Όταν δεν βλέπεις, ούτε το δέντρο ούτε το δάσος
Η έλλειψη στρατηγικής είναι κάτι που έχουμε επισημάνει σε κάθε ευκαιρία όταν αποτιμούμε τις δράσεις του νέου ΔΣ της ΕΟΠΕ, μέσα από τις εκδηλώσεις και μέσα από τις κεντρικές επιλογές, αυτές που δίνουν το στίγμα της φυσιογνωμίας του αθλήματος και της προοπτικής του, έτσι τουλάχιστον όπως οι συγκεκριμένοι δείχνουν να το αντιλαμβάνονται. Το FINAL 4 του κυπέλλου ανδρών στην Θεσσαλονίκη είναι μια ακόμη απόδειξη αυτής της αδυναμίας του Γιώργου Καραμπέτσου, να υπερασπιστεί το λογικό και το αυτονόητο.
Το FINAL 4 ορίστηκε στο Αλεξάνδρειο σε ένα μεγάλο γήπεδο έχοντας δυο στόχους: α) ένα γεμάτο γήπεδο και β) μόνο με ανθρώπους του αθλήματος. Για αυτό τον σκοπό εκδόθηκαν δωρεάν προσκλήσεις για να διασφαλιστεί με κάθε κόστος η επιτυχία του και αυτή την εικόνα μέσα από την δημόσια τηλεόραση, να την δει όλη η Ελλάδα. Ευγενής ο στόχος και φιλόδοξος αν αυτό είχε επιτευχθεί.
Τι είδαμε όσοι παρακολουθήσαμε το FINAL 4; Στους ημιτελικούς ένα γήπεδο με οπαδούς του ΠΑΟΚ (παραπάνω από 500 έναντι 70 οπαδών του Ολυμπιακού) έξω από τα συμφωνηθέντα και από τον βασικό λόγο που και αυτοί οι αγώνες ήταν ειδικής διαχείρισης.
Ο Γιώργος Καραμπέτσος προφανώς δέχτηκε πίεση, κάτι που φάνηκε και στην συνέντευξη τύπου της διοργάνωσης, λέγοντας το αυτονόητο, ότι δηλαδή η ΕΟΠΕ αποφασίζει και έχει την ευθύνη της διοργάνωσης. Όμως την πάτησε, παρουσιάζοντας μία εικόνα εντελώς διαφορετική από αυτήν που δεσμεύτηκε και υποσχέθηκε τόσο στους συμμετέχοντες, όσο και στον κόσμο του αθλήματος. Κι αν ο Ολυμπιακός, ίσως έχοντας επίγνωση της ανωτερότητάς του, ή θέλοντας να διευκολύνει τον τρομαγμένο μέχρι εκείνη την ώρα Γιώργο Καραμπέτσο, (που εγκλωβισμένος περίμενε το μοιραίο) δεν διαχειριζόταν ψύχραιμα την αθέτηση των όσων είχαν συμφωνηθεί, τότε οι συνέπειες θα ήταν απρόβλεπτες.Το αποτέλεσμα με την διαφορά δυναμικότητας των δυο ομάδων δεν άφησε περιθώριο και κουράγιο να γίνει κάτι παραπέρα. Την επόμενη μέρα ο τελικός σε ένα άδειο γήπεδο, ήταν ότι χειρότερο για την εικόνα του αθλήματος, αυτή που μεταφέρθηκε μέσω ΤV σε όλη την Ελλάδα.
Έτσι αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, η ακόμη η φιλοδοξία να γεμίσεις ένα μεγάλο γήπεδο. Χρειάζεται σχέδιο δράσης, που βήμα βήμα θα προχωρήσεις. Δεν μπορεί για παράδειγμα να θέλεις να φέρεις τον κόσμο του αθλήματος, σε ένα στάδιο 5200 θέσεων και σε συνεργασία με την ΕΠΕΣΘ να μην αναβάλλεις όλα τα πρωταθλήματα της Ένωσης, για να παρακολουθήσουν το αθλητικό γεγονός της πόλης.
Σε αυτούς άλλωστε δεν απευθύνεσαι; Ποιοί σε ενδιαφέρει ως διοίκηση, να δουν τα παιγνίδια;
Και αν σε αυτή τη διοργάνωση, είμαστε τυχεροί και αποφύγαμε τα παρατράγουδα (σε ότι αφορά τα επεισόδια μέσα στο γήπεδο) η ΕΟΠΕ παρότι είχε την βοήθεια της Περιφέρειας ανέλαβε ένα σημαντικό οικονομικό κόστος χωρίς ταυτόχρονα να πετύχει τον στόχο που έθεσε για την προβολή του αθλήματος.
Αυτό όμως δεν οφείλεται μόνο σε άγνοια αλλά κυρίως σε ανικανότητα. Και αυτή ή ανικανότητα διαφαίνεται σε όλα τα επίπεδα και στην καθημερινότητα της Ομοσπονδίας.
