ΡΟΥΣΦΕΤΟΠΩΛΕΙΟΝ

Έχουν μέλι τα ρουσφέτια του Βαγγέλη…

Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε η ανάρτησή μας, που αφορούσε την επιστολή αναγνώστη με αναφορά στον team manager των Εθνικών Ομάδων, γνωστό και μη εξαιρετέο τέκνο του κομματικού σωλήνα, Βαγγέλη Περόπουλο.

Ήταν πρωτοφανής η απόφαση του να φέρει στην Εθνική ομάδα κορασίδων, ενώ ήταν στην τελική φάση της, μόλις, 10ήμερης προετοιμασίας της για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, τέσσερις αθλήτριες από την Πάτρα, παρακάμπτοντας την προβλεπόμενη διαδικασία (επιλογή και επίσημη κλήση από τον Ομοσπονδιακό προπονητή).

Το έκανε για να πουλήσει εκδούλευση και μικροπολιτική στους παράγοντες της περιοχής και για να κάνει εμπόριο ελπίδας στα παιδιά και στους γονείς. Η ενέργειά του, όμως, δημιούργησε ψιθύρους και ένα τεράστιο ζήτημα ηθικής τάξης.

Η ΔΙΚΗ μετά από έρευνα ανακάλυψε ότι ο ρουσφετοπώλης team manager δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό. Επέβαλε οι συγκεκριμένες αθλήτριες να παίξουν και σε έναν από τους συνολικά δύο αγώνες προετοιμασίας, που έδωσε η Εθνική ομάδα με τοπικές ομάδες. Πρόσθεσε δηλαδή στην ήδη ελλιπή προετοιμασία (μικρό διάστημα και χωρίς διεθνείς αγώνες) ένα σοβαρό λόγο για την επερχόμενη αποτυχία, αφού  αθλήτριες της ομάδας που θα έπαιζαν στα προκριματικά κάθισαν στον πάγκο, για να εξυπηρετηθούν τα ρουσφέτια του Βαγγέλη, αδιαφορώντας, αν αυτό επηρεάσει την αγωνιστική τους απόδοση ή την ψυχολογική τους διάθεση.

Το σοβαρότερο όμως πρόβλημα που δημιουργεί η συγκεκριμένη πρακτική, του κατά τα άλλα δόκτορα της Παιδαγωγικής Ψυχολογίας, είναι κάτι που ξεπερνά το αγωνιστικό κομμάτι και τα αποτελέσματα.

Είναι τα πρότυπα ζωής που δίνει και διαμορφώνει ένας θεσμικός φορέας στα μικρά παιδιά, με την επιβράβευση της άνωθεν επιβολής προσώπων και της απαξίωσης του αγώνα και της προσπάθειας, που πρέπει να προβάλλει η κάθε Ομοσπονδία, ως του μοναδικού δρόμου που οφείλει να ακολουθεί ο άνθρωπος στη ζωή του.

Πως θα εμφανιστεί σε γήπεδο ο Βαγγέλης Περόπουλος όταν προωθεί την αναξιοκρατία, την ευνοιοκρατία, την καταστρατήγηση διαδικασιών σε βάρος των υπολοίπων παιδιών που δεν έχουν πρόσβαση στο ρουσφετοπωλείο του; Πως θα αντικρύσει παιδιά και γονείς; Πως θα (ξανα)βγάλει πύρινους λόγους για την αξία του εθνόσημου, όταν ο ίδιος το ευτελίζει για να εξυπηρετήσει τα σωματεία πελάτες του;

Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για την ΕΟΠΕ και τον πρόεδρο της, αφού αυτή τη λογική υπηρετεί η επιλογή Περόπουλου και των όμοιων του και  αυτήν αναπαράγει, όπως όλες οι  αντίστοιχες τοποθετήσεις.

Σε οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή χώρα αν είχε συμβεί αυτό, η παραίτηση θα ήταν ο μοναδικός δρόμος τόσο για τον Βαγγέλη Περόπουλο, όσο και για τον Ομοσπονδιακό προπονητή που ανέχεται και δέχεται να παίρνει «χαρτάκια» τάζοντας  και θέτοντας τον εαυτό του σε ομηρία και σε απολύτως διακοσμητικό ρόλο αρκούμενος στην διατήρηση του τίτλου του Ομοσπονδιακού προπονητή.

Στην ΕΟΠΕ η αξιοπρέπεια, η αξιοκρατία όπως και η παραίτηση είναι έννοιες άγνωστες και τις περισσότερες φορές εχθρικές στην κουλτούρα και φιλοσοφία των απογόνων του «κομματικού παρακράτους».