Χορηγιών αδιέξοδα…
"Πεδίον
δόξης λαμπρόν" φαίνεται ότι
διαμορφώνει με τις επιλογές και την τακτική του ο Γιώργος Καραμπέτσος και η
παρέα του. Μετά την σιωπηλή απώλεια της εταιρείας ΣΤΟΙΧΗΜΑΝ από τις φανέλες της
Εθνικής Ομάδας (και παρά την μεσολάβηση του υπουργού Αθλητισμού για να δοθούν περισσότερα χρήματα την φετινή
χρονιά) φαίνεται ότι ούτε το πόσον των
100000€ το χρόνο που λάμβανε η ΕΟΠΕ δεν υπάρχει.
Η
συμφωνία με τον ΕΟΤ είναι ένα θετικό γεγονός για την προβολή του αθλήματος
παρότι δεν ήταν προϊόν ενός σχεδίου αλλά προσωπικών γνωριμιών, όμως η
αξιοποίησή της αν γίνει σωστά μπορεί να
βοηθήσει να έχουμε θετικό αποτέλεσμα.
Δεν
θα ήταν χρήσιμη όμως κάποια ενημέρωση για να μην κάνουμε υποθέσεις, με κίνδυνο
να βγάλουμε λάθος συμπεράσματα; Η νέα συνεργασία με τον ΕΟΤ που ανακοινώθηκε
χωρίς λεπτομέρειες (και δεν αποτυπώθηκε στις φανέλες η χορηγική της διάσταση),
φαίνεται να μην αντισταθμίζουν τη ζημιά (οι πληροφορίες μιλούν για πολύ
μικρότερου μεγέθους συμφωνία).
Και
όλα αυτά αφήνοντας συνειδητά τον κόσμο του αθλήματος στο σκοτάδι. Γιατί ο
Γιώργος Καραμπέτσος είναι φανερό και ο ίδιος
γνωρίζει ότι στο μέλλον χωρίς χορηγό η ΕΟΠΕ, θα δυσκολευτεί όχι μόνο να
υποστηρίξει τη δράση των εθνικών ομάδων, αλλά καθ´ υπερβολήν, να καλύψει ακόμη και
τα έξοδα της πολυήμερης παραμονής του στην Ολλανδία, ως συνοδού της εθνικής
ομάδας.
Μερικές
φορές αναρωτιόμαστε, αν είναι αυστηρή η κριτική μας, μήπως είμαστε άδικοι μαζί
του; Μήπως βλέπουμε μόνο εμείς την έλλειψη του στόχου αλλά και του τρόπου που
θα φθάσουν σε αυτόν.
Δυστυχώς για το άθλημα, ίσως είμαστε επιεικείς γιατί
καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της οπισθοδρόμησης και της συρρίκνωσής του.
Ξεκίνησε
από τον τρόπο πρόσληψης των Περιφερειακών Ομοσπονδιακών Προπονητών (ΠΟΠ) και
τις ρουσφετολογικές υποχρεώσεις που αφορούσαν τα πρόσωπα, συνεχίστηκε με την υποβάθμιση της
υποστηρικτικής ομάδας (τεχνικής και ιατρικής) και την μείωση του χρόνου
προετοιμασίας στις Εθνικές Ομάδες ανδρών και γυναικών, συνεχίστηκε με την
υποτίμηση της ετήσιας γιορτής μίνι βόλεϊ που γινόταν στο Παναθηναϊκό Στάδιο σε
μικρότερο χώρο (μήπως τελικά εκδίωξαν την ΕΟΠΕ λόγω της τυχοδιωκτικής
στάσης Καραμπέτσου στις εκλογές της ΕΟΕ αλλά και με την μετέπειτα δικαστική εμπλοκή;) και
κατέληξε τώρα με την απώλεια του μεγάλου χορηγού από τις Εθνικές ομάδες.
Αν
προσθέσουμε την αναξιοκρατία, την οικογενειοκρατία την προχειρότητα που πηγάζει
κυρίως από άγνοια και την προσπάθεια με ρουσφέτια να πουλούν εκδούλευση στα σωματεία μας κάνουν απαισιόδοξους για το παρόν και το μέλλον.
Η
πολιτική αυτή οδηγεί με απλή λογική σε ένα μικρότερο άθλημα, δυσανάλογο της
απήχησής του στην κοινωνία.
Η απογοήτευση είναι αυτό που μας διακατέχει, αφού
στην ιστορία του αθλήματος δεν θυμόμαστε μια διοίκηση σε τόσο μικρό χρόνο να
προσέγγισε τόσο ευκαιριακά και χωρίς
πρόγραμμα δράσης τα προβλήματά του.
