Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019

ΕΟΠΕ και πάσης Ελλάδος (και Κύπρου)

Τις τελευταίες ημέρες έχουν πληθύνει τα δημοσιεύματα για το μέγεθος και το εύρος της ανικανότητας της διοίκησης της ΕΟΠΕ. Κάθε λίγο, ένα νέο ευτράπελο, προκαλεί τη θυμηδία αλλά και την κοινή λογική μας.


Αρχικά, η συμπληρωματική εγκύκλιος για τους αγώνες «κεκλεισμένων των θυρών» που η διοίκηση της Ομοσπονδίας, επινόησε εσπευσμένα για να ικανοποιήσει τις όποιες απαιτήσεις, έγινε αντικείμενο χλεύης και σε μη «βολεϊκά» sites  ως «η γκάφα της χρονιάς» όταν πέραν της προκήρυξης, έβαλαν ως ημερομηνία του πρακτικού της συγκεκριμένης απόφασης το επόμενο έτος. (Δείτε εδώ και εδώ).

Και σαν να μη έφτανε αυτό, ξέχασαν να συμπεριλάβουν στα πρόσωπα που έχουν άδεια εισόδου για αυτούς τους αγώνες, τον γιατρό αγώνα (δείτε εδώ), όπου βάση του κανονισμού που οι ίδιοι «φωστήρες» έφτιαξαν, επιβάλλεται η παρουσία του, ενώ υπάρχει προηγούμενο μηδενισμού ομάδας, λόγω της καθυστερημένης άφιξής του.

Αλλά η «κωμική» ομάδα που διοικεί το Ελληνικό βόλεϊ δεν αρκέστηκε σε αυτό. Ξαναχτύπησε... Με νέα ειδική προκήρυξη για τα τηλεοπτικά δικαιώματα και επικαλούμενη απόφαση του ΔΣ της ΕΡΤ, απαγόρευσαν τη μετάδοση όλων των αγώνων των πρωταθλημάτων volleyleague και preleague, χωρίς αντίστοιχη δέσμευση της ΕΡΤ για μετάδοση αγώνων, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα στον κόσμο του αθλήματος (δείτε εδώ).

Μετά την αθέτηση των δεσμεύσεων για τηλεοπτική κάλυψη όλων των αγωνιστικών της volleyleague, (στην πραγματικότητα, σε σύνολο 78 αγώνων, έχει μεταδοθεί τηλεοπτικά μόνο ένας (1) αγώνας), αλλά κυρίως λόγω των ανύπαρκτων οικονομικών ανταλλαγμάτων που υποσχέθηκε η ΕΟΠΕ (υπάρχουν άραγε;), τα σωματεία βρέθηκαν αντιμέτωπα και με τη διοικητική καταστολή και τον αποκλεισμό.

Με λύπη διαπιστώνουμε, ότι υπάρχει πλήρης ευτελισμός των πάντων, καθώς οι διοικούντες την ΕΟΠΕ, με τη δαμόκλειο σπάθη των προστίμων που έχουν θεσμοθετήσει σε όλα τα επίπεδα, με την ξεκάθαρη ρουσφετολογική προσέγγιση και οργάνωση με αυτοσχεδιασμούς που δεν συναντά κανείς ούτε στα σωματεία της γειτονιάς απαξιώνουν συνεχώς το άθλημα.

Χαρακτηριστική περίπτωση αυτοσχεδιασμού, απουσίας διακριτών ρόλων και ευκαιριακού τρόπου αντιμετώπισης της καθημερινότητας, είναι η περίπτωση της αποστολής της Εθνικής κορασίδων στην Τουρκία.

Αρχηγός αποστολής τοποθετήθηκε προπονητής άλλης Εθνικής ομάδας και όχι ο ΚΦΑ που έχει πλήρη απαλλαγή από τα καθήκοντα της οργανικής του θέσης, ως εκπαιδευτικός, του έχουν ανατεθεί καθήκοντα τεχνικού συμβούλου Εθνικών ομάδων Γυναικών-Νεανίδων-Κορασίδων, αλλά απολαμβάνει την αργομισθία του, εργαζόμενος, ως προπονητής, σε ομάδα της Κύπρου.

Αυτές οι διοικητικές μορφές δράσης συμπληρώνουν το παζλ της απωθητικής εικόνας του αθλήματος και έχουν αντανάκλαση σε ολόκληρο το οικοδόμημα του ελληνικού βόλεϊ, αφού διαμορφώνουν νοοτροπίες και καθορίζουν, εν πολλοίς, το επίπεδο και τον τρόπο ενασχόλησης των ανθρώπων που έχουν ενεργή ανάμειξη στα διοικητικά δρώμενα.