Προξενιά και προξενήτρες

Όλα στο φως

Σημαντικό γεγονός μπορεί να θεωρηθεί η συμφωνία που έκλεισε η ΕΟΠΕ με τον Δήμο Ευρώτα, αφού αναλαμβάνει (σύμφωνα τουλάχιστον με όσα ειπώθηκαν στην κοινή συνέντευξη τύπου του Δημάρχου και του Προέδρου της ΕΟΠΕ) για μια τριετία τις προετοιμασίες και τις επίσημες διοργανώσεις όλων των Εθνικών Ομάδων γυναικών.

Η συμφωνία έχει ιδιαίτερη σημασία κυρίως λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης που βρίσκεται η Ομοσπονδία, καθώς η συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ίσως ο μοναδικός δρόμος για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της.

Όμως χρήσιμο είναι σε μια τέτοια συμφωνία να είναι γνωστοί οι όροι της και οι υποχρεώσεις της κάθε πλευράς, για να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις και παρατράγουδα. Το συγκεκριμένο τα αναφέρουμε γιατί είναι σε γνώση μας, αλλά και της ΕΟΠΕ οι παρακάτω λεπτομέρειες:

Λεπτομέρεια 1η

Ο μεσολαβητής για να επιτευχθεί η συμφωνία, ο συνδετικός κρίκος όπως τον αποκάλεσε ο Δήμαρχος Ευρώτα που τον ευχαρίστησε γι αυτό ήταν ο Γιάννης Χλιός. Είναι ο ίδιος μεσολαβητής και της φιλοξενίας της Εθνικής γυναικών στην Μεγαλόπολη τα δυο τελευταία χρόνια (με την προηγούμενη διοίκηση).

Σήμερα εκεί είναι σχεδόν «καταζητούμενος», γιατί η ΕΟΠΕ χρωστάει στις τοπικές επιχειρήσεις από την φιλοξενία ένα μεγάλο ποσό. Στον Χλιό προσάπτουν ότι ενώ δεν πληρώθηκαν οι υποχρεώσεις της πρώτης χρονιάς, διεκδίκησε η Εθνική Ομάδα να παραμείνει στη Μεγαλόπολη και την επόμενη.

Αυτό προφανώς έγινε γιατί ο ίδιος εξασφάλιζε την συνοδεία των ομάδων στο εξωτερικό, ενώ αυτοπροβαλλόταν ως πρωτοπαλίκαρο της ΕΌΠΕ στην πόλη.

Η προσέγγισή του με τον Γιώργο  Καραμπέτσο έγινε λίγο πριν τις εκλογές και επισημοποιήθηκε αμέσως μετά από αυτές, με το πρώτο ταξίδι της Εθνικής κορασίδων στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στην Κροατία, όπου συνόδευσε την αποστολή.

Την μεταπήδησή του στην πλευρά Καραμπέτσου βοήθησε το γεγονός ότι είχαν κοινή αισθητική, γλώσσα και κατ' επέκταση επικοινωνία. Η ψευδαίσθηση εξουσίας που θεώρησε ότι κατείχε, τον οδήγησε να αυθαιρετήσει πλαστογραφώντας 2 δελτία αθλητριών της ομάδας Λύκαινας στην οποία ήταν Πρόεδρος.

Η ταυτοποίηση της πράξης, που έγινε από την Ε.Σ.ΠΕ.Π (Ένωση Πελοποννήσου) και την ΕΟΠΕ οδήγησε την ομάδα στον υποβιβασμό. (Δείτε εδώ σχετικά...) 

Παρότι η υπόθεση μπορούσε να έχει και ποινικές διαστάσεις η Ε.Σ.ΠΕ.Π δεν το προχώρησε, (αρκέστηκε στην εφαρμογή των Κανονισμών), ενώ η ΕΟΠΕ "σφύριζε" αδιάφορα.

Λεπτομέρεια 2η

Πριν λίγες ημέρες  ξέσπασε μία κόντρα μεταξύ της Ομοσπονδίας του Μπάσκετ (ΕΟΚ) και του Δήμου Ευρώτα, ανταλλάχθηκαν βαρύτατοι χαρακτηρισμοί μέσω του τύπου, ρίχνοντας ευθύνες ο ένας στον άλλον και οδήγησαν στη ματαίωση του Final 4 εφήβων που ήταν προγραμματισμένο  στη Σκάλα Λακωνίας στις 19-23 Απριλίου. (Δείτε εδώ σχετικά....)

Για τούς παραπάνω λόγους γίνεται πλέον φανερή η αναγκαιότητα ξεκάθαρων όρων και δεσμεύσεων  της κάθε πλευράς ,για να μην υπάρχουν απρόοπτα. Επίσης είναι απαραίτητο να είναι γνωστές οι αρμοδιότητες της ΕΟΠΕ και το πλαίσιο εξουσίας της.

Έτσι θα αποφευχθούν τα αγκάθια  και τα εμπόδια στη συνεργασία που τόσο έχει ανάγκη (αυτήν και άλλες) το άθλημά μας. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να φιλάς τα ρούχα σου, σε διαφορετική περίπτωση δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία κύριε Πρόεδρε της ΕΟΠΕ, αφού ξέρεις και την ουσία και τις λεπτομέρειες...

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΘΙΚΗ

Η ΔΙΚΗ στην κριτική της δεν έχει πρόθεση να εμπλέξει σε αντιπαράθεση για τα διοικητικά της Ομοσπονδίας κανέναν εργαζόμενο, πολύ περισσότερο το γραφείο τύπου της ΕΟΠΕ του οποίου τη δουλειά και εκτιμά και σέβεται, αφού βρίσκεται μακριά από την μικροπολιτική της καθημερινότητας.

Θα αποτελούσε όμως συνενοχή η σιωπή μας σε συγκεκριμένες πρακτικές της ηγεσίας της ΕΟΠΕ και στην έλλειψη ηθικής από μέρους της. Αυτήν την ηθική διάσταση των πραγμάτων επισημάναμε.

Δημοσιοποιούμε λοιπόν αυτούσια την επιστολή που δεχθήκαμε από το Γραφείο Τύπου.

“Θα σας παρακαλούσαμε να κατεβάσετε άμεσα την ανάρτηση που έχετε στο ιστολόγιο σας και η οποία αφορά την εργασιακή μας σχέση με την ΕΟΠΕ.

Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε δώσει το δικαίωμα να αποτελέσουμε αντικείμενο της όποιας "πολιτικής αντιπαράθεσης" και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να κάνουμε τη δουλειά για την οποία βρισκόμαστε σ' αυτή θέση και η οποία κρίνεται καθημερινά απ' όλους.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων και περιμένουμε την άμεση ανταπόκριση σας”.

Από το Γραφείο Τύπου της ΕΟΠΕ

Δημήτρης Τυχάλας

Πένυ Ροντογιάννη

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΘΙΚΗ

Χαίρε βάθος αμέτρητο...

Τα γιατροσόφια στην ΕΟΠΕ

Η ανακοίνωση του γιατρού Δημήτρη Τσούκα και η αιτιολογημένη παραίτησή του από την Ιατρική Επιτροπή της ΕΟΠΕ, είναι όχι μόνο άλλη μια επιβεβαίωση των τριών(3) αναφορών της ΔΙΚΗΣ για το συγκεκριμένο θέμα («Κουίζ», «Η απάντηση στο κουιζ», «Η δικαίωσή μας»), αλλά αποδεικνύει ταυτόχρονα το μπάχαλο που επικρατεί στην Ομοσπονδία με την ανεπάρκειά της να σταθεί στα προβλήματα ,αλλά κυρίως την ημιμάθεια που χαρακτηρίζει τα μέλη του ΔΣ κάτι που φαίνεται από τις επιλογές τους.

Οι χορηγικές συνεργασίες που στο παρελθόν η ΕΟΠΕ είχε συνάψει με Νοσοκομειακές Μονάδες, είχαν στόχο να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα υγείας των αθλητών-τριών των Εθνικών Ομάδων, αφού ήταν δεδομένο ότι οικονομικά χωρίς αυτές δεν μπορούσε να υποστηριχθεί κάτι τέτοιο.

Σε αυτήν την διαδικασία υπήρχε και η εθελοντική συμμετοχή και προσφορά των γιατρών Δημήτρη Τσούκα, Μιχάλη Χαντέ υποστηρίζοντας αυτήν την προσπάθεια. Ο Γιώργος Καραμπέτσος, αφού θέλησε να προωθήσει την κόρη της συντρόφου του στην Επιτροπή όπως παρουσιάσαμε και αναγκάστηκε να την αποσύρει μετά τις αποκαλύψεις μας, ανέθεσε στον Νεκτάριο Χαλβατζή να ασχοληθεί με τα ζητήματα περίθαλψης των αθλητών, αξιοποιώντας τις γνωριμίες από ένα πακέτο ασφαλειών που λέγεται ότι κατείχε.

Όμως αυτό μας παραπέμπει σε περασμένες δεκαετίες, ειδικά όσον αφορά τον τρόπο που γίνεται η επιλογή, αφού δεν υπάρχει συγκεκριμένο σκεπτικό να την καθορίσει. Αναφαίρετο δικαίωμα της νέας διοίκησης είναι να εκτιμήσει και να επαναπροσδιορίσει του όρους, τις συνθήκες και την μορφή της κάθε συνεργασίας.

Αυτό πρέπει να γίνει με μια λογική και με την  προοπτική διαμόρφωσης καλύτερων όρων. Η πρόχειρη και αποσπασματική αξιολόγηση σε συνδυασμό με την ευκαιριακή αξιοποίηση γνωριμιών, περισσότερα προβλήματα δημιουργεί παρά λύνει.

Η ΕΟΠΕ δεν έχει την πολυτέλεια να διακόπτει συνεργασίες όταν δεν έχουν κόστος και όταν δεν έχει εξασφαλίσει τις επόμενες. Άλλωστε για τις Εθνικές Ομάδες κάθε προσφορά πρέπει να είναι ευπρόσδεκτη, χωρίς να αποκλείει την προηγούμενη. Και όταν μπαίνουν ζητήματα αξιολόγησης, αυτός που καλείτε να το πράξει χρειάζεται να έχει κριτήρια και γνώσεις, να βλέπει όλη την εικόνα του αθλήματος και να μην χάνεται σε αυτήν.

Αλήθεια  αυτό μπορεί να το κάνει ο Γιώργος Καραμπέτσος, ο Νεκτάριος  Χαλβατζής, ο Βαγγέλης  Περόπουλος; H απάντηση δυστυχώς μας προκαλεί τρόμο...

ΜΠΕΛΙΓΡΑΤΙΣΜΟΣ- ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΣΕΠΠΕ: Η εποχή του Κοκού και του Κοκοβιού…

Η προεδρία Μπελιγράτη στην ΕΟΠΕ καθόρισε τους μηχανισμούς που θα την βοηθούσαν να αναπαράγει την εξουσία της, να εξασφαλίσει την παραμονή της σε αυτή αλλά και την διαιώνισή της. Προσπάθησε λοιπόν να φτιάξει ένα ολόκληρο σύστημα διαπλοκής συσπειρώνοντας πρόσωπα αλλά και φορείς, όπου αυτό ήταν δυνατό. Ο ΣΕΠΠΕ ήταν ο πρώτος που κινήθηκε  στην κατεύθυνση αυτή.

Η αποχώρηση του Στέλιου Προσαλίκα από τη προεδρία του ΣΕΠΠΕ, και η εκλογή του Περικλή Μπακοδήμου σε διπλό ρόλο (τεχνικός διευθυντής ΕΟΠΕ και πρόεδρος ΣΕΠΠΕ), αποτέλεσε την αρχή αυτής της εποχής.

Μιας εποχής που η αναξιοπιστία, η φαυλότητα, η αναξιοκρατία, καθόρισαν την φιλοσοφία αλλά και την στάση του, τόσο σε σχέση με την πολιτική της ΕΟΠΕ (όπου αναπτύχθηκαν μεταξύ τους σχέσεις συναλλαγής), όσο και σε σχέση με τον ίδιο τον φορέα, που αντί να προτάξει ως κυρίαρχο ζήτημα την διεύρυνση των γνώσεων, την αξιοποίηση των ρευμάτων και των θεωρητικών αναζητήσεων που ξεπερνούν τα σύνορα της χώρας, για να βοηθήσει με τις γνώσεις του τα μέλη του και κατ’ ουσίαν το ίδιο το άθλημα, αυτοί αρκέστηκαν στην δημιουργία ενός υποστηρικτικού μηχανισμού του Μπελιγράτη με αντάλλαγμα την δημιουργία ενός κλειστού επαγγέλματος, αποκομμένου από το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Έτσι μια μικρή παρέα έστησε ένα μαγαζάκι το οποίο διατηρείται μέχρι σήμερα. Κάποιες μοναχικές φωνές αξιοπρέπειας, από διαφορετική αφετηρία η κάθε μία, πέραν του Στέλιου Προσαλίκα όπως του Σπύρου Νικολάκη, του Σωτήρη Δρίκου ή ακόμη Πανεπιστημιακών όπως του Γιάννη Λάιου ή του Νίκου Μπεργελε στο θεωρητικό επίπεδο, στάθηκαν αδύνατες να εμποδίσουν το μεγάλο πάρτι και τον κατήφορο που μόλις είχε ξεκινήσει.

Άλλωστε οι συνελεύσεις του ΣΕΠΠΕ περιόδευσαν στην περιφέρεια και από υπόθεση  όλων μέχρι τις μέρες μας γίνονται σε στενό οικογενειακό κύκλο. (Αυτή τη δόξα φαίνεται ζήλεψε μετέπειτα η ΕΟΠΕ κάνοντας τις Γενικές Συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα).

Η αδιαφορία που αυτή η πολιτική δημιούργησε διευκόλυνε τα πράγματα. Η πρακτική αυτή διευρύνθηκε με την αλλαγή σκυτάλης στην ηγεσία του ΣΕΠΠΕ και την εκλογή του Κώστα Χαριτωνίδη στην προεδρία και του εξ αγχιστείας ανιψιού του Μπελιγράτη (εκτός από τον διορισμό του ίδιου στη ΕΣΠΑΑ και της συζύγου του στην ΕΟΠΕ) Γιώργου Σαμαρά ως Γενικού Γραμματέα μη τηρώντας ούτε τα προσχήματα για το αυτοδιοίκητο του συγκεκριμένου φορέα.

Στήριξαν την κυριαρχία τους, εκδίδοντας άδειες ασκήσεως επαγγέλματος με αντίτιμο 50- 60 €, διπλώματα με ολιγοήμερες σχολές προπονητών που τα κατοχυρώνουν να είναι ισοδύναμα με τα πτυχία ξένων ανώτατων σχολών, εμποδίζουν ξένους  προπονητές με αυτό τον τρόπο να δουλέψουν στην Ελλάδα, ενώ διοργανώνουν φθηνές εκδρομές στηριζόμενοι και στην κρατική επιχορήγηση, θυμίζοντας περισσότερο εκδρομικό σύλλογο παρά υπεύθυνο επιστημονικό και συνδικαλιστικό φορέα.

Οι συγκεκριμένοι ουσιαστικά υπήρξαν η ουρά της ΕΟΠΕ, αφού αυτοί παρείχαν τυφλή υπακοή και στήριξη στον Μπελιγράτη, ενώ αυτός από την πλευρά του προσπάθησε  με θεσμικές παρεμβάσεις να κλείσει το επάγγελμα του προπονητή, δίνοντάς τους τη δυνατότητα ταυτόχρονα οι ίδιοι να συναποφασίζουν ακόμα και για τις άδειες εργασίας μαζί με την ΓΓΑ.

Έτσι λοιπόν καταπατήθηκε κάθε έννοια αυτονομίας και υπήρξε πλήρης αποπροσανατολισμός του ρόλου του ΣΕΠΠΕ αφού αντί να κατευθύνει την εξέλιξη του αθλήματος, την τεχνική και την ανάπτυξή του καθώς και την αξιοπιστία του επαγγέλματος, μεταμορφώθηκε σε εκδρομικό σύλλογο και σε εκλογικό μηχανισμό των υποψηφίων προέδρων της ΕΟΠΕ. Αυτό ήταν η «ταφόπλακα» του θεσμικού του ρόλου.

Η περίοδος Χαριτωνίδη-Σαμάρα αποτελεί κατάντημα για το σύλλογο προπονητών, αφού το μόνο που τους απασχόλησε και τους απασχολεί είναι η εξασφάλιση των ίδιων και των οικογενειών τους να περνάνε αυτοί καλά, αδιαφορώντας γι αυτό που έπρεπε να υπηρετούν, αφού η εποχή Μπακοδήμου μπορεί να αποτέλεσε την αρχή αυτής της πορείας , αλλά ο ίδιος ήταν τουλάχιστον ικανός να διαχειριστεί  την κατάσταση.

Σήμερα δυστυχώς η εκλογή Καραμπέτσου συμπληρώνει το πάζλ, της εποχής του «Κοκού», του «κοκοβιού» και της ελεύθερης πτώσης του αθλήματος μας. Το ερώτημα που παραμένει είναι ένα: Θα τους αφήσουμε;

Συνεχίζεται… 

Καλή Ανάσταση

  

Όλοι είδαν, όλοι ξέρουν...

Σχέδιο άλωσης των Ενώσεων έχει θέσει σε εφαρμογή  ο Γιώργος Καραμπέτσος για να αποκτήσει ερείσματα, μετά την εμφανή ανεπάρκεια  που διαφαίνεται με την ανάληψη της διοίκησης της ΕΟΠΕ και την άμεση αποκαθήλωση του, στα μάτια των σωματείων.

Τα ψέματα που αποκαλύφθηκαν, οι εξαγγελίες που ξεχάστηκαν, οι ελπίδες που διαψεύστηκαν, αλλά κυρίως η ανικανότητα να προγραμματίσει ως διοίκηση ακόμα και ένα αναπτυξιακό πρωτάθλημα ή να βάλλει στο αεροπλάνο να ταξιδεύσει μια εθνική ομάδα, πράγματα στοιχειώδη, έχουν δημιουργήσει κλίμα απογοήτευσης στα σωματεία και πανικό στον ίδιο και στο περιβάλλον του.

Έτσι προσπαθεί να διαμορφώσει μηχανισμούς υποστηρικτικούς μέσα στις Ενώσεις, εκμεταλλευόμενος την φιλοδοξία, την αφέλεια, και την γραφικότητα κάποιων προθύμων να παίξουν τον ρόλο αυτό.

Οι Ενώσεις που ξεκίνησε πρώτα να στοχοποιεί είναι της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα την δεύτερη, στην πρόσφατη διοργάνωση του F4 του κυπέλλου ανδρών, την αγνόησε επιδεικτικά και η μόνη του συνεργασία με αυτήν ήταν οι προσκλήσεις που έστειλε για την διοργάνωση και η συμμετοχή του προέδρου της, Βαγγέλη Ντινόπουλου στην τελετή βράβευσης.

Παρότι ο Γιώργος  Καραμπέτσος είναι απολογούμενος στην παρούσα φάση, αφού έχει όλο το βόλεϊ απλήρωτο, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του, ότι είχε εξασφαλισμένα χρήματα, βγαίνει επιθετικά αφορίζοντας το παρελθόν και επιβεβαιώνοντας ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.

Τα σωματεία όμως τώρα ξέρουν. Κι αν εξαπατήθηκαν με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, η ζωή και η πραγματικότητα έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. 

Ας μην προσπαθήσει λοιπόν, δεύτερη φορά να κάνει το ίδιο γιατί αυτή τη φορά η προσπάθεια  θα είναι μάταιη. Τώρα όλοι τον περιμένουν στη γωνία, γιατί τώρα όλοι είδαν και ξέρουν...

Άσχετος και επικίνδυνος

 
Όταν η γραφικότητα συναντά την φιλοδοξία..

Χωρίς προηγούμενο φαίνεται να αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο οι διοικούντες την ΕΟΠΕ διαχειρίζονται την καθημερινότητα των σωματείων και τον προγραμματισμό της τελικής φάσης των πρωταθλημάτων.

Η παντελής έλλειψη σχεδίου, προγραμματισμού και στοιχειώδους γνώσης της πραγματικότητας τους καθιστούν αδαείς  και  κατ΄επέκταση επικίνδυνους.

Ξεχωριστή φιγούρα αυτής της πολιτικής ο Χρήστος Σύλλας. Ο άνθρωπος που προέρχεται από το παρελθόν και στα γεράματα εμφανίζεται πρόθυμος να υιοθετήσει οποιοδήποτε αίτημα, να υποσχεθεί στους πάντες τα πάντα. Χωρίς πυξίδα, χωρίς κριτήριο, χωρίς στόχο, κάνει αυτό που έκανε πάντα, περνά την ώρα του σηκώνοντας τα τηλέφωνα της ΕΟΠΕ και της ΕΣΠΑΑ και όταν δεν είναι ο Γιώργος Καραμπέτσος εκεί για να του πει  τι να κάνει, τον κατευθύνει η υπάλληλος της ΕΟΠΕ, αλλά και της ΕΣΠΑΑ αντίστοιχα. Δυστυχώς, όταν δεν ξέρεις που πατάς και που πηγαίνεις, τον ρόλο της διοίκησης υποκαθιστούν  οι υπάλληλοι.

Η ΔΙΚΗ δεν έχει πρόθεση να μπει σε λεπτομερή κριτική στην παρουσία του Χρήστου Σύλλα, γιατί αδικούμε την αποκαλυπτική πρακτική μας, όταν αφιερώνουμε χώρο σε ανθρώπους που αποτελούν την γραφική εκδοχή της ΕΟΠΕ.

Η κριτική γίνεται για τους κινδύνους που προκαλεί αυτή η τακτική, όπου ο καθένας θα πράττει όπως τον βολεύει. Κανείς δεν ισχυρίζεται, ότι η εκάστοτε διοίκηση της Ομοσπονδίας δεν οφείλει να ψάχνει λύσεις και να βοηθά τα σωματεία.

Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι δεν θα υπάρχουν όροι και κανονισμοί που πρέπει να τηρούνται, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και θα χαθεί κάθε μέτρο και αξιοπιστία.

Ο προγραμματισμός είναι χρήσιμο να υπάρχει, για να μπορεί το κάθε ενδιαφερόμενο σωματείο να προετοιμαστεί και να οργανωθεί ειδικά  όταν αφορά τις πόλεις που θα διοργανωθούν οι φάσεις των πρωταθλημάτων.

Δεν μπορεί οι ομάδες να βρίσκονται στο σκοτάδι και η ενημέρωση να γίνεται μέσω διαρροών. Επειδή  κάποιοι δεν έχουν εμπειρία διοίκησης οργανωμένων σωματείων, αυτό δεν συνεπάγεται ότι μια Ομοσπονδία μπορεί να διοργανώνει πρωταθλήματα στο «πόδι» και ανοργάνωτα.

Ένα εκατομμύριο ελπίδες… Ηχηρή ή ένοχη σιωπή;

Στα αυτιά μας ακόμη ηχούν οι προεκλογικές υποσχέσεις του Γιώργου Καραμπέτσου ότι είχε εξασφαλίσει 1000000€ χορηγία για την ΕΟΠΕ.

Όταν μάλιστα τον ρώτησαν, διευκρίνισε ότι το ποσόν αφορούσε στα 4 χρόνια της θητείας του, δηλαδή 250000€ τον χρόνο. Μήπως (αν δεν έλεγε ψέματα συνειδητά) είναι η ώρα μετά από 7 μήνες στην διοίκηση, να δρομολογήσει να έρθουν αυτά τα χρήματα;

Λίγες ημέρες πριν το Πάσχα, οι υπάλληλοι της Ομοσπονδίας και των Ενώσεων διανύουν τον 4ο μήνα απλήρωτοι Τι άλλο περιμένει για να το κάνει; Υπάρχει για όλα αυτά κάποια απάντηση;

Ακούει κανείς; Μιλάει κανείς; Υπάρχει άραγε κάτι άλλο που πρέπει να ξέρουμε;

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ 2017

Ημέρα ψευτών και ψεμάτων

Αναγνώστες της ΔΙΚΗΣ με επιστολές τους μας επεσήμαναν ότι σήμερα Πρωταπριλιά γιορτάζει ο Πρόεδρος της ΕΟΠΕ Γιώργος Καραμπέτσος.

Αναλογιζόμενοι τις προεκλογικές εξαγγελίες και δεσμεύσεις και την εξάλειψη κάθε πιθανότητας υλοποίησης, δεν μπορούμε να μην συμφωνήσουμε ευχόμενοι και εμείς.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΕΔΡΕ