Καταγγελία ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την καταγγελία του Απολλώνιου Κερατσινίου προς την ΕΣΠΕΔΑ για τις ημερομηνίες διεξαγωγής των αγώνων Κυπέλλου και Play-off του πρωταθλήματος…

Η καταγγελία του Απολλώνιου Κερατσινίου

Κύριοι,

Με έκπληξη ενημερωθήκαμε ότι εμμένετε στην αρχική σας απόφαση να γίνουν οι αγώνες του Κυπέλλου παράλληλα με τα Play off του Πρωταθλήματος παρότι τα τελευταία πέντε χρόνια οι Τελικοί Κυπέλλου γίνονταν τον Μάιο μετά το τέλος του Πρωταθλήματος.

Επειδή η συγκεκριμένη τακτική δεν εξυπηρετεί τα Σωματεία που συμμετέχουν στα Play off του Πρωταθλήματος αλλά συγκεκριμένο Σωματείο….και μετά την προφορική αναφορά του Σωματείου του Αλίμου ότι δεν θα επιθυμούσε να κατέβει στο Κύπελλο, η πλειοψηφία (του Θριάμβου και του Απολλώνιου) θα έπρεπε να εισακουστεί, δηλαδή πραγματοποίηση του Κυπέλλου 8-9/4 και παράταση της πρώτης αγωνιστικής για 12/4 και η δεύτερη αγωνιστική 19/4 ή πραγματοποίηση των Play off του Πρωταθλήματος και μετά το πέρας αυτών να γίνει το Κύπελλο.

Επίσης αναφέρουμε ότι βάσει του κανονισμού του Πρωταθλήματος θα πρέπει οι αγωνιστικές να είναι συνεχόμενες (Τετάρτη-Σάββατο) και όχι να διακόπτονται από το Κύπελλο το οποίο το βάζετε εμβόλιμο ανάμεσα σε αγωνιστικές.

Ζητάμε κατά την διεξαγωγή του Κυπέλλου ημιτελικού-τελικού να οριστούν επόπτες γραμμών καθώς επίσης και κατά την διεξαγωγή των αγώνων Play off του Γυναικείου πρωταθλήματος.

Συμπληρωματικά σας αναφέρουμε ότι αν δεν γίνει δεκτό το ανωτέρω, δεν αναβάλλεται ο αγώνας των Παγκορασίδων με τον Άλιμο με το οποίο Σωματείο δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα, απλά διαφωνούμε με την μεροληπτική πολιτική που ασκεί η διοίκηση της ΕΣΠΕΔΑ αποφασίζοντας κατά το δοκούν.

Ο αγώνας των Παγκορασίδων Α΄ ΟΦΑ Απολλώνιος- ΑΠΣ Αλίμου θα γίνει την Κυριακή 2/4/2017 και ώρα 19.00 στο γήπεδο της Ιχθυόσκαλας.

Η Πρόεδρος                                                           Ο Γενικός Γραμματέας

Ελευθερία Κουλούκα                                            Μιχάλης Μπουρέκας

ΜΠΕΛΙΓΡΑΤΙΣΜΟΣ- ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Το χρονικό μιας κακής εξέλιξης...

Οι παθογένειες και η εικόνα εξαθλίωσης που έχει σήμερα το ελληνικό βόλεϊ, δεν ξεκίνησαν μόνο από την διοίκηση Μπελιγράτη, που είχε και την βασική ευθύνη διαχείρισης και κατεύθυνσης του αθλήματος, ούτε προφανώς τελείωσαν σε αυτήν.

Αφορούσαν ένα ολόκληρο σύστημα διαπλοκής, συμφερόντων και μηχανισμών, που  ο Μπελιγράτης έστησε για να διατηρηθεί στην διοίκηση και να εξασφαλιστεί ο ίδιος, η οικογένειά του και το περιβάλλον του.

Η καριέρα του ως διαιτητής αποτέλεσε την αρχή της ενασχόλησής του με το άθλημα, όπως και ο διορισμός του στην δικτατορία, ως πρόεδρου του συνδέσμου των διαιτητών της Αθήνας (ΣΥ.Δ.ΠΕ.Α), ήταν η αρχή της ανάμειξής του με τα διοικητικά, η ΕΟΠΕ άλλωστε ιδρύθηκε μεταγενέστερα και όταν μπήκε  σε αυτή, θήτευσε δίπλα στον αείμνηστο Μιχάλη Μαστρανδρέα, τον οποίο  ταυτόχρονα με την «σοσιαλιστική του μεταμφίεση» και την βοήθεια του κομματικού κράτους της εποχής κατόρθωσε να  τον ανατρέψει, οδηγώντας το ελληνικό βόλεϊ στην μεγάλη κατηφόρα.

Η εκλογή του Μπελιγράτη στην προεδρία της ΕΟΠΕ σήμανε την αρχή της αναξιοκρατίας και του μεγάλου πάρτι που μόλις είχε ξεκινήσει. Σε αυτό προσκλήθηκαν και συμμετείχαν πρόσωπα και φορείς που παραβιάζοντας την αρχή της αυτονομίας και της δεοντολογίας που έπρεπε να τηρούν, έγιναν κομμάτι αυτού του συστήματος, αφού αποφάσισαν να  το υπηρετήσουν, με το αζημίωτο φυσικά.

Οι διορισμοί συγγενών και φίλων, οι μεγάλες διοργανώσεις  και φιλοξενίες, η εμπλοκή στα Ολυμπιακά έργα, η σπατάλη και η συναλλαγή ήταν η άλλη πλευρά της καθημερινότητας.

Τα αποτελέσματα είναι λίγο πολύ γνωστά, αλλά πριν αναφερθούμε σε αυτά με λεπτομέρειες  είναι σκόπιμο να δούμε τα «εξαπτέρυγα» αυτής της πορείας, αρχής γενομένης από τον Σύνδεσμο Ελλήνων Προπονητών Πετοσφαίρισης  (ΣΕΠΠΕ) που μετά την ΕΟΠΕ , είναι ο δεύτερος σε ευθύνη για το τέλμα που βρίσκεται το άθλημά μας, αφού αποτέλεσε τον στυλοβάτη αυτής της πολιτικής και μέρος αυτού του αποστήματος…

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΙΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ

Συμπτώματα  παρακμής

Ο απόηχος της Γενικής Συνέλευσης της ΕΟΠΕ που ξεκίνησε παρουσία 44 σωματείων επί συνόλου 384 (σύμφωνα με πληροφορίες τελείωσε με πολύ λιγότερα) μας δημιούργησε συναισθήματα θλίψης και απογοήτευσης, αφού μετά από αρκετά χρόνια πραγματοποιήθηκε με πενιχρή παρουσία των σωματείων.

Αν η επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας διεξαγωγής (25η Μαρτίου) φαίνεται ότι αποτέλεσε συνειδητή επιλογή, δηλαδή μέσω του μικρού αριθμού συμμετοχής να υπάρξει έλεγχος των ψηφοφοριών, τότε ναι, αυτός είναι ο πρώτος στόχος της διοίκησης του Γιώργου Καραμπέτσου που επετεύχθη.

Ο κίνδυνος όμως αυτό να παγιωθεί υπάρχει και πρέπει να αποτραπεί, γιατί θα σηματοδοτήσει την επιστροφή στο «ένδοξο» παρελθόν όπου η διοίκηση ήταν στα χέρια συγγενών και φίλων και οι συνελεύσεις υπόθεση ενός περίγυρου.

Πρέπει να αντιδράσουμε στην οπισθοδρόμηση και να αντισταθούμε στο φαινόμενο του "Μπελιγρατισμού" που δημιούργησε τα σημερινά αδιέξοδα.

Το φαινόμενο αυτό, τα χαρακτηριστικά του, καθώς και τους σημερινούς απογόνους του, Η ΔΙΚΗ θα περιγράψει σε επόμενη αναλυτική αναφορά.

Αυτό που κανείς δεν πρέπει να ξεχνά, είναι ότι η μόνη εγγύηση που θα αποτρέψει εκτροπές και αναβίωση αυτής της εποχής, είναι η μαζική συμμετοχή των σωματείων. Να μην επιτρέψουν σε κανέναν να αποφασίσει για λογαριασμό τους. 

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΟΠΕ

Πρωτοτυπίες και παρατυπίες...

Η Γενική Συνέλευση της ΕΟΠΕ την 25η Μαρτίου αν δεν αποτελεί Εθνική πρωτοτυπία λόγω της επιλογής της συγκεκριμένης ημέρας, σίγουρα προβληματίζει με την απουσία ενημέρωσης, προτάσεων και διαλόγου, που έπρεπε να υπάρξει στα ζητήματα των κανονισμών που θα συζητηθούν.

Σε  μια συνέλευση καθαρά απολογιστικού χαρακτήρα (διοικητικός και οικονομικός απολογισμός Δεκεμβρίου 2016), τα θέματα  Κανονισμών δεν θα έπρεπε να έμπαιναν σε διαβούλευση, αφού η διοίκηση με τις προτάσεις της, θα καθόριζε το πνεύμα των αλλαγών που επιθυμούσε;

Υπάρχει πλαίσιο προτάσεων και αλλαγών από το ΔΣ ή δεν υπάρχει; Αν υπάρχει, πως μπορεί να αποκλείσει κανείς ότι γίνονται έν κρυπτώ, γιατί υπάρχουν σκοπιμότητες συντεχνιακές ή σωματειακές;

Δηλαδή ρουσφετολογικές δεσμεύσεις που είχε αναλάβει ο Γιώργος Καραμπέτσος απέναντι σε φορείς και πρόσωπα, που επιθυμεί να περάσει σε μια κατά τα αλλά "αδιάφορη" γενική συνέλευση;

Η δυσπιστία μας προέρχεται από την αντικειμενική αδυναμία ύπαρξης ολοκληρωμένων προτάσεων από το ΔΣ, αλλά και από τον παλαιοκομματικό τρόπο που μέχρι σήμερα πολιτεύεται.

Αυτό που χρειάζεται είναι τα σωματεία να βρίσκονται σε εγρήγορση, για να μην υπάρχουν απρόοπτα ...

FINAL 4 ΑΝΔΡΩΝ

Όταν δεν βλέπεις, ούτε το δέντρο ούτε το δάσος

Η έλλειψη  στρατηγικής είναι κάτι που έχουμε επισημάνει σε κάθε ευκαιρία όταν αποτιμούμε τις δράσεις του νέου ΔΣ της ΕΟΠΕ, μέσα από τις εκδηλώσεις και μέσα από τις κεντρικές επιλογές, αυτές που δίνουν το στίγμα της φυσιογνωμίας του αθλήματος και της προοπτικής του, έτσι τουλάχιστον όπως οι συγκεκριμένοι δείχνουν να το αντιλαμβάνονται. Το FINAL 4 του κυπέλλου ανδρών στην Θεσσαλονίκη είναι μια ακόμη απόδειξη  αυτής της αδυναμίας του Γιώργου Καραμπέτσου, να υπερασπιστεί το λογικό και το αυτονόητο.

Το FINAL 4 ορίστηκε στο Αλεξάνδρειο σε ένα μεγάλο γήπεδο έχοντας δυο στόχους: α) ένα γεμάτο γήπεδο και β) μόνο με ανθρώπους του αθλήματος. Για αυτό τον σκοπό εκδόθηκαν δωρεάν προσκλήσεις για να διασφαλιστεί  με κάθε κόστος η επιτυχία του και αυτή την εικόνα μέσα από την δημόσια τηλεόραση, να την δει όλη η Ελλάδα. Ευγενής ο στόχος και φιλόδοξος αν αυτό είχε επιτευχθεί.

Τι είδαμε όσοι παρακολουθήσαμε το FINAL 4; Στους ημιτελικούς ένα γήπεδο  με οπαδούς του ΠΑΟΚ (παραπάνω από  500 έναντι 70 οπαδών του Ολυμπιακού) έξω από τα συμφωνηθέντα και από τον βασικό λόγο που και αυτοί οι αγώνες ήταν ειδικής διαχείρισης.

Ο Γιώργος Καραμπέτσος προφανώς δέχτηκε πίεση, κάτι που φάνηκε  και στην συνέντευξη τύπου της διοργάνωσης, λέγοντας το αυτονόητο, ότι δηλαδή η ΕΟΠΕ αποφασίζει και έχει την ευθύνη της διοργάνωσης. Όμως την πάτησε, παρουσιάζοντας μία εικόνα εντελώς διαφορετική από αυτήν που δεσμεύτηκε και υποσχέθηκε τόσο στους συμμετέχοντες, όσο και στον κόσμο του αθλήματος. Κι αν ο Ολυμπιακός, ίσως έχοντας επίγνωση της ανωτερότητάς του, ή θέλοντας να διευκολύνει τον τρομαγμένο μέχρι εκείνη την ώρα Γιώργο Καραμπέτσο, (που εγκλωβισμένος περίμενε  το μοιραίο) δεν διαχειριζόταν ψύχραιμα την αθέτηση των όσων είχαν συμφωνηθεί, τότε  οι συνέπειες θα ήταν απρόβλεπτες.

Το αποτέλεσμα με την διαφορά δυναμικότητας των δυο ομάδων δεν άφησε περιθώριο και κουράγιο να γίνει κάτι παραπέρα. Την επόμενη μέρα ο τελικός σε ένα άδειο γήπεδο, ήταν ότι χειρότερο για την εικόνα του αθλήματος, αυτή που μεταφέρθηκε μέσω ΤV σε όλη την Ελλάδα.

Έτσι αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, η ακόμη η φιλοδοξία να γεμίσεις ένα μεγάλο γήπεδο. Χρειάζεται σχέδιο δράσης, που βήμα βήμα θα προχωρήσεις. Δεν μπορεί για παράδειγμα να θέλεις να φέρεις τον κόσμο του αθλήματος, σε ένα στάδιο 5200 θέσεων και σε συνεργασία με την ΕΠΕΣΘ να μην αναβάλλεις όλα τα πρωταθλήματα της Ένωσης, για να παρακολουθήσουν το αθλητικό γεγονός της πόλης.

Σε αυτούς άλλωστε δεν απευθύνεσαι; Ποιοί σε ενδιαφέρει ως διοίκηση, να δουν τα παιγνίδια;
Και αν σε αυτή τη διοργάνωση, είμαστε τυχεροί και αποφύγαμε τα παρατράγουδα (σε ότι αφορά τα επεισόδια μέσα στο γήπεδο) η ΕΟΠΕ παρότι είχε την βοήθεια της Περιφέρειας ανέλαβε ένα σημαντικό οικονομικό κόστος χωρίς ταυτόχρονα να πετύχει τον στόχο που έθεσε για την προβολή του αθλήματος.

Αυτό όμως δεν οφείλεται μόνο σε άγνοια αλλά κυρίως σε ανικανότητα. Και αυτή ή ανικανότητα διαφαίνεται σε όλα τα επίπεδα και στην καθημερινότητα της Ομοσπονδίας.

Υπόγειες διαδρομές…

Αυτά που δεν μπορείς να ξεχάσεις 

Οι προβλέψεις μας δυστυχώς δικαιώθηκαν, με την αλγεινή εντύπωση που προκάλεσε ο ορισμός από τον πρόεδρο της ΚΕΔ Βασίλη Αντωνούλη, του διαιτητή Πέτρου Κουτσή ως Α διαιτητή στον αγώνα Α1 Εθνικής Κατηγορίας γυναικών Ολυμπιακού -Αίαντα Εύοσμου.

Ο προβιβασμός του Πέτρου Κουτσή είναι ενδεικτικός του νέου σκηνικού που διαμορφώνεται όχι μόνο στην διαιτησία (ξεκίνησε με τον διορισμό Αντωνούλη), αλλά και σε ολόκληρο το ελληνικό βόλεϊ.

Ο Πέτρος Κουτσής είναι ένας μέτριος διαιτητής που η οροφή του μπορεί να είναι με επιείκεια, η Α2 Εθνική κατηγορία. Αυτό που καθόρισε όμως την διαδρομή του, ήταν η διαρκής προσπάθεια να δημιουργεί δεσμούς με την εκάστοτε διοίκηση της ΕΟΠΕ.

Είναι χαρακτηριστική η ατάκα του Στέλιου Προσαλίκα όταν είχε δεχτεί σειρά τηλεφωνημάτων για την προώθησή του. “Ποιος είναι αυτός ο Κουτσής που με έχουν πάρει τόσα τηλέφωνα;”  

Με  την διοίκηση Μαυρομάτη ακολούθησε την ίδια τακτική παίρνοντας μέρος στον απεργοσπαστικό μηχανισμό του συνδέσμου διαιτητών της Λαμίας, ενώ απέκτησε σκανδαλωδώς μόρια από το BEACH VOLLEY, εξασφαλίζοντας την είσοδο του παιδιού του στο Πανεπιστήμιο.

Με την υποψηφιότητα του Γιώργου Καραμπέτσου για την προεδρία της ΕΟΠΕ, ξεπέρασε τον εαυτό του. Διοργάνωσε τις εξορμήσεις του στην Λαμία με συγκεντρώσεις σωματείων, ενώ συμμετείχε ενεργά στην συλλογή εξουσιοδοτήσεων για την Γενική Συνέλευση των εκλογών, χωρίς να κρατήσει ούτε τα προσχήματα που η θέση του επέβαλε.

Ο Γιώργος Καραμπέτσος μετά την εκλογή του, μέσω του Αντωνούλη επιβράβευσε την στάση του, και τον προώθησε στους πίνακες της Α1 Εθνικής Κατηγορίας, αναδεικνύοντας το πρόβλημα της φαυλότητας, αλλά και των πραγματικών λόγων που το άθλημά μας βρίσκεται σε τέλμα.

ΥΓ Γιατί δεν έχουν ανακοινωθεί από την ΚΕΔ, οι πίνακες διαιτητών ανά κατηγορία; Υπάρχει και κάτι άλλο που θέλουν να κρύψουν;

ΤΜΗΜΑ BEACH VOLLEY

Όλα είναι αέρας…

Εντύπωση προκάλεσε ο πρωτότυπος τρόπος που επιλέχτηκε για  την προβολή  και την δημοσιοποίηση του τουρνουά BEACH VOLLEY στα Μάταλα.

Αυτό που δημιουργεί ερωτηματικά είναι ότι παρότι ή συγκεκριμένη διοργάνωση πραγματοποιείται για 3ⁿ χρονιά φέτος, επιλέχτηκε αυτός ο ανορθόδοξος τρόπος προβολής με δημοσιοποίηση της ανταλλαγής των Mails, την ανακοίνωση της οργανωτικής επιτροπής κλπ.

Ο καθιερωμένος τρόπος προβολής των διοργανώσεων του BEACH VOLLEY ανεξάρτητα της κατηγορίας των τουρνουά, ήταν ή παρουσίαση με συνέντευξη  τύπου στην ΕΟΠΕ  και  με την συμμετοχή των συνδιοργανωτών. Αυτό αποτελούσε την αφετηρία για να δρομολογηθούν μετέπειτα και οι υπόλοιπες δράσεις από τον κάθε διοργανωτή.

Θέλουμε να ξέρουμε υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι για μια βιαστική και μεμονωμένη κίνηση ανεξάρτητη από το πλαίσιο που καθορίζει η ΕΟΠΕ;

Θέλαμε κάτι να προλάβουμε ή ήταν ένα  τυχαίο γεγονός, ενδεικτικό όμως του μπάχαλου  που επικρατεί στην ΕΟΠΕ;

Αναπόφευκτα δημιουργούνται και μια σειρά ερωτήματα που προσπαθούμε να τα θέσουμε όσο πιο διακριτικά μπορούμε, αποφεύγοντας προς το παρόν να αναφερθούμε σε ονόματα.

                         

ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΡΩΤΟ

Υπάρχει προγραμματισμός των διοργανώσεων ή θα γίνουν σε ιδιωτικά κέντρα του περιβάλλοντος των μελών της Επιτροπής BEACH VOLLEY;

ΕΡΩΤΗΜΑ  ΔΕΥΤΕΡΟ

Αλήθεια τι έγινε με τις αποσπάσεις προπονητών στο BEACH VOLEY; 

Υπήρξαν ανακλήσεις; 

Διέρρευσε η πληροφορία ότι ζητήθηκαν διπλώματα προπονητών για να υπάρξουν αποκλεισμοί. Κι αν αυτό είναι αλήθεια, γιατί τότε τα ίδια διπλώματα –άδειες, δεν ζητήθηκαν από τους ΠΟΠ πού πρόσφατα προσελήφθησαν; Ή μήπως αυτό δεν βόλευε;

ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΡΙΤΟ

Τώρα που ο νέος Ολυμπιακός κύκλος έχει ανοίξει, οι Εθνικές Ομάδες ξεκίνησαν προετοιμασία; Υπάρχει σχεδιασμός και στόχος (ποιους και ποιες αφορά) ή έχουν  αφεθεί όλα στην τύχη τους;

Αυτά προς το παρόν και θα επανέλθουμε…

ΠΟΠ: ΜΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

3 το λάδι  3 το ξύδι 6 το λαδόξυλο

Η ανακοίνωση των ονομάτων των Περιφερειακών Ομοσπονδιακών Προπονητών (ΠΟΠ) φέρνει στην επιφάνεια την παθογένεια του ελληνικού βόλει σε όλο της το μεγαλείο. Χωρίς κριτήρια αξιολόγησης όχι μόνο συνεχίστηκε η παράδοση των προηγούμενων διοικήσεων, αλλά ο Γιώργος Καραμπέτσος αναδείχτηκε πρωταθλητής του συμψηφισμού και της συναλλαγής.

Έτσι υιοθετήθηκαν όλοι όσοι εξέφρασαν τη διάθεση να δουλέψουν, ενδίδοντας στη λογική των εξυπηρετήσεων και της ανταποδοτικότητας κυρίως στα νησιά αλλά και στις άλλες ενώσεις.

Το ότι οι ΠΟΠ τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κατάστασης της ΕΟΠΕ δεν αμείβονται, αλλά ή εργασία τους γίνεται σε εθελοντική βάση, δεν αποτελεί δικαιολογία ούτε άλλοθι για κανέναν. Η θέση αυτή και η συμμετοχή στον σχεδιασμό της ομοσπονδίας, εμπεριέχει στοιχεία τιμής και αναγνώρισης του προσώπου που αναλαμβάνει Π.Ο.Π

Απ την άλλη πλευρά, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν και αξιόλογοι προπονητές. Υπάρχουν αλλά πρέπει να αξιολογηθούν. Είναι σκόπιμο να υπάρχει ένα σύστημα αξιολόγησης που να καθορίζει το προφίλ και τα χαρακτηριστικά του προπονητή καθώς και τι θέλουμε από αυτόν.

Και αυτή την αξιολόγηση το σίγουρο είναι δεν μπορεί να την κάνει ο Γιώργος Καραμπέτσος σηκώνοντας το τηλέφωνο, ούτε (αν το επιτρέψει) ο Άγγελος ή ο Νεκτάριος.

Οι ΠΟΠ είναι αρχικά ευθύνη των Ενώσεων, αλλά την αξιολόγηση πρέπει να την κάνουν οι Ομοσπονδιακοί προπονητές και οι συνεργάτες τους, αφού έχουν καθορίσει τα χαρακτηριστικά, έχουν την υποχρέωση να κατευθύνουν (προγράμματα προπονητικής) αλλά και να ελέγχουν τους ΠΟΠ. 

Δυστυχώς ή νέα διοίκηση δεν έχει την γνώση αλλά και τη διάθεση να αλλάξει τα «κακώς κείμενα» και να πάει το άθλημα ένα βήμα μπροστά.

Αναβιώνει την λογική του ρουσφετιού και την αναπαράγει. Ο ρόλος μιας διοίκησης δεν είναι να ευχαριστήσει τους προηγούμενους και τους επόμενους ΠΟΠ, δίνοντας διαπιστευτήρια στον ΣΕΠΠΕ  και στους ψηφοφόρους της.

Δεν αθροίζεις, μόνο ξεχωρίζεις ποιοι μπορεί να υλοποιήσουν το σχεδιασμό σου. Αν βέβαια υπάρχει.

Αλλιώς, όλα αυτά είναι κουβέντα για να περνάει ή ώρα, εμείς καλά και αυτοί καλύτερα…

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΜΑΣ

O Γιώργος Καραμπέτσος, μετά τα δύο δημοσιεύματα ΚΟΥΙΖ και Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΟΥΙΖ και τις αποκαλύψεις μας, φρόντισε εσπευσμένα να διαγράψει την Μαρία Ανανιάδη όπως φαίνεται παρακάτω από την Ιατρική Επιτροπή.

Όμως τα ερωτήματα για τον διορισμό παραμένουν και προστίθενται και άλλα δύο προς τον Γιώργο Καραμπέτσο, περιμένοντας κάποια απάντηση.

1. Με ποιού απόφαση; Του ΔΣ ή του ιδίου, αποφασίστηκε η αποπομπή της;

2. Με ποιό αιτιολογικό; Δεν οφείλει μια απάντηση στον κόσμο του αθλήματος;

ΥΣ. Οι έγκριτοι δημοσιογράφοι του SITE της διαπλοκής έχουν κάτι να πουν ή απολαμβάνουν το χειμωνιάτικο ήλιο εν αναμονή της αξιοποίησής τους από την ΕΟΠΕ;

Δείτε εδώ τον διορισμό της από τον Γιώργο Καραμπέτσο και την διαγραφή της από την Ιατρική Επιτροπή μετά το ρεπορτάζ της ΔΙΚΗΣ.

Α. ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΟΥ (ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ)

Β. ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ 

Γ. ΑΠΟΠΟΜΠΗ  ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ...

Όταν το παρελθόν δεν διδάσκει

Η πρόσληψη προπονητή στην Εθνική ομάδα ανδρών και γυναικών βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας κυρίως μετά τις καραμπόλες και τις αρνήσεις των προσώπων που είχαμε προαναγγείλει αλλά  δεν ευοδώθηκε η συναλλαγή, αφού δεν υπήρχε  το πλαίσιο που εξασφαλίζει μια δουλειά με προοπτική.

Η σημερινή μας τοποθέτηση δεν έχει πρόθεση να μπει σε ονοματολογία προπονητών, αλλά στη λογική που φαίνεται να επικρατεί στην ΕΟΠΕ. Η πρόθεσή μας είναι να επισημάνουμε την ανάγκη να διδαχτούμε από την εμπειρία του παρελθόντος κυρίως στην PART-TIME απασχόληση.

Ή προηγούμενη διοίκηση προσέλαβε τον Σωτήρη Δρίκο και τον Γιάννη Καλμαζιδη με ετήσια συμβόλαια. Η αδυναμία να ανταποκριθεί οικονομικά, οδήγησε τον Καλμαζιδη σε αναζήτησή ομάδας (Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ) και αλλαγή της σχέσης εργασίας (Part time).

Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους της αποτυχίας της εθνικής γυναικών, εκτός από τις αδικαιολόγητες απουσίες και τις ελλείψεις που παρατηρήθηκαν και θα μπορούσαν να προβλεφθούν αν υπήρχε ένα  τεχνικό επιτελείο σε ετήσια βάση.

Η  Εθνική ανδρών από την άλλη, παρότι το βόλεϊ ανδρών υπολείπεται σε μαζικότητα αλλά και σε διακρίσεις στα αναπτυξιακά τμήματα, ότι διεκδίκησε και πέτυχε, το εξασφάλισε με την οργάνωση και την συγκρότηση που το τεχνικό επιτελείο διαμόρφωσε σε συνεργασία μονιμότερης σχέσης.

Αυτό που βέβαια παρατηρείτε πηγαίνοντας ακόμη και στο πιο μακρινό παρελθόν είναι ότι στους άνδρες, δίνεται μεγαλύτερη βαρύτητα με ετήσια συμβόλαια των προπονητών σε σχέση με την μερική απασχόληση στις γυναίκες, όπως την περίοδο Προσαλικα με τον Μειφορθ στους άνδρες και τον Καπράρα στις γυναίκες.

Ο Αμερικανός ήταν ένας μετριότατος προπονητής σε σχέση με τον Ιταλό που ήταν και είναι πολύ καλός προπονητής. Όμως αποτελέσματα στην δουλειά του δεν φάνηκαν, γιατί ο χρόνος που του δόθηκε ευκαιρία να δουλέψει με την μερική απασχόληση, ήταν πολύ μικρός.

Για τον παραπάνω λόγο και με δεδομένο ότι καμία χώρα και Ομοσπονδία με τα χαρακτηριστικά τα δικά μας δεν επιλέγει και επιβραβεύει τέτοιες πρακτικές part time εργασίας, ακόμη κι αν ο Βαγγέλης Περοπουλος έχει εξασφαλίσει χορηγία για την Εθνική γυναικών όπως ο ίδιος αρέσκεται να λέει, ανεξάρτητα αν ο προπονητής είναι Έλληνας ή ξένος, η παρουσία του χρειάζεται σε ετήσια βάση.

Οι προπονητές των Εθνικών ομάδων σε μια Ομοσπονδία που έχει πλάνο και στόχους, είναι μέρος ενός γενικότερου σχεδιασμού που θα υπηρετήσουν, με αρχή, μέση και τέλος. 

Γι αυτό και η επιλογή, δεν μπορεί να είναι κίνηση εντυπωσιασμού, αλλά επιλογή που θα υπηρετεί την λογική των δυνατοτήτων μας σήμερα και των στόχων για το αύριο.

Διαφορετικά η εικόνα μας θα είναι: ένας καλοντυμένος κύριος με κοστούμι και γραβάτα αλλά ξυπόλυτος...

FINAL 4 ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Με την πλάτη στο μέλλον

Τώρα που οι προβολείς έπεσαν και τα φώτα έσβησαν, αφού το Final 4 του κυπέλλου γυναικών πέρασε στην ιστορία και στη μνήμη όλων μας ως μια πετυχημένη διοργάνωση, είναι χρήσιμο να δει κανείς το οικονομικό αποτύπωμα του διήμερου στην Γλυφάδα.

Η θετική αποτίμηση σε αγωνιστικό, οργανωτικό επίπεδο αλλά και προβολής λόγω της τηλεοπτικής κάλυψης των αγώνων από την ΕΡΤ, είναι το σημαντικότερο κομμάτι για το άθλημα και την εξέλιξή του.

Όμως είναι απαραίτητη και η κοστολόγησή του με αυστηρά οικονομικά κριτήρια, αφού αυτό αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε δράση της χρεοκοπημένης μας Ομοσπονδίας.

Με δεδομένη την αλλαγή πολιτικής της ΕΡΤ (είχαμε αναφερθεί σε προηγούμενο σχόλιο) και την ανάληψη από μέρους της, του κόστους παραγωγής, χάθηκε μοναδική ευκαιρία η διοργάνωση να ήταν πλεονασματική.

Αναπόφευκτα γίνεται η σύγκριση του φετινού Final 4 γυναικών με το αντίστοιχο περσινό των ανδρών που έγινε και αυτό στη Γλυφάδα. Οι αγώνες ήταν με εισιτήριο και η ΕΟΠΕ πλήρωσε το κόστος τηλεοπτικής παραγωγής.

Σε ότι αφορά τα έσοδα και τις χορηγίες μια πρόχειρη ανάγνωση των χορηγών, φαίνεται ότι η φετινή διοργάνωση δεν είχε νέους χορηγούς και αρκέστηκε σε αυτούς που υπήρχαν.

Η νέα διοίκηση δεν μπόρεσε να βρει ένα νέο χορηγό ή υποστηρικτή και αυτό σε συνδυασμό με την δωρεάν είσοδο στους αγώνες, δεν τέθηκε ο στόχος η διοργάνωση να μην δημιουργούσε νέα οικονομικά βάρη. Ήρθε έτσι στην επιφάνεια ένα διαχρονικό πρόβλημα της ΕΟΠΈ που την έχει φέρει στην σημερινή της τραγική θέση.

Όσο για κάποιες θεωρίες περί στοιχημάτων και αναπόλησης της διοργάνωσης στο Τροκαντερό, όλοι ξεχνούν μια μεγάλη αλήθεια: Ότι διοργανώσεις σαν κι αυτή αλλά και ακόμη μεγαλύτερες μπορεί να τις κάνει οποιοσδήποτε, αρκεί να έχει τα χρήματα ή να νομίζει ότι τα έχει, αφού πρέπει να είναι ζητούμενο ο συνδυασμός μιας πετυχημένης διοργάνωσης και της οικονομικής της αυτοτέλειας.

Το σίγουρο είναι ότι οι διοργανώσεις όσο πετυχημένες και να είναι, αν δεν είναι οικονομικά βιώσιμες δεν έχουν μέλλον αλλά και η Ομοσπονδία δεν έχει ούτε παρόν.

ΥΓ. Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι στην ΕΟΠΕ και στις Ενώσεις διανύουν τον τρίτο μήνα απλήρωτοι.

Για το Beach Volley...

Τι λες Αλεκο; Μπορεί;

Με αφορμή το χθεσινό ΔΣ της ΕΟΠΕ, η ΔΙΚΗ θέτει ένα ερώτημα προς τον υπεύθυνο του BEACH VOLLEY κ Αλέκο Παρασκευόπουλο.

Μπορεί η δικαστική σου διαμάχη και οι προσωπικές σου διάφορες (που δημιουργήθηκαν το διάστημα που δεν ήσουν στην ΕΟΠΕ) να αποτελέσουν κριτήριο, στην διαμόρφωση των συνεργασιών και της στρατηγικής του αθλήματος;

Μπορεί η ΕΟΠΕ να τοποθετηθεί παίρνοντας θέση σε μια διαμάχη συμφερόντων και να γίνει μέρος του προβλήματος;

Τι λέτε και εσείς κύριε Πρόεδρε; Μπορεί;

Ο ΥΠΝΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ…

Ψεύτες ή ανίκανοι;

Ο πρόεδρος και τα μέλη του ΔΣ της ΕΟΠΕ βρίσκονται σε λήθαργο. Παρότι έχουν περάσει έξι μήνες (3+3) από την εκλογή τους, αυτό είναι κάτι που ίσως δεν έχουν αντιληφθεί. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί ή απραξία τόσων μηνών;

Δεν υπάρχει τομέας και επιτροπή της ομοσπονδίας που να έχει παρθεί μια απόφαση και να έχει δρομολογηθεί λύση. Ας αναλογιστούμε τι έχει συμβεί στην ανάπτυξη, στις εθνικές ομάδες στο BEACH VOLLEY , στα πρωταθλήματα κλπ. Η έλλειψη σχεδίου και στρατηγικής είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Όλα κινούνται στην λογική των μικροεξυπηρετήσεων και των ρουσφετιών. Στην καθημερινότητα λειτουργούν σαν πολιτευτές της δεκαετίας του ̉70.

Σε αυτό εξυπηρετεί και η φυσική τους παρουσία στην ομοσπονδία. Γιατί αν υποθετικά, εδώ και έξι μήνες δεν υπήρχε διοίκηση και η λειτουργία της ομοσπονδίας ήταν στην ευθύνη των υπαλλήλων, πιστεύει κανείς ότι θα είχε γίνει κάτι λιγότερο από αυτό που μέχρι σήμερα συμβαίνει;

Αν στη θέση του Γιώργου Καραμπέτσου ήταν ο περιπτεράς της γειτονιάς σας, πιστεύει κανείς ότι θα είχε πετύχει λιγότερα πράγματα;

Και μόνο που το σκέφτεστε, έχετε απαντήσει…

ΥΓ. Η ΔΙΚΗ απέναντι στην γενικότερη “σιωπή των αμνών της δημοσιογραφίας” θα συνεχίσει να βρίσκεται σε καθημερινή εγρήγορση και θα παρουσιάσει ανά τομέα και πρόσωπο την αλήθεια με αποδείξεις. Ίσως είναι και αυτός ένας τρόπος να βοηθηθεί το άθλημά μας, αφού οι κονδυλοφόροι των γνωστών κέντρων, περί των άλλων τυρβάζουν. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις αποτελούν μόνο την αρχή…