Οι
αναρτήσεις της ΕΟΠΕ στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, εκτός από τις αποφάσεις οικονομικού
χαρακτήρα, τις πληρωμές και τα έξοδα που έχουν τη δική τους σημασία,
περιλαμβάνουν και διοικητικές αποφάσεις, όπως για παράδειγμα τον ορισμό του Χρήστου
Σύλλα ως προέδρου της αγωνόδικου επιτροπής του πανελλήνιου πρωταθλήματος παίδων
(Δείτε εδώ), που επισφράγισε και επαλήθευσε τον συνεχιζόμενο εγκλωβισμό του
Γιώργου Καραμπέτσου στο παρελθόν, με την προσήλωση στο χθες, στη σκοπιμότητα και
στην ανάγκη η αγωνιστική δράση των ομάδων και τα πρωταθλήματα να έχουν τη
κάλυψη προσώπων, που σε μια τολμηρή και ρηξικέλευθη διοίκηση, αν υπήρχε, θα
έπρεπε να έχει κλείσει ο κύκλος τους.
Όμως,
ο Γιώργος Καραμπέτσος θεωρεί τον πρόεδρο της ΚΕΠ/ ΕΟΠΕ, αλεξικέραυνο των δικών
του αποφάσεων και ευθυνών. Απρόθυμος να προχωρήσει σε αλλαγές προσώπων, λόγω
της ένδειας διοικητικών στελεχών αλλά κυρίως πολιτικής, βολεύεται διατηρώντας
ξεπερασμένες επιλογές προσώπων σε θέσεις ευθύνης και ανάγοντας το ρουσφέτι ως αναπόσπαστο
στοιχείο της μικροπολιτικής που επιθυμεί να εφαρμόσει.
Είναι
άξιο λόγου το γεγονός με την επιλογή συγκεκριμένων προσώπων εξασφαλίζει τη
συγκατάθεση και συναίνεση και ενός μέρους υπηρεσιακών παραγόντων, ειδικά όταν
υπάρχουν πρόθυμοι διοικητικοί παράγοντες που αναλαμβάνουν και ευθύνες (στο
αγωνιστικό κομμάτι) που δεν τους αναλογούν.
Ο
κόσμος του βόλεϊ αλλάζει, οι Ενώσεις ανανεώνονται, νέες ιδέες και πρόσωπα
μοιράζονται προβληματισμούς και απόψεις για το άθλημα που εξελίσσεται.
Στην
ΕΟΠΕ, (όχι μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση) όχι μόνο δεν αλλάζουμε
ενστερνιζόμενοι ρεύματα και μοντέλα ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αλλά
γυρίζουμε πίσω ολοταχώς (και όχι μόνο επικοινωνιακά) σε δεκαετίες που
«σφράγισαν» μια εποχή και με πρόσωπα που στη καλύτερη περίπτωση θα έπρεπε να
είναι σπίτι τους.
