Mε
πρόσχημα το νέο νόμο, τον οποίο χρησιμοποιεί, πορεύεται η διοίκηση της ΕΟΠΕ
προσπαθώντας να δικαιολογήσει δικές της επιλογές και να συγκαλύψει τα
συμφέροντα που τις επέβαλαν.
Ο νόμος αναφέρεται στις εγγραφές νέων αθλητών (χωρών-μελών της ΕΕ ή τρίτης χώρας), τις οποίες επιτρέπει χωρίς να επιβάλει όρους. Η απόφαση του Γιώργου Καραμπέτσου εκμεταλλεύτηκε το πνεύμα του νόμου που αναφέρεται στον τρόπο εγγραφής αθλητών, αναγνωρίζοντας τις αντικειμενικές συνθήκες που δημιουργεί το μεταναστευτικό και άνοιξε τον ασκό του Αιόλου επιτρέποντας 1 αλλοδαπό αθλητή ή αθλήτρια σε όλα τα Εθνικά Πρωταθλήματα (Preleague Γυναικών, Α2 Ανδρών-Γυναικών).
Για
άλλη μια φορά χωρίς μελέτη, σχέδιο, συγκεκριμένη φιλοσοφία και διάλογο. Η
αδέξια προσπάθεια του Γιώργου Καραμπέτσου, μέσω του γενικού γραμματέα (δείτε εδώ), να παρ(ερμηνεύσει) και να ενοχοποιήσει το νόμο, που στέκεται στην
αντιμετώπιση ενός κοινωνικού προβλήματος, είχε αποκλειστικό στόχο να παραπλανήσει τους ενδιαφερόμενους.
Οι
«αθεόφοβοι» προσπαθούν να συνδέσουν τον ανθρωπισμό και το δικαίωμα των παιδιών
στην άθληση, με τη (χαριστική) απόφασή
τους για συμμετοχή ενός αλλοδαπού αθλητή/αθλήτριας σε όλα τα Εθνικά
Πρωταθλήματα.
Χωρίς
επεξεργασία
των συνθηκών που επικρατούν και των αναγκών που καθορίζει η ανάπτυξη του αθλήματος και η προστασία των εθνικών ομάδων, πήραν «ελαφρά
τη καρδία» μια απόφαση, χωρίς να αναλογισθούν το κόστος της, και χωρίς διαβούλευση με τις ομάδες και
τους φορείς του αθλήματος (αλήθεια τι γνώμη έχει ο ΠΑΣΑΠ;).
Δεν
ξέρουμε αν οι πιέσεις, που ανέφερε το «ρεπορτάζ» του blog της Θεσσαλονίκης για
συγκεκριμένη ομάδα (δείτε εδώ), που
ψωνίζει και ρούχα (θυμηθείτε εδώ), ήταν οι μόνες ή υπήρξαν πιέσεις και από
άλλες ομάδες.
Όπως
και να έχει, ο Γιώργος Καραμπέτσος είναι επαναλαμβανόμενα
απερίσκεπτος, ανεύθυνος, με απουσία
φιλοσοφίας και οράματος, περιπλανιέται
στη δίνη των πιέσεων και των συμφερόντων που επιβάλλουν τους όρους τους.