ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ

Οι κλήσεις των αθλητών-αθλητριών στις Προεθνικές και Εθνικές ομάδες, στα κλιμάκια και σε όλες τις βαθμίδες του αθλήματος έχουν κατά καιρούς αποτελέσει αντικείμενο συζητήσεων και έντονων διαφωνιών. Η μεγάλη διεύρυνση του αριθμού των παιδιών που προσκαλούνται γίνεται για εκδούλευση σε παράγοντες, προπονητές, γονείς κλπ. και αποτελεί πολιτική απόφαση της διοίκησης της ΕΟΠΕ.

Η απουσία κριτηρίων επιλογής και συνολικής εικόνας από τους προπονητές δημιουργεί παρενέργειες που μακροπρόθεσμα οδηγούν στην απαξίωση αυτού που οφείλει να σημαίνει η συμμετοχή στην Εθνική ομάδα.

Η διαφορά στη γεωγραφική διασπορά των επιλογών των προπονητών των Εθνικών ομάδων παμπαίδων και παίδων (κκ. Μπακοδήμου και Νανά) που επισημάνθηκε «ευγενικά» από το blog της Θεσσαλονίκης (Δείτε εδώ), το οποίο αποτελεί τον «χωροφύλακα» και τον υπεύθυνο της πολιτικής προστασίας του Γιώργου Καραμπέτσου και της διοίκησής του, είναι η δικαίωση του λόγου και των επιχειρημάτων της ΔΙΚΗΣ.

Είχαμε γράψει στις 19/12/2017 (!): «Το ζήτημα είναι τα κλιμάκια στα οποία δε μπορεί να παρέμβει άμεσα (σ.σ. ο κ. Μπακοδήμος), πόσες προπονήσεις θα κάνουν μαζί του;

Είναι δίκαιη η στάση απέναντι στα υπόλοιπα προς επιλογή παιδιά που θα κάνουν λιγότερη ή καθόλου προπόνηση υπό τις οδηγίες του αλλά θα αξιολογηθούν για την τελική επιλογή της Εθνικής ομάδας με βάση κριτήρια που ο ίδιος βάζει…

Τα παιδιά που θα προπονηθούν περισσότερο μαζί του δεν θα έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων; Η διοίκηση Καραμπέτσου … έδωσε το δικαίωμα στον Προπονητή της Εθνικής Παμπαίδων κ. Μπακοδήμο να σχηματίσει ομάδα επίλεκτων, εν είδει φροντιστηριακού μαθήματος» (Θυμηθείτε εδώ).

Τι έρχονται τώρα να διαπιστώσουν οι «φωστήρες» της ανάπτυξης; Γράφουν χαρακτηριστικά: «…και τον Μπακοδήμο να έχει αθλητές 21 τον αριθμό από το κέντρο, και ανά δύο από Βόχα, Αλεξανδρούπολη, Σουφλί, Θεσσαλονίκη!!!».

Το ερώτημα λοιπόν έχει να κάνει εάν μέσα σ ένα χρόνο οι «μεγάλες» ομάδες δούλεψαν τόσο πολύ και ανέδειξαν ταλέντα ή έγινε επιλογή «εύκολης λύσης»;

Είναι φανερό ότι το φροντιστηριακό μάθημα του κ. Μπακοδήμου, υπό την ανοχή του Γιώργου Καραμπέτσου, είχε αποτέλεσμα, αφού στους  21 αθλητές που καλεί στην Εθνική Παμπαίδων οι 14 (12 Αθηναίοι,  +2 από Βραχάτι) προέρχονται από το γκρουπ των επιπλέον φροντιστηριακών προπονήσεων.

Αυτό είναι αποτέλεσμα των κενών φιλοδοξιών, των προπονητικών εμμονών, της έλλειψης θεσμοθετημένης ισόνομης διαδικασίας. Δεν απλώθηκε η προπονητική διαδικασία σε όλη τη χώρα μέσω των ομοσπονδιακών προπονητών ή των ΠΟΠ, αλλά συρρικνώθηκε στη γεωγραφική περιοχή που είχε πρόσβαση ο υπεύθυνος προπονητής.

Όσο για τη γεωγραφική διασπορά των κλήσεων του προπονητή της Εθνικής Παίδων κ. Νανά  που επαινούν οι «φωστήρες» της Ανάπτυξης γράφοντας: «..τον μεν Νανά να έχει κάνει την επιλογή του από όλη την επικράτεια με αθλητές που δεν είναι μέλη "μεγάλων"  σωματείων…» απλά θα επαναλάβουμε όσα στις 10/1/ 2018 είχαμε αναφέρει (Θυμηθείτε εδώ): «Η δική τους δουλειά (σ.σ. του κ. Νανά και των προπονητών της Ανάπτυξης) θα αποδώσει και θα κριθεί σε μερικά  χρόνια.

Τώρα αποδίδει η δουλειά άλλων, των οποίων οι παρατρεχάμενοι του προέδρου έσπευσαν να πάρουν τη θέση. Να θυμίσουμε στους αναγνώστες ότι η Εθνική ομάδα γεννημένων 2001-02 σχηματίστηκε με την επιλογή των μελών της το καλοκαίρι 2016, βγήκε 2η στο Βαλκανικό U15 την ίδια χρονιά, κερδίζοντας  την πρόκριση για το 1ο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα U16, με άλλον προπονητή, ο οποίος ήταν ο μόνος, από τους Ομοσπονδιακούς των Εθνικών ομάδων, που αντικαταστάθηκε από τη Διοίκηση το καλοκαίρι 2017 ώστε να προλάβει να καπαρώσει τη θέση και το καλό έμψυχο υλικό ο κολλητός του Γιώργου Καραμπέτσου».

Επομένως, η επιθυμητή γεωγραφική διασπορά, για την οποία κομπορρημονούν οι φωστήρες της Ανάπτυξης ήταν αποτέλεσμα ενός άλλου συστήματος επιλογών, στελεχωμένο από άλλους ανθρώπους. Απλά, αυτοί καρπώθηκαν τα αποτελέσματά του.

Η έμμεση παραδοχή και η «ανακάλυψη» της απουσίας συνολικής εικόνας και γνώσης των αθλητών (από τον ένα προπονητή σε σχέση με τον άλλο) αναδεικνύει την απουσία συνολικού σχεδιασμού και αξιόπιστων - αξιοκρατικών κριτηρίων επιλογής σε Πανελλαδικό επίπεδο.

Η κοινή συνισταμένη όλων των διαπιστώσεων μας οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι η απουσία οράματος και σχεδίου είναι το μεγάλο εμπόδιο στη σωστή λειτουργία των Εθνικών Ομάδων.

Ακόμη και όταν υπάρχουν η διάθεση ή η ικανότητα των προπονητών δεν είναι αρκετά για να υποστηρίξουν τη δουλειά τους, αφού προσκρούουν στη μικροπολιτική, στην προχειρότητα, στη διάθεση να τους ευχαριστήσουμε όλους.

Το αξιόμαχο των Εθνικών Ομάδων και ολόκληρο το πλαίσιο του οικοδομήματος, περνάει σε δεύτερη μοίρα, στην ίδια που έφερε το Ελληνικό βόλεϊ η παρουσία του Γιώργου Καραμπέτσου στα διοικητικά πράγματα.