το δέντρο και χάνοντας το δάσος, δεν μπορεί να είναι συνδικαλιστική γιατί αποδυναμώνεται, όπως επίσης δεν μπορεί να στηρίζεται στην επίκληση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Το ερώτημα που πρέπει να απασχολεί την ηγεσία ενός αθλήματος είναι αν η διεύρυνση του αριθμού των ξένων, που προτείνει σαν συμβιβαστική λύση η ΕΟΠΕ, δράσει θετικά στον ήδη συρρικνωμένο αριθμό αθλητών του ανδρικού βόλεϊ και αν τα ταλέντα που ήδη υπάρχουν, είναι σκόπιμο να μένουν στον πάγκο δίνοντας την θέση τους σε αμφιβόλου αξίας ξένους αθλητές;

Και το αμέσως επόμενο ερώτημα, είναι αν η Ομοσπονδία έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος και της κατάστασης που βρίσκεται το ελληνικό βόλεϊ (μετά την τελευταία κατρακύλα στην διεθνή κατάταξη) και γνωρίζει τα βήματα που απαιτούνται και τη μεθοδολογία που πρέπει να εφαρμόσει.

Η επέτειος των 30 χρόνων από την 3η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γάνδης, αποτέλεσε μια ευκαιρία να επισημανθούν οι παθογένειες και να αναπτυχθεί ένας προβληματισμός για το τι είχε συμβεί εκείνη την εποχή και τι σήμερα πρέπει να γίνει.

Από ότι φαίνεται μόνο στην ΕΟΠΕ αδυνατούν να κατανοήσουν ότι μεσοπέλαγα αρμενίζουν, μένοντας αδιάφοροι στη επερχόμενη  καταστροφή. Δεν αντιλαμβάνονται ότι άλλες αναπτυγμένες χώρες επανατοποθετούνται όταν οι εξελίξεις το απαιτούν.

Ο πρόεδρος της Ιταλικής Ομοσπονδίας μόλις χθες ανακοίνωσε την μείωση του αριθμού των ξένων αθλητριών στην Α1 και Α2 Κατηγορία γυναικών λόγω της αποτυχίας της Εθνικής Ομάδας.

Εμείς εδώ σε τόσο επικίνδυνα άσχετους έχουμε εναποθέσει τις τύχες του αθλήματος; Έχουν χάσει τα αυγά και τα καλάθια ή εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία;

Δείτε εδώ τις δηλώσεις του Ιταλού Προέδρου.

ΑΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ

Οι αποσπάσεις στο απόσπασμα

Οι αποσπάσεις Καθηγητών Φυσικής Αγωγής και η ανάθεση σε αυτούς καθηκόντων ομοσπονδιακού προπονητή ή τεχνικού συμβούλου έδειξαν για ακόμη μια φορά ότι η διοίκηση πορεύεται όχι μόνο με τα πουκάμισα έξω αλλά και χωρίς σχέδιο. Διακρίνεται μόνο σε μικροπολιτικές  τακτικές με στόχο να ελέγξει καλύτερα το χώρο του αθλήματος.

Ελέγχοντας τη λίστα των αποσπασμένων, αξιοσημείωτη είναι η απουσία του δημιουργού και βασικού υποστηρικτή της δράσης «Παίζω βόλεϊ» Λεωνίδα Καραίσκου.

Αξιολογήθηκε αρνητικά το έργο του κ. Καραίσκου; Θα ξεκινήσει κάποιο άλλο πρόγραμμα ή θα συνεχίσει το ίδιο χωρίς την παρουσία του εμπνευστή του; Έχει προβλέψει η Διοίκηση, με τα πουκάμισα έξω, για αντικαταστάτη; Τα σεμινάρια που διοργανώθηκαν από την Ομοσπονδία, ανά την χώρα, με τον ίδιο ομιλητή θα συνεχιστούν;

Από την άλλη μεριά ο team manager της Εθνικής Γυναικών και ισχυρός άνδρας του Γυναικείου βόλεϊ Δρ Ευάγγελος Περόπουλος αποσπάστηκε ως τεχνικός σύμβουλος.

Αν υποθέσουμε ότι έχει τις οργανωτικές ικανότητες να είναι team manager, έχει τη γνώση του αθλητισμού υψηλού επιπέδου ώστε να είναι τεχνικός σύμβουλος; Πως συμβιβάζεται η θέση του team manager που κάνει και δουλειά «λάντζα» με αυτή του καθοδηγητή τεχνικού συμβούλου;  Όλα αυτά με δεδομένο ότι έχει καθοδηγήσει για μόνο ένα χρόνο ομάδα στην Α1 Εθνική κατηγορία και δεν έχει υπάρξει ομοσπονδιακός προπονητής.

Είναι λογικό η Εθνική ομάδα Γυναικών να έχει team manager με 12μηνη σύμβαση, αλλά προπονητή κατ’ αποκοπή και μάλιστα εναλλασσόμενο; Και όμως, υπάρχει  αποσπασμένος team manager την χρονική περίοδο που δεν υπάρχει ομάδα για να προπονηθεί και προπονητής για να κάνει σχεδιασμό. Σα να μην έφτανε αυτό, ο αποσπασμένος team manager έχει και βοηθό για τις μικρές Εθνικές ομάδες.

Η Ομοσπονδία είχε αναθέσει καθήκοντα Συντονιστή κλιμακίων σε 7 από τους αποσπασμένους. Η θέση Συντονιστής κλιμακίων ποιο θεσμικό ρόλο έχει στο σχεδιασμό ανάπτυξης; Είναι προσωποπαγής; Τι καθήκοντα έχει ο συντονιστής; Τι δράσεις επιβάλλεται να αναπτύξει; Πως αξιολογείται η παρουσία του;

Δημοσιοποιήθηκε ποτέ προκήρυξη για θέσεις Συντονιστών κλιμακίων; Ποιος θα συντονίζει τους Συντονιστές; Οι συντονιστές κλιμακίων θα είναι και Ομοσπονδιακοί προπονητές; Από την Θεσσαλονίκη ως την Ορεστιάδα δεν υπήρξε ούτε ένας ενδιαφερόμενος για απόσπαση, ενώ στην Αθήνα 3 συντονιστές «συντονίζουν» 7 προπονητές κλιμακίων. Πώς να υπάρξει;

Όλες οι διαδικασίες για την επιλογή αποσπασμένων, την επιλογή συντονιστών κλιμακίων έγιναν «εν κρυπτώ». Η Ομοσπονδία ουδέποτε ανακοίνωσε, όπως όφειλε, την πρόθεσή της να συνεργαστεί με συντονιστές για τα κλιμάκια και να αποσπάσει προπονητές ως Ομοσπονδιακούς ή  τεχνικούς συμβούλους.

Οι 11 αποσπασμένοι ως Ομοσπονδιακοί σε ποιες Εθνικές ομάδες είναι προπονητές; Επιλέχθηκαν ως Ομοσπονδιακοί προπονητές και πήραν απόσπαση ή «βαπτίσθηκαν» Ομοσπονδιακοί επειδή πήραν απόσπαση;

Η διαφοροποίηση της θέσης από Ομοσπονδιακός προπονητής σε Τεχνικός Σύμβουλος είναι αναβάθμιση ή υποβάθμιση; Το blog της Θεσσαλονίκης (με τη χαρακτηριστική… αισθητική του), που τόσο ένθερμα στήριξε την εκλογή της διοίκησης με τα πουκάμισα έξω, βάζει εύλογα το ερώτημα: «…τι είδους συνεργασία μπορεί να έχει από εδώ και πέρα η ΕΟΠΕ με αυτούς που στην ουσία απέρριψε…».

Αφού οι αποσπασμένοι θα ήταν 14 γιατί δηλώθηκαν 23 ονόματα; Μήπως το παιχνίδι των εξυπηρετήσεων είναι το μόνο που προσπαθεί να κάνει η Διοίκηση με τα πουκάμισα έξω; Σε προτείνω, σε στηρίζω, αν τα καταφέρω μου χρωστάς χάρη, αν όχι προσπάθησα, αλλά δε γινόταν, ίσως του χρόνου, αν είσαι κοντά μου και «δεν βγάζεις γλώσσα». Έτσι όσοι είναι εκτός αυλής και επιρροής ακόμα και αν είναι καλύτεροι από τους εκλεκτούς, τους «αδερφούς» της εξουσίας μένουν εκτός της διαδικασίας.

Τα αδέρφια όμως μπροστά στη διευκόλυνση της απόσπασης δεν ενδιαφέρονται για τις εύλογες κατηγορίες για ρουσφέτι του ενός στον άλλο.

Ο νεποτισμός δεν μπορεί να έχει καλύτερη εικόνα από την παρακάτω: Μπακοδήμος Γιώργος αποσπασμένος ως ομοσπονδιακός προπονητής και συντονιστής κλιμακίων, αδερφός Περικλή Μπακοδήμου, Διευθυντή Ε.Ο.ΠΕ., επίσης αποσπασμένος, πρώην πρόεδρος Σ.Ε.Π.ΠΕ., αλλά και κουμπάρος Γιώργου Σαμαρά, ταμία Σ.Ε.Π.ΠΕ., υπαλλήλου Ε.Ο.ΠΕ., αλλά και κουνιάδος Ευγενίας Γκορτσίλα (σύζυγος Περικλή), διευθύντριας Σχολής Προπονητών Πετοσφαίρισης Γ κατηγορίας στην Αθήνα στην οποία μέλος της Επιτροπής Διοίκησης είναι ο Γιώργος Σαμαράς.

Κρίνοντες και κρινόμενοι είναι μπλεγμένοι σε ένα κουβάρι Ομοσπονδίας, Σ.Ε.Π.ΠΕ., Σχολών Προπονητών. Μόνο ψυχαναλυτές θα μπορούσαν να εξηγήσουν πως η εξουσία οδηγεί ανθρώπους, που χάνουν το ηθικό πλεονέκτημα της προσωπικής ανάδειξης, σε τέτοιους αυτοεξευτελισμούς.

Η εξουσία προκαλεί ένα είδος ανασφάλειας. Το να περιτριγυρίζεσαι από ελεγχόμενους από εσένα ανθρώπους μαρτυρά ότι φοβάσαι. Η κάθε εξουσία για να επιβάλλει τους δικούς της ανθρώπους και να ελέγξει προσωρινά τις φοβίες της δείχνει τη δύναμή της αλαζονικά. Η επίδειξη αλαζονείας είναι κι ένα επικοινωνιακό μήνυμα προς όλους: πρώτα από όλα εγώ και οι δικοί μου.

Το βόλεϊ που τόσο ταλαιπωρήθηκε από τη διοικητική αλαζονεία «την εποχή των παχιών αγελάδων», για πόσο καιρό θα ανεχθεί τέτοιες αλαζονικές, μα τελικά, φοβικές διοικητικές συμπεριφορές;