Ο
θίασος της ΕΟΠΕ ήταν σε περιοδεία (Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Γρεβενά, Καστοριά, Κοζάνη)
την ίδια στιγμή που οι εξελίξεις και οι ανάγκες της Ομοσπονδίας είχαν
διαμορφώσει ένα πλαίσιο απαραίτητης
παρουσίας και εκπροσώπησης στο υψηλότερο επίπεδο, που όπως αποδείχτηκε,
δυστυχώς δεν υπήρξε.
Το
έλλειμμα ηγεσίας έχει γίνει
αντιληπτό και στον τελευταίο φίλο του αθλήματος, όταν εύκολα διαπιστώνει ότι με
την περιοδεία στήνεται σκηνικό (προπόνηση και φωτογράφιση) για να γίνει
πειστικό το διοικητικό ενδιαφέρον και να φανεί ο πρόεδρος αξιόμαχος.
Το μοντέλο
διοίκησης είναι ξεκάθαρο αλλά και ξεπερασμένο. Ο πρόεδρος, υπό τη μορφή διακοπών
ανάρρωσης στον καθαρό αέρα, μαζί με τον ταμία
της Ομοσπονδίας (που είναι ταυτόχρονα ίσως στη μοναδική χώρα στο κόσμο και
τεχνικός σύμβουλος Εθνικών ομάδων) περιοδεύουν μαζί με δυο προπονητές, που με την
παρουσία τους απαξιώνουν την αυτονομία της προπονητικής δράσης και τον Διευθυντή της Ομοσπονδίας,
ισχυριζόμενοι ότι είναι ανιχνευτές
ταλέντων.
Η
μικροπολιτική σε όλο της το μεγαλείο, όταν την ίδια στιγμή οι διοικητικές
δράσεις της ΕΟΠΕ, όπου απαιτείται η παρουσία του προέδρου είναι στον αυτόματο
πιλότο και το άθλημα υποεκπροσωπείται.
Η κλήρωση της
ΕΣΑΠ
παρουσία του υφυπουργού Αθλητισμού, η
συνάντηση με τον Περιφερειάρχη Αττικής, η μοναχική παρουσία του
προέδρου της ΕΟΕ στην προπόνηση της Εθνικής Ομάδας Beach Volley, με πιο
κραυγαλέα τη συμμετοχή διεθνών αθλητριών
και των προπονητών τους στη συνάντηση με τη διοίκηση του ΣΕΦ για να δώσουν
βαρύτητα στην «ασθενή» διοικητική εκπροσώπηση είναι χαρακτηριστικές αλλά και
ενδεικτικές περιπτώσεις διοικητικού αποπροσανατολισμού.
Αντί
αυτών προτιμήθηκε η χαλάρωση και οι δημόσιες σχέσεις όχι για την ουσία αλλά για
την εικόνα και τη φωτογραφία. Έτσι, η
διοίκηση κάνει ανίχνευση ταλέντων και οι αθλητές/προπονητές εκπροσωπούν το
άθλημα στους φορείς της Πολιτείας.
Η
στοχευμένη καλλιέργεια της ψευδαίσθησης ότι η επίσκεψη μιας περιφερόμενης
γραφικής ομάδας σε ένα τριήμερο θα ανακαλύψει τα κρυμμένο ταλέντο του Ελληνικού
βόλεϊ και θα θεραπεύσει τις παθογένειες, προκαλεί θυμηδία. Την προκαλούν οι
ίδιοι οι διοικούντες και τη σύγχυση ρόλων αφήνοντας την ΕΟΠΕ ακέφαλη,
πορευμένοι χωρίς πυξίδα και προοπτική.
