Με
την… σφυρίχτρα και με τον ζουρνά…
Η
διοίκηση της ΕΟΠΕ έχει δώσει ήδη τα πρώτα δείγματα γραφής. Για
αυτό είναι σκόπιμο πριν μπούμε σε λεπτομερή κριτική της δράσης του νέου ΔΣ να
δούμε το πορτρέτο του Γιώργου Καραμπέτσου μέσα από την διαδρομή του, πριν
εκλεγεί Πρόεδρος της Ομοσπονδίας.
Με
δεδομένο ότι έχει επιλέξει να σκέφτεται και να αποφασίζει για λογαριασμό όλων,
ίσως έτσι δώσουμε απαντήσεις στο τι μπορούμε να προσδοκούμε από αυτόν και από
μία προσωποπαγή διοίκηση.
Ο
Γιώργος Καραμπέτσος ως διαιτητής ήταν ένας καλός διαιτητής. Ανήκε όμως στην κατηγορία των διαιτητών, που προσπαθούν
πολλές φορές να είναι αυτοί οι πρωταγωνιστές στον αγώνα, κάνοντας συχνά πυκνά
φαντεζί κινήσεις εντυπωσιασμού μέσα στο γήπεδο.
Η
εξέλιξη του στηρίχτηκε σε ένα μεγάλο βαθμό στην στενή προσωπική του σχέση με τον τότε Πρόεδρο της Ομοσπονδίας
Θανάση Μπελιγράτη, που φρόντισε να τον προωθήσει όχι μόνο στο σύνδεσμο διαιτητών
της Αθήνας (εκλέχτηκε επί σειρά ετών πρόεδρος) αλλά και στο εξωτερικό, την
εποχή που η ΕΟΠΕ δαπανούσε τεράστια ποσά για να στηρίξει την παρουσία μας ως
άθλημα, στον διεθνή χώρο (ανάληψη μεγάλων διοργανώσεων κλπ).
Ο
Γιώργος Καραμπέτσος ως διαιτητής χωρίς να είναι στο επίπεδο του Νώντα
Γεροθόδωρου (και άλλων διεθνών σήμερα) ευτύχησε να συμμετάσχει σε δύο
Ολυμπιάδες και σε πολλές ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Βέβαια και αυτός από την πλευρά του, όταν άρχισαν να δημιουργούνται οι οφειλές της ΕΟΠΕ προς τους διαιτητές και τα προβλήματα στις σχέσεις τους, αποτέλεσε το ανάχωμα στις αντιδράσεις και στις διαμαρτυρίες παρέχοντας κάλυψη και στήριξη στον Μπελιγράτη (αποτροπή απεργιών κλπ).
Βέβαια και αυτός από την πλευρά του, όταν άρχισαν να δημιουργούνται οι οφειλές της ΕΟΠΕ προς τους διαιτητές και τα προβλήματα στις σχέσεις τους, αποτέλεσε το ανάχωμα στις αντιδράσεις και στις διαμαρτυρίες παρέχοντας κάλυψη και στήριξη στον Μπελιγράτη (αποτροπή απεργιών κλπ).
Η
σχέση αλληλοβοήθειας Καραμπέτσου –Μπελιγράτη και το αλισβερίσι συνεχίζεται μέχρι σήμερα αφού έχει επεκταθεί
και σε άλλα μέλη της οικογένειας.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...