Στον
απόηχο της εκδρομικής εξόρμησης και
επιστροφής των προπονητοδιοικούντων,
πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη
συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΟΠΕ χθες 30/10, η
οποία βέβαια δεν πρόσθεσε κάτι σε όσα ήδη γνωρίζουμε.
Η
διοίκηση της ΕΟΠΕ συνηθισμένη στις χαμηλές πτήσεις δεν μπορεί να αλλάξει με τις
ενέργειες της τη δομή και λειτουργία του Ελληνικού βόλεϊ, παρότι ακόμη και οι
αποφάσεις που αφορούν την καθημερινότητα της Ομοσπονδίας οι διοικούντες την
ΕΟΠΕ φροντίζουν να λαμβάνονται εν κρυπτώ,
στην εκτελεστική επιτροπή.
Έχει
περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή των ανοικτών διαδικασιών και των ανοικτών
συμβουλίων σε σωματεία και φορείς του αθλήματος. Ίσως γιατί τους «ενοχλεί» η γνώμη των άλλων. Ίσως γιατί η απουσία
παρισταμένων κρύβει τη δική τους έλλειψη
γνώσεων, την απουσία επιχειρημάτων, την ένδεια διοικητικών στελεχών με
κριτήριο και άποψη.
Η
τεκμηριωμένη άποψη, η ύπαρξη ολοκληρωμένου σκεπτικού είναι ξένες με το μοντέλο
διοίκησης που σήμερα υπάρχει στην ΕΟΠΕ. Η φωτογραφία και η αξιοποίησή της έχει
υποκαταστήσει την ουσιαστική δράση.
Προπονητές
ανάκατοι με προπονητοδιοικούντες εκδράμουν ανά την Ελλάδα, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς
αρμοδιότητες, χωρίς στόχο και σκοπό, παρά μόνο για τη φωτογραφία, στην
οποία στριμώχνονται για να χωρέσουν.
Χαρακτηριστική
είναι η φωτογραφία που οι ίδιοι επέλεξαν να προβάλουν από προπόνηση στο
κλιμάκιο της Θεσσαλονίκης, που επισκέφθηκε ο θίασος της ΕΟΠΕ, όπου οι επίσημοι
προπονητοδιοικούντες είναι σχεδόν ισάριθμοι
με τους αθλητές που λαμβάνουν μέρος στη προπόνηση (δείτε σχετική φωτό).
Τα
συμπεράσματα είναι απαισιόδοξα γιατί αποδεικνύουν την αφετηρία και τα κίνητρα
της διοικητικής πρακτικής. Την ουσία και την εικόνα των πραγμάτων που κάποιες
φορές είναι το ίδιο αποστομωτική,
απογοητευτική και αποθαρρυντική για το άθλημα και κυρίως για την ηγεσία που το υπηρετεί και τους αυλικούς που την περιτριγυρίζουν.
