Όταν
το παρελθόν δεν διδάσκει
Η
πρόσληψη προπονητή στην Εθνική ομάδα ανδρών και γυναικών βρίσκεται στο
επίκεντρο της επικαιρότητας κυρίως μετά τις καραμπόλες και τις αρνήσεις των
προσώπων που είχαμε προαναγγείλει αλλά
δεν ευοδώθηκε η συναλλαγή, αφού δεν υπήρχε το πλαίσιο που εξασφαλίζει μια δουλειά με
προοπτική.
Η
σημερινή μας τοποθέτηση δεν έχει πρόθεση να μπει σε ονοματολογία προπονητών, αλλά
στη λογική που φαίνεται να επικρατεί στην ΕΟΠΕ. Η πρόθεσή μας είναι να
επισημάνουμε την ανάγκη να διδαχτούμε από την εμπειρία του παρελθόντος κυρίως
στην PART-TIME απασχόληση.
Ή
προηγούμενη διοίκηση προσέλαβε τον Σωτήρη Δρίκο και τον Γιάννη Καλμαζιδη με
ετήσια συμβόλαια. Η αδυναμία να ανταποκριθεί οικονομικά, οδήγησε τον Καλμαζιδη
σε αναζήτησή ομάδας (Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ) και αλλαγή της σχέσης εργασίας (Part
time).
Αυτός
ήταν και ένας από τους λόγους της αποτυχίας της εθνικής γυναικών, εκτός από τις
αδικαιολόγητες απουσίες και τις ελλείψεις που παρατηρήθηκαν και θα μπορούσαν να
προβλεφθούν αν υπήρχε ένα τεχνικό
επιτελείο σε ετήσια βάση.
Η Εθνική ανδρών από την άλλη, παρότι το βόλεϊ
ανδρών υπολείπεται σε μαζικότητα αλλά και σε διακρίσεις στα αναπτυξιακά
τμήματα, ότι διεκδίκησε και πέτυχε, το εξασφάλισε με την οργάνωση και την
συγκρότηση που το τεχνικό επιτελείο διαμόρφωσε σε συνεργασία μονιμότερης σχέσης.
Αυτό
που βέβαια παρατηρείτε πηγαίνοντας ακόμη και στο πιο μακρινό παρελθόν είναι ότι
στους άνδρες, δίνεται μεγαλύτερη βαρύτητα με ετήσια συμβόλαια των προπονητών σε
σχέση με την μερική απασχόληση στις γυναίκες, όπως την περίοδο Προσαλικα με τον
Μειφορθ στους άνδρες και τον Καπράρα στις γυναίκες.
Ο
Αμερικανός ήταν ένας μετριότατος προπονητής σε σχέση με τον Ιταλό που ήταν και
είναι πολύ καλός προπονητής. Όμως αποτελέσματα στην δουλειά του δεν φάνηκαν, γιατί
ο χρόνος που του δόθηκε ευκαιρία να δουλέψει με την μερική απασχόληση, ήταν
πολύ μικρός.
Για
τον παραπάνω λόγο και με δεδομένο ότι καμία χώρα και Ομοσπονδία με τα
χαρακτηριστικά τα δικά μας δεν επιλέγει και επιβραβεύει τέτοιες πρακτικές part
time εργασίας, ακόμη κι αν ο Βαγγέλης Περοπουλος έχει εξασφαλίσει χορηγία για
την Εθνική γυναικών όπως ο ίδιος αρέσκεται να λέει, ανεξάρτητα αν ο προπονητής
είναι Έλληνας ή ξένος, η παρουσία του χρειάζεται σε ετήσια βάση.
Οι
προπονητές των Εθνικών ομάδων σε μια Ομοσπονδία που έχει πλάνο και στόχους,
είναι μέρος ενός γενικότερου σχεδιασμού που θα υπηρετήσουν, με αρχή, μέση και
τέλος.
Γι αυτό και η επιλογή, δεν μπορεί να είναι κίνηση εντυπωσιασμού, αλλά
επιλογή που θα υπηρετεί την λογική των δυνατοτήτων μας σήμερα και των στόχων
για το αύριο.
Διαφορετικά
η εικόνα μας θα είναι: ένας καλοντυμένος κύριος με κοστούμι και γραβάτα αλλά
ξυπόλυτος...
