Η
πρακτική της διοίκησης του Γιώργου Καραμπέτσου έχει στόχο να παρουσιάσει ένα
πλαίσιο ενεργειών που δεν υπαγορεύονται από κάποια αναγκαιότητα ή κάποια λογική
συνέχεια βημάτων προς κάποια κατεύθυνση, αλλά από μεμονωμένες και ασύνδετες κινήσεις που απλά γίνονται για να
γίνονται και να δείχνουν με την κατάλληλη «επικοινωνία» μια «διαρκή» δράση.
Με
κυρίαρχο στοιχείο τις μικροεξυπηρετήσεις
και με επιλογές από «προξενιά» διαφόρων
πραματευτάδων που αποτελούν την αυλή του Γιώργου Καραμπέτσου, πορεύονται με
αυτοσχεδιασμούς ενώ το συγκεντρωθέν
προπαγανδιστικό υλικό κατευθύνεται πλασάρεται και διοχετεύεται από το γραφείο
τύπου και τους «μακιγιέρ» του Γιώργου Καραμπέτσου, ως μορφές «δράσεις».
Είναι
όμως μια επίσκεψη διάρκειας 1 ώρας σε ένα σχολείο για μια φωτογραφία ή η
φωτογράφηση της περιστασιακής παρουσίας ενός ομοσπονδιακού προπονητή σε μια
προπόνηση σωματείου, από μόνα τους στοιχεία προόδου και εξέλιξης του αθλήματος;
Πως
μπορεί να αξιοποιηθεί μια επίσκεψη σε ένα σχολείο όταν είναι χωρίς στόχο και περιεχόμενο ή όταν ο
Ομοσπονδιακός προπονητής ή ο ΠΟΠ, που αποπειράται να δώσει κατεύθυνση με την
παρουσία του στην προπονητική διαδικασία, γνωρίζει αποδεδειγμένα λιγότερα και
έχει πιο αδύνατο βιογραφικό από τον προπονητή
του σωματείου;
Αλλά
και όταν το ΔΣ της ΕΟΠΕ δοκιμάζει να απασχοληθεί με σοβαρότερα θέματα που
προφανώς δεν γνωρίζει, όπως η ψυχολογία και ο ρόλος της, εντάσσοντας
συγκεκριμένη αναπτυξιακή Εθνική ομάδα σε ένα πρόγραμμα, σύμφωνα με απόφαση που
ανάρτησε στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ (δείτε εδώ) δείχνει ότι στέκεται στην επιφάνεια των
πραγμάτων επιδερμικά και αποσπασματικά.
Χωρίς περίσκεψη
και γνώση,
είναι άξιο απορίας πως προσβλέπει η ΕΟΠΕ σε πιλοτικό στάδιο στην ψυχολογική
υποστήριξη της Εθνικής ομάδας Παίδων και την ένταξη σε ένα συγκεκριμένο
πρόγραμμα χωρίς προηγούμενη μελέτη που θα περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη πρόταση
για τις Εθνικές ομάδες και έναν συνολικό σχεδιασμό.
Η
συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί υπόδειγμα
προχειρότητας και ευκαιριακής αντιμετώπισης ενός σοβαρού project που η
υλοποίησή του θα έπρεπε να είχε άλλα χαρακτηριστικά.
Η
ψυχολογία στον αθλητισμό είναι ένα
σημαντικό κεφάλαιο που αφορά όλες τις βαθμίδες του. Η διοίκηση της Ομοσπονδίας
οφείλει να λαμβάνει υπόψη όλες τις παραμέτρους μιας συνολικής προσέγγισης στο
θέμα, που δεν θα στηρίζεται ούτε θα επιβάλλεται από προσωπικές γνωριμίες ή
σχέσεις.
Οι
Πανεπιστημιακές σχολές αθλητισμού της χώρας έχουν μεγάλη εμπειρία στον
αθλητισμό υψηλού επιπέδου αλλά και ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα έχει πολύπλευρη
και εξειδικευμένη γνώση στην υποστηρικτική ψυχολογία τόσο στο σχολείο όσο στα
ατομικά και ομαδικά αθλήματα που ξεπερνούν την αδύναμη προσπάθεια
αποσπασματικής και πιλοτικής θωράκισης μιας ομάδας.
Για
άλλη μια φορά και σε ένα ακόμη ζήτημα, οι διοικούντες την ΕΟΠΕ, πορεύονται
χωρίς κριτήρια με ένα εντελώς ευκαιριακό τρόπο. Μπερδεύουν την ψυχολογία με την μικροεξυπηρέτηση. Για άλλη μια φορά επιδίδονται σε πρακτικές όπου
τις χαρακτηρίζει η ημιμάθεια για ένα τόσο ευαίσθητο και σύνθετο ζήτημα. Για
άλλη μια φορά παραμένουν κατώτεροι των
περιστάσεων.
