Μετά την τηλεοπτική και απροκάλυπτα προεκλογική
εμφάνιση του Γιώργου Καραμπέτσου και τον εμφανή τρόπο που αυτή επιδιώχθηκε, στη
συνέχεια εμφανίστηκε ξανά στη Θεσσαλονίκη, για δεύτερη φορά σε 20 ημέρες, με
πρόσχημα να ξαναδεί τη λειτουργία των κλιμακίων (δείτε εδώ και εδώ).
Αλήθεια τι δεν είδε και τι δεν του είπαν, στην
προηγούμενη πριν λίγες ημέρες επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη, που την επανέλαβε
συνοδευόμενος από τον αντιπρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής για να φωτογραφηθεί
παρακολουθώντας αγώνες;
Με ποιούς πολιτικούς
συσχετισμούς συναλλάσσεται για να εξασφαλίσει υποστήριξη και τι
ανταλλάγματα παρέχει και με ποιο κόστος, που έχουν αναφορά στο Ελληνικό Βόλεϊ;
Οι πραγματικοί λόγοι
της επίσκεψης του Γιώργου Καραμπέτσου στη Θεσσαλονίκη είναι προφανώς προεκλογικοί και ξεκινούν από τη
πρόθεσή του να αντιστραφεί το κακό κλίμα
που υπάρχει σε βάρος του.
Οι
ψεύτικες υποσχέσεις, η διάψευση των προσδοκιών, τα αυξημένα χαράτσια που
κλήθηκαν να πληρώσουν οι σύλλογοι και η ευκολία με την οποία θυσίασε πρόσωπα και αθέτησε τις δεσμεύσεις
του, κάνοντας ευκαιριακές συμμαχίες
διαμόρφωσαν ήδη μια αποπνικτική
ατμόσφαιρα.
Με δεδομένη την πρακτική του, που οδήγησε στην απαξίωση των σωματείων και της Ένωσης,
πλέον όλη η περιφέρεια Θεσσαλονίκης έχει κατανοήσει «τα έργα και τις ημέρες του
Γιώργου Καραμπέτσου», αφού βίωσε τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής.
Στην επίσκεψη του στη συμπρωτεύουσα ο Γιώργος
Καραμπέτσος συναντήθηκε με τον πρόεδρο του ΣΕΠΠΕ και συζήτησαν το τρόπο που θα
μεθοδεύσουν από κοινού τη δράση τους για να αλλάξει το κλίμα.
Βέβαια ο δεύτερος αισθάνεται αποδυναμωμένος, αφού δεν ευοδώθηκε η προσπάθεια και οι επαφές του,
με στελέχη του κυβερνώντος κόμματος,
να αναλάβει πρόεδρος των ΕΑΚ Θεσσαλονίκης, θέση που όπως πίστευε, θα του έδινε
ισχυρό διαπραγματευτικό λόγο με τα σωματεία της πόλης.
Η θλιβερή
εικόνα που σήμερα έχει περιέλθει η Ομοσπονδία με ευθύνη της γραφικής ομάδας
που έχει τη διοικητική ευθύνη και τους συν αυτώ, έχει ταυτόχρονα αποθαρρύνει σοβαρούς ανθρώπους να έχουν
ενεργή ανάμιξη προβάλλοντας απόψεις, θέσεις, προτάσεις για το παρόν και το
μέλλον του αθλήματος.
Η αδιαφορία και η απογοήτευση φάνηκε όχι μόνο στις
Γενικές Συνελεύσεις αλλά και όλες τις φάσεις της αγωνιστικής δραστηριότητας.
Μίκρυνε το βόλεϊ στο ύψος και στο μέγεθος
των διοικούντων, που το χρησιμοποιούν με ανταλλάγματα για την προσωπική
τους επιβίωση, σε αντίθεση με τα άλλα αθλήματα, που προχωρούν, εξελίσσονται,
αλλάζουν, κάνουν βήματα προόδου. Εμείς; Πίσω
ολοταχώς.
