Συμψηφίζω
και κερδίζω
Με αφορμή
την δημόσια τοποθέτηση του Λεωνίδα Καραίσκου (στο blog του και την αναπαραγωγή
της από site φιλικά προσκείμενο στη διοίκηση της ΕΟΠΕ) για την διεύρυνση του
ορίου ηλικίας των αθλητών-αθλητριών των αναπτυξιακών ομάδων και την εμφανή προσπάθειά
του να δώσει δημόσια στήριξη σε αυτήν την απόφαση, θα θέλαμε να θέσουμε
δημόσια και εμείς τα παρακάτω ερωτήματα – παρατηρήσεις.
-Η άποψή του ότι η απόφαση αυτή μπορεί να βοηθήσει το
άθλημα στηρίζεται σε συγκεκριμένα στοιχεία ή είναι ένα ευχολόγιο, που
στηρίζεται στη ελπίδα, ότι τα πράγματα μπορεί να είναι καλύτερα;
Ο τρόπος που διατυπώνει την άποψή του βασίζεται
περισσότερο στην εικασία παρά σε συμπεράσματα που προέκυψαν από μελέτη. Θυμίζει
το αν δεν βρέξει θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει.
Είναι τυχαίο ότι αυτό αντιβαίνει τους όρους που έχει
καθορίσει η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία (CEV) για τις χώρες μέλη της; Υπάρχει
αντίστοιχο παράδειγμα Ευρωπαϊκής χώρας αναπτυσσόμενης ή αναπτυγμένης στην
πετοσφαίριση που έχει υιοθετήσει παρόμοιες πρακτικές;
Πως για παράδειγμα θα βοηθηθεί το άθλημα στο
βόλεϊ γυναικών αν μια διεθνής αθλήτρια αγωνιστεί ένα χρόνο ακόμη στα
αναπτυξιακά πρωταθλήματα παίρνοντας τη θέση μιας μικρότερης ηλικιακά και
πως αυτό θα βοηθήσει την ανάπτυξη και θα μειώσει τον ανταγωνισμό;
-Ο Λεωνίδας Καραΐσκος
είναι αποσπασμένος από την δουλειά του σε σχολείο στην ΕΟΠΕ με τις διοικήσεις
Προσαλίκα, Μαυρομάτη και Καραμπέτσου, διανύοντας αισίως τον 9ο χρόνο ως
σύμβουλος ανάπτυξης.
Ειλικρινά
δεν γνωρίζουμε να είχε εκφράσει δημόσια ή ιδιωτικά την άποψη που πρόσφατα
υιοθέτησε, ούτε να το πρότεινε προφορικά ή γραπτά σε κανένα όργανο της ΕΟΠΕ. Αλλά από
ότι φαίνεται βολεύεται με την απόσπασή του χωρίς να κάνει τίποτα παρά μόνο αν
χρειαστεί καμία δημόσια δήλωση στήριξης.
Για να γίνουμε
πιο σαφείς: Στη Θεσσαλονίκη (όπως περιγράψαμε σε προηγούμενη αναφορά μας) αντί
του Λεωνίδα Καραΐσκου πήγε ο Βαγγέλης Περόπουλος, ο οποίος έφυγε από την Σκάλα
Λακωνίας που ήταν με την Εθνική ομάδα γυναικών. Παράλληλα οι κατευθύνσεις για
τους ΠΟΠ στις συγκεντρωτικές των αναπτυξιακών Εθνικών Ομάδων που και αυτό ήταν αρμοδιότητα Καραΐσκου, εστάλησαν από την Θεσσαλονίκη. (Αναφερόμαστε στο
δεύτερο κείμενο που έστειλε η επιτροπή ανάπτυξης για την δημιουργία ατομικού
φακέλου των παιδιών).
Αν σε αυτό
προστεθεί το mini volley που είχε
την ευθύνη ο Λεωνίδας Καραΐσκος και είχε καθιερωθεί να γίνεται η ετήσια
γιορτή στο Παναθηναϊκό Στάδιο, τώρα επιλέχτηκε να γίνει σε μικρότερο χώρο, αφού
μπορεί να «βολεύει», γιατί απαιτεί μικρότερη κινητοποίηση για μιας μικρότερης
εμβέλειας διοργάνωση.
Όμως πέρα
από την ιστορική διάσταση και τους συμβολισμούς που αναπόφευκτα
δημιουργεί ο χώρος του Παναθηναϊκού Σταδίου, με την αλλαγή του χώρου
το ζήτημα είναι αν αυτό βολεύει ή βοηθά το άθλημά μας.
Είναι σωστή
πολιτική να μικραίνει συνεχώς το άθλημα; Μικρότερες διοργανώσεις, λιγότερες
ημέρες προετοιμασίας οι Εθνικές ομάδες, λιγότερη δουλειά και άγχος, αφού
είναι λιγότερες οι υποχρεώσεις.
Μα θα πείτε
το θέμα είναι οικονομικό. Δυστυχώς δεν είναι θέμα οικονομικό, είναι πρωτίστως
πολιτικό. Όσο μικρότερο είναι το άθλημα τόσο ευκολότερα ελέγχεται με την λιγότερη
δυνατή πίεση, για την διοίκηση και τους εργαζόμενους.
Έτσι είμαστε
όλοι ευχαριστημένοι. Προφανώς ο συμψηφισμός που εφαρμόζει ο Γιώργος Καραμπέτσος
σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης τα περιλαμβάνει όλα αυτά στο δούναι και
λαβείν.
Είναι όμως
αυτό που θα πάει το άθλημα μπροστά, όπως υποσχέθηκε και δεσμεύτηκε απέναντι στα
σωματεία; Μήπως η αργομισθία είναι μέρος της ανάπτυξης και των αλλαγών που
δρομολογούνται στο άθλημά μας για να είναι όλοι ευχαριστημένοι;
ΥΓ. Το
συγκεκριμένο μέτρο ευνοεί μια κατηγορία σωματείων, που είναι «μαγαζάκια» και
κάποιοι βγάζουν από «χαρτζιλίκι» μέχρι «μεροκάματο». Εμείς ρωτάμε. Tα
συγκεκριμένα σωματεία αποτελούν την προτεραιότητα του ΔΣ της ΕΟΠΕ;
